تغییرکاربری ایجاد کتابفروشی ها

● اول: استفاده از ظرفیت و امكانات بخش خصوصی در پیشبرد طرحها همه گاه مورد توجه شهرداری ها بوده است. این توجه هنگامی افزون تر شده است كه دریابیم شهردار كنونی تهران شعار نخست خود را توجه به شهروندمداری و مشاركت دادن بخش خصوصی و نهادهای شناسنامه دار مدنی قرار داده است. طبیعی است وقتی مدیر بالادستی سخنی بر زبان می آورد، مدیران اجرایی و كارشناسان باید با مشورت با اهل فن و نیز دست اندركاران صنفهای مورد نظر راه حلهای اجرایی كار را بیابند و در راه تحقق آن بكوشند.
● دوم: از جمله دغدغه هایی كه چند سالی است بخش فرهنگی شهرداری تهران با آن دست به گریبان است، كمبود فضاهای فرهنگی، از جمله كتابفروشی ها در مناطق مختلف شهر است.
این معضل البته خاص تهران نیست، بلكه شهرهای دیگر ایران نیز با چنین مشكل و مسئله ای دست به گریبانند. برابر آخرین اطلاعات، در كل كشور بین دو هزار تا دو هزار و پانصد كتابفروشی فعال وجود دارد. این تعداد به هیچ وجه كفاف عرضه فراوان كتابها را نمی كند؛ كتابهایی كه عناوین آنها به بیش از ۴۰ هزار در سال بالغ شده است. در چنین وضعیتی بسیاری از كتابهای خواندنی و خوب، به رغم سرمایه گذاری و عمر و انرژی فراوانی كه برای آنها صرف شده است، بدون آن كه بر پیشخوان كتابفروشی ها قرار بگیرند، از گردونه و چرخه نشر حذف می شوند؛ در حالی كه دیده شدن این كتابها می توانست و می تواند به فروش رفتن آنها مددهای فراوانی برساند.
● سوم :پرسش این است كه برای دیده شدن كتابها چه باید كرد؟ پاسخ هم این است كه باید تعداد ویترین ها را اضافه كرد. یعنی اگر هم اكنون در سطح شهر تهران ۵۰۰ تا ۷۰۰ كتابفروشی فعال است، این تعداد را باید افزایش داد. هم اكنون كاربری ایجاد كتابفروشی، كاربری تجاری است، چرا كه شهرداری این كار را امری تجاری می داند، اما امروزه بر همگان ثابت شده است كه كار كتابفروشی با كار مغازه هایی چون لباس فروشی و بقالی تفاوتهای اساسی دارد. پس شهرداری و دست اندركاران امور فرهنگی باید به سمتی حركت كنند كه كاربری تجاری را از كتابفروشی ها بردارند و برای آن كاربری فرهنگی (اگر وجود دارد) و یا مسكونی تعریف كنند تا درصد هزینه های آن پایین بیاید و افراد و علاقه مندان رغبت به سرمایه گذاری در این بخش داشته باشند. دقیقاً شبیه همان كاری كه برای ایجاد داروخانه ها انجام و سبب شد كه در بسیاری از شهرهای مناطق مختلف كشور داروخانه ایجاد شود. این كار امكانی همگانی است برای تمامی كسانی كه علاقه مند به سرمایه گذاری در حوزه نشر و كتاب اند. اگر هم كسی از این افراد خواست كاربری این كار را تغییر دهد، می توان برایش عوارض و جریمه های سنگینی در نظر گرفت تا از انجامش خودداری كند.
سید ابوالحسن مختاباد

منبع : همشهری