لافتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار

تولد رادمرد ایمان و عدالت اسوه تقوا و زهد وعبادت ،‌ گنجینه علم و حکمت اسطوره جهاد و مقاومت، مظهر لطف و معرفت،‌ مصداق اتم واکمل انما ولیکم الله، اسدالله الغالب مظهرالعجائب، مولا علی بن ابیطالب علیه‌السلام، بر همه مردان خدا و انسانهای آزادیخواه و عدالت طلب خصوصا شیعیان و محبان حضرتش مبارکباد.
وه که چه خجسته زاد روزی و چه بجا به روز پدر نامش نهادند که طبق حدیث شریف نبوی (ص) که فرمود انا و علی ابوا هذه الامه: من و علی پدران این امت هستیم و البته پدران، الگوی فرزندانند خصوصا اگر پدران در ابعاد معنوی هم بزرگ باشند و شخصیتی به عظمت تاریخ بشر و سازنده فرزندانی بزرگ و تربیت‌کننده مردان و زنان لایقی که هرکدام معلم و مربی امتی و ملتی بودند همچون سلمان و ابوذر و مقداد و عمار و میثم و کمیل و قنبر و مالک اشتر و فرزندان بی نظیری چون حسن و حسین و زینت و کلثوم علیهم السلام، راستی چه ابرمردی و چه پدری بزرگ و مهربان نه فقط یتیمان امت را با مشقت و سختیها هدایت و تربیت کرد بلکه یتیمان کوفه را با نوازش و مهرورزی به شخصیتهای بزرگی مبدل ساخت که آنان یاری‌گر حق در کنار حسن و حسین (ع) شدند. همان وجود مقدس و مطهری که سلمان را برای تربیت مرکز ثقل ایرانیان مدائن پرورش می دهد و به ولایت آنجا ترغیب و تشویق می‌کند و شخصیتی چون ابوذر را برای جبل عامل (لبنان فعلی) ماموریت می‌دهد و عمار یاسر را برای کوفه که مرکزیت عراق آن روز بود به خلیفه پیشنهاد می‌کند و … نتایج آن همه درایت و دوراندیشی مولا (ع) را طول تاریخ اسلام و شیعه گواهی می‌دهد و شاهد فداکاری شیعه در این بلاد هستیم که جهان را متحول و جهانیان را به میدان عمل و عدالت فراگیر دعوت می‌کنند و همانند مولایشان مناطق شیعه‌نشین در جهان هیچگونه سازش ذلت‌باری را از معاویه‌های زمان نمی‌پذیرند و جنگ و جهاد را تا پای جان در قالب سرخ شهادت ادامه می‌دهند و بیم و هراسی به دل راه نداده فریاد مولایشان را سر می‌دهند که فرمود: هیهات بعداللتیا و التی والله لابن ابیطالب انس بالموت من الطفل بثدی امه: ترجمه: هیهات که بعد از همه فتنه‌های سهمگین و پی در پی، به خدا سوگند پسر ابوطالب به مرگ مانوس‌تر است از طفل شیرخواره به پستان مادرش و امروز پیروان راستین آن حضرت این شعار را سر می‌دهند که : مرگ اگر مرد است گو نزد من آی / تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ
او زمن دلقی ستاند رنگ رنگ / من از او جانی ستانم جاودان
آری او علی بود که در کعبه به دنیا آمد برای خدای کعبه عمری در کنار رسول خدا (ص) جهاد کرد و برای حرمت کعبه هجرت کرد، غربت کشید، مزارع و باغات مدینه و کوفه را آباد کرد، دلهای مرده مردم غفلت را بیدار کرد، با سکوتش در برابر خلفا، وحدت را فریاد کرد و با پذیرش خلافت کوتاه مسلمین طعم شیرین عدالت را به بشریت چشاند. سلام ما بر آن مولود کعبه و درود ما نثار جهادش که خالصترین جهادهای تاریخ خلقت بود که یکی از جنگهای او فضل بر عبادت جن و انس بود. خداوند ما را از رهروان مخلص راهش قرار دهد. آمین یا رب العالمین
میسر نگردد به کس این سعادت / به کعبه ولادت به مسجد شهادت
نامش: علی
لقب: اسدالله
کنیه: ابوالحسن – ابوتراب – ابوالائمه
زمان ولادت ۱۳ رجب ۳۰ عام الفیل
مکان ولادت: کعبه
شهادت: ۲۱ رمضان در محراب مسجد کوفه
حجه‌الاسلام والمسلمین میرطالبی

منبع : مطالب ارسال شده