تماشای تلویزیون مثبت یا منفی

امروزه بچه ها در بسیاری از کشورهای دنیا وقت زیادی را صرف تماشای تلویزیون می کنند. مطالعات اخیر دانشمندان نشان داده است که تماشای تلویزیون به مدت طولانی بر عملکرد بچه ها در مدرسه و تغذیه آنها تاثیر می گذارد. بچه ها هنگام تماشای تلویزیون دوست دارند غذاهای آماده، چیپس، پفک و تنقلات دیگر را بخورند.
والدین باید جلوی بروز چنین مشکلاتی را با قرار دادن ساعات مخصوصی برای تماشای تلویزیون فرزند خود بگیرند. محققان دریافتند بچه هایی که پای تماشای همه برنامه های تلویزیون می نشینند و آنهایی که همیشه به تلویزیون دسترسی دارند در انجام تکالیف مدرسه خود بسیار ضعیف تر از بچه هایی هستند که اجازه ندارند هر برنامه ای را در تلویزیون تماشا کنند. آنها برای مطالعه بیشتر تاثیر تلویزیون بر کودکان از ۴ هزار و ۵۰۰ دانش آموز دوم راهنمایی پرسش هایی کردند و دریافتند که تماشای تلویزیون و بازی های کامپیوتری در روزهای تعطیلی و آخر هفته تاثیری بر عملکرد دانش آموزان در مدرسه نگذاشته است بلکه تماشای تلویزیون در طی هفته موجب سوء عملکرد آنها در مدرسه شده است.
۵۰ درصد از دانش آموزانی که گفته بودند در طی روزهای هفته تلویزیون نگاه نمی کنند یا بازی کامپیوتری انجام نمی دهند به مراتب نمره های بسیار بهتری از ۳۵ درصد از دانش آموزانی گرفتند که هر روز چیزی در حدود یک تا ۳ ساعت به تماشای تلویزیون پرداخته اند.
تماشای تلویزیون نه تنها بچه ها را از درس و انجام دادن تکالیف شان دور می کند بلکه موجب می شود که آنها تمایل خود را برای فعال بودن انجام ورزش هایی چون دویدن، پریدن و... از دست بدهند. در آمریکا طبق آمار مشخص شده است که دانش آموزان روزی ۴ ساعت تلویزیون تماشا می کنند این در حالی است که هنگام تماشای آن تنقلاتی چون شیرینی، شکلات و نوشابه های گازدار استفاده می کنند، البته در کنار تمام این عوارض بد، تماشای تلویزیون جنبه مثبتی هم دارد و آن، این است که با تماشای تلویزیون قدرت یادگیری بچه ها بیشتر می شود یعنی آنها را قادر می سازد تا در امتحانات خود مخصوصا درس ریاضی موفق باشند.
محققان می گویند با گذشت زمان بچه ها خودشان متوجه می شوند که چه میزان ساعت را در طی روز باید صرف تماشای تلویزیون کنند، اما در ۲ سال دوره اول زندگی داشتن تعامل مثبت با بچه ها و بزرگ ترها برای توسعه زبان و گسترش مهارت های اجتماعی فرد مهمتر از تماشای تلویزیون است. حتما شما مادرانی که بچه های مدرسه ای دارید از این مسئله عاجز شده اید و نمی دانید که چگونه از فرزندتان بخواهید ساعت های تماشای تلویزیونش را کم کند. برای کنترل این موقعیت می توانید به توصیه های زیر عمل کنید.
تماشای تلویزیون زمانی یک سرگرمی خوب است که فرزندتان تکالیفش را انجام داده باشد. بنابراین چه برای دیگر افراد خانواده و چه برای بچه های مدرسه ای خود ساعاتی را برای تفریح و سرگرمی طی یک روز بگذارید و از آنها بخواهید تنها در آن زمان به تماشای تلویزیون بپردازند. از قبل برای او برنامه ریزی کنید که چه برنامه ای را باید در تلویزیون تماشا کند. برای مثال به او بگویید «ما امروز فقط یک ساعت وقت داریم که تلویزیون نگاه کنیم» یا بگویید «بعدازظهر روز شنبه می خواهم به همراه هم یک فیلم ویدیوئی تماشا کنیم».
هیچ گاه بی برنامه و بدون مقدمه تلویزیون را روشن نکنید تا هرچه دم دست است او نگاه کند. بعضی وقت ها والدین مجبور می شوند برای چند لحظه حواس بچه ها را پرت کنند. اغلب مواقع ما توجه آنها را به تلویزیون جلب می کنیم و به آنها می گوییم «تلویزیون را نگاه کن» در حالی که غافل هستیم از این مسئله که شاید صحنه ای در تلویزیون در حال نمایش باشد که با یک بار نگاه کردن تا آخر هم در ذهن فرزندمان بماند.
پس یادتان باشد در این مواقع حواس بچه ها را با اسباب بازی و چیزهای دم دستش پرت کنید نه تلویزیون. وقتی او برنامه مورد نظر را نگاه کرد تلویزیون را خاموش کنید. هرگاه فرصت داشتید به همراه او تلویزیون نگاه کنید و به او کمک کنید درباره چیزی که می بیند اظهار نظر کند.
مثلا می توانید پرسش های اینچنینی از او بپرسید «به نظر تو در صحنه بعد داستان چه اتفاقی می افتد؟» یا «به نظرت خیلی ناراحت به نظر نمی آید؟» یا «اگر تو جای او بودی چه کار می کردی؟» سعی کنید به بچه ها بفهمانید که در دنیا آدم های زیادی با پوست سفید و سیاه وجود دارند و هر خانواده یا قومی مذهب خاص خودش را دارد. به آنها بگویید که خانه همه آدم های دنیا مثل هم نیست و با هم فرق دارند. تا جایی که برایتان امکان دارد نگذارید فرزندتان شما را ببیند که بی هدف پای تلویزیون نشسته اید و کانال های مختلف را عوض می کنید. سعی کنید تا آنها شما را در حال مطالعه ببیند.
نگذارید کسی به فرزندتان بگوید آن برنامه ای که می بیند خیلی بچه گانه است. همیشه به علایق آنها احترام بگذارید. اگر فرزندتان را به سینما بردید و در اواسط آن متوجه شدید که مناسب سن او نیست همان لحظه سالن سینما را ترک کنید. برای تماشای تلویزیون ساعات مخصوصی را تعیین کنید و اگر او بدون اجازه یا برنامه قبلی تلویزیون را روشن کرد مجازاتش کنید. مثلا فردای آن روز دیگر اجازه ندهید که تلویزیون نگاه کند. به او بگویید که چرا دوست ندارید بعضی از برنامه های تلویزیون را ببیند، البته حقیقت را بگویید در غیر این صورت او را برای دیدن چنین برنامه هایی تشویق و کنجکاو کرده اید.
هیچ گاه نگذارید وقتی که در رختخواب دراز کشیده است تلویزیون تماشا کند، آن را تنها محدود به زمانی کنید که مریض است و در تخت خودش دراز کشیده است. زمانی که با خانواده تان دور هم سر میز غذا جمع شده اید تلویزیون را روشن نکنید، چون وقت صبحانه، ناهار و شام جزء زمان هایی است که می توانید تجربیات، چالش ها و اندیشه هایتان را با افراد خانواده در میان بگذارید.

ترجمه؛ آزاده هاشمی

منبع : روزنامه کارگزاران