«تونی بلر»، تلاش در سراشیبی؟

رسانه های انگلیس از «تونی بلر» با عنوان سیاستمداری یاد می كنند كه شكست را برنمی تابد، اما وی در انتخابات رور پنجشنبه شوراهای محلی انگلیس بازنده شد.
نتیجه انتخابات روز پنجشنبه شوراهای محلی انگلیس نشانه ای از قرارگرفتن بلر در سراشیبی است و به قول برخی رسانه های انگلیسی «تایتانیك» بلر در حال غرق شدن است.
اشاره این رسانه ها به كشتی بسیار بزرگ مسافربری انگلیسی است كه در سال ۱۹۱۲میلادی بر اثر برخورد با یك كوه یخی غرق شد.
علاوه بر رقیبان بلر از احزاب مخالف، پنجاه نفر از هم حزبی های وی نیز با امضای نامه ای و توزیع آن در پارلمان، خواستار استعفای وی از سمت نخست وزیری شده اند.
«آنتونی چارلز لینتون» كه مردم او را به نام «تونی بلر» می شناسند، در واكنش به شكست در انتخابات محلی، روز جمعه به ترمیم كابینه دست زد و «جك استراو» وزیر خارجه و «چارلز كلارك» وزیر كشور دو قربانی اصلی این تغییر بودند.
بلر سیاستمدار ۵۳ ساله دانش آموخته «آكسفورد» در رشته حقوق و شاگرد «آنتونی گیدنز» جامعه شناس سرشناس انگلیسی است كه از سال ۱۹۹۷ در سه دوره انتخابات سراسری بریتانیا حزبش به پیروزی رسیده است.
انتخابات شوراهای محلی انگلیس اگرچه همچون انتخابات سراسری مجلس عوام نقش تأثیرگذاری در هرم قدرت ندارد، اما شكست در آن نشانه ای از ناكامی های بیشتر در آینده است.
حزب كارگر انگلیس سومین دور انتخابات سراسری را در اردیبهشت ماه سال گذشته با پیروزی پشت سرگذاشت و تا انتخابات آینده چهار سال قدرت را در دست خواهد داشت.
بسیاری از تحلیلگران معتقد بودند كه بلر در اواسط دومین دوره نخست وزیری خود و با دست زدن به قمار شركت در جنگ عراق به سراشیبی گام نهاده و نه تنها خود، بلكه حزب كارگر را نیز با خود به شكست می كشاند.
تونی بلر هنگامی كه نزدیك به ۷۰درصد مردم انگلیس مخالف شركت این كشور در جنگ عراق بودند و راهپیمایی میلیونی مخالفت با جنگ را در خیابانهای لندن برگزار كردند، در تلویزیون ظاهر شد و از مردم خواست كه به او اعتماد كنند و اجازه دهند كه نخست وزیرشان تصمیمی متفاوت با نظر آنان بگیرد.
اما پس از جنگ زمزمه ها شروع شد، پیدا نشدن جنگ افزار هسته ای در عراق، خودكشی مشكوك دكتر «دیوید كلی» كارشناس تسلیحات كشتار جمعی كه معتقد بود درباره وجود این سلاح ها در عراق مبالغه شده است، كشته شدن گروگانهای انگلیسی و مرگ شماری از سربازان بریتانیا در عراق، یك به یك ضربه های خود را به بلر و حزب كارگر وارد كرد.
جوانان انگلیس حزب كارگر را به گروه موسیقی «اوسیس» و تونی بلر را به «نوئل گالافر» خواننده این گروه بسیار شبیه می دانند، زیرا هم بلر و هم گروه اوسیس در سال ۱۹۹۷ بسیار عالی وارد صحنه شدند اما اكنون هر دو تنزل كرده اند.
با این حال بلر در سال ۱۹۹۷ و در جوانی توانسته بود به ۱۸ سال حاكمیت پیاپی محافظه كاران پایان دهد و در انتخابات سال ۲۰۰۵ پیروزی خود را برای سومین بار تكرار كرد.
بلر پیشتر در پاسخ منتقدان هم حزبی خود وعده كرده بود كه پس از پیروزی در انتخابات سراسری آینده (چهار سال دیگر) قدرت را به دیگری می سپارد و این دیگری «گوردون براون» وزیر دارایی و مرد شماره ۲حزب كارگر است.
با این حال شكست حزب كارگر در انتخابات شوراهای محلی و رسوایی برخی از اعضای كابینه بلر كه گزارشهای آن در دو هفته گذشته درصدر اخبار رسانه های انگلیس قرار گرفت، چشم انداز خوشایندی را در برابر نخست وزیر انگلیس قرار نمی دهد.
بركناری دو وزیر كلیدی كابینه یعنی وزیران خارجه و كشور و جایگزین كردن دو سیاستمدار «مطیع» به جای «جك استراو» و «چارلز كلارك» نشان می دهد كه دو چالش عمده نخست وزیر انگلیس یعنی سیاست خارجی و امنیت داخلی همچنان نخست وزیر انگلیس را آزار می دهد و بلر قصد دارد خود نقش پررنگتری در این دو حوزه ایفا كند.
در تغییرات جدید «جان رید» كه تا روز پنجشنبه وزیر دفاع بود و از او با عنوان «آچار فرانسه» و كار راه انداز كابینه انگلیس یاد می شود، به جای كلارك مسؤولیت وزارت كشور را بر عهده گرفته است.
آمدن «جان رید» به وزارت دفاع نشان می دهد كه سیاست دولت انگلیس در حوزه امنیت داخلی كه كلارك آن را دنبال می كرد، ادامه می یابد و تاكتیك های دولت برای افزایش امنیت كه نهادهای مدنی مدافع آزادی بیان و حقوق بشر آنها را محدودكننده آزادی و مغایر حقوق بشر می دانستند، ادامه می یابد.
اما در حوزه سیاست خارجی، پیام آشكار رفتن استراو و نشستن «مارگارت بكت» وزیر پیشین محیط زیست به جای او، از نزدیك شدن هرچه بیشتر سیاست خارجی لندن به واشنگتن حكایت دارد.
اگرچه بلر و استراو بارها وجود اختلاف نظر میان خود را درباره نحوه رفتار لندن با تهران در بحث برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران رد كرده بودند، اما رفتن استراو عمق این شكاف را نمایان ساخت.این تغییر همچنین نشان می دهد كه استراو در میان اعضای حزب كارگر كه به سیاست های رهبری آن انتقاد دارند و شمار آنها هر روز افزایش می یابد، جایگاهی می جوید.
بلر هفته گذشته نهمین سالروز نخست وزیری اش را پشت سر گذاشت و روز جمعه با ترمیم كابینه و برخی جابه جایی ها تلاش كرد فصل جدیدی را ورق بزند، فصلی كه شماری از ناظران تحولات انگلیس از آن به عنوان «تلاشی در سراشیبی» یاد می كنند.

منبع : روزنامه ایران