خط قرمز کادر فنی کجاست؟

۶ دوره از رقابت های لیگ برتر پشت سر گذاشته شده و یک نیم فصل از هفتمین دوره آن را هم سپری کردیم اما متاسفیم که برای چندصدمین بار عنوان کنیم که فقط اسم حرفه ای بودن را یدک می کشیم و تنها از حرفه ای بودن قراردادهای نجومی بازیکنان، مربیان و … را آموخته ایم.
وقتی در همان فصل اول ناصر حجازی گفت که این لیگ تنها تفاوتش با لیگ دسته یک تغییر شماره های پیراهن بازیکنان از فارسی به لاتین است خیلی ها به او خرده گرفتند، خیلی ها گفتند درست می شود اما سال به سال دریغ از پارسال درست که نشد هیچ، بدتر هم شد.
از برنامه ریزی غلط و اعمال نفوذ آدم های متمول بگیرید تا یک سری بازیکن کوچک که یک شبه با یک قرارداد آنچنانی تبدیل به بازیکنان بزرگ می شوند.
اشتباه نکنید قصد نداریم برنامه ریزی های منحصر به فرد لیگ حرفه ای ایران را زیر سوال ببریم، بنا هم نداریم که به اعمال نفوذ فلان مدیرعامل برای انتخاب زمان بازی های تیمش بپردازیم و تصمیم هم نداریم که به بازیکن خاصی بند کنیم. قصه این چند سطر قصه آدم هایی است که می توانند با داد و بیداد و تهدید و حمله ور شدن به داخل زمین مسابقه نتیجه یک بازی را تغییر دهند. مدت هاست که این کار را انجام می دهند و در هر بازی هم با عیب و ایراد گرفتن از زمین و زمان خود را محق نشان می دهند و بقیه را ظالم.
حتما متوجه شده اید که منظورمان کدام تیم است. بله صباباتری، تیم سوم جدول رده بندی رقابت های لیگ برتر، تیمی که کادر فنی و سرپرست منحصر به فردش همیشه از داوری بازی های لیگ شاکی است. اوج هنرنمایی باتری سازان تهرانی جمعه برابر دیدگان ۳۰ هزار هوادار سرخ و در هوای مه گرفته ورزشگاه آزادی به وقوع پیوست. بارها ثابت شده که کادر فنی و سرپرست صباباتری به محض این که اوضاع را بر وفق مرادشان نمی بینند شروع به اعتراض های آنچنانی و حتی هجوم همه جانبه به زمین مسابقه می کنند. فرقی هم نمی کند که حریف چه تیمی باشد هر چه گمنام تر بهتر.
در دیدار عصر جمعه که حداقل برای سرخ ها و قهرمان نیم فصل بسیار حائز اهمیت بود این اتفاقات به وضوح دیده شد. این درست که پرسپولیس در نیمه اول بازی خوبی ارایه نداد اما ضیایی که بازی هیچ تیمی جز تیم خودش را نمی پسندد از همان دقایق اول بازی با اعتراض ها و فریادهای خود کنار گوش کمک داور تیم داوری را منفعل کرد.
البته در این بین نباید از نقش عباس مرادی قائم مقام و سرپرست صباباتری هم به سادگی گذشت، او که قبلا هم سابقه سر و صدا و تشویق تیم برای بیرون آمدن از زمین و بر هم زدن نظم مسابقه و تمرکز داوری را داشته عصر جمعه هم این نقش را به بهترین شکل ممکن ایفا کرد و نکته جالب توجه این که هم او و هم ضیایی در کارشان موفق شدند و جالب تر این که ظاهرا کسی هم قرار نیست جلوی این کار را بگیرد.
این درست که نوید مظفری در طول بازی مرتکب اشتباهات تاثیرگذاری شد که متوجب جریمه است اما اگر خود را جای تیم داوری بگذاریم و ۹۰ دقیقه از جانب حاضرین یک نیمکت با داد و بیداد و تهدید مواجه شویم آن وقت اشتباه نمی کنیم، توجه داشته باشید به هیچ عنوان قصد سرپوش گذاشتن روی اشتباهات داوری را نداریم که این خود مقوله ای جدا را می طلبد، فقط قصد این را داریم که عنوان کنیم باید جلوی تحریک داوری را گرفت. نوید مظفری عصر جمعه اینقدر دچار استرس شد که اگر مرتکب چنین اشتباهی نمی شد جای تعجب داشت.
کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال هفته گذشته دو داور را به دلیل اشتباهات فاحش و تاثیرگذار در نتیجه از قضاوت محروم کرد. اما چه خوب است این بار علاوه بر داوران تلنگری هم به کادر فنی این گونه تیم ها زده شود.
شاید بعد از خواندن این چند سطر متهم به جانب داری از تیم خاصی شویم اما وقتی برخورد حرفه ای و متین افشین قطبی و کادر فنی پرسپولیس را بعد از تعویض برد با تساوی می بینیم و در آن سو هوچی گری صبایی ها را، آن وقت به خود حق می دهیم اینگونه بی پروا بنویسیم.
بگذریم حالا متوجه شدید که چرا در ابتدا متاسف شدیم، متاسف شدیم که بعد از گذشت ۶ دوره و یک نیم فصل کادر فنی و سرپرست های تیم های لیگ برتری هم فقط اسم حرفه ای بودن را یدک می کشند. متاسفیم که هنوز خط قرمزی برای نیمکت نشینان تیم ها مشخص نشده تا هر که هر زمان و تا هر کجا که دلش می خواهد پیش برود و هر کاری دلش می خواهد در زمین انجام دهد و در پایان هم حق به جانب جلوی دوربین رسانه ها ظاهر شود و حق به جانب صحبت کند.

فریدون حسن

منبع : روزنامه جوان