ج مثل .......جوانمرد

هنوز از کوچه های دور تاریخ صدای همهمه می آید .
شاید صدای آن معرکه گیر است که آشوب می کرد ، محله ها را بر هم می زد ،غوغا به راه می انداخت و مردم را عاصی می کرد، او که زنجیر بی سوسه یزدی ،دستمال بزرگ ابریشمی ،چاقوی اصفهانی ،چپق چوب عناب ،گیوه تخت نازک و شال لام،الف،لا داشت.
اونیز خودش را جوانمرد می دانست و می گفت که نامش (لوتی) است وسخت پایبند بود به مهمان نوازی و سخاوت مندی و بخشندگی !نیزه ای داشت که آن را در میدان فرو می کرد و بر بالایش نمدی نصب کرده بود و به آن می گفت (توق) و تا آن جا که سایه (توق) می افتاد (پاتوقش ) بود و محدوده معرکه اش .
و در این میان لوتیان شیربان نیز بودند ، شیران را رام می کردند و قلاده بر آن می بستند لوتیان تنبک به دوش ،لوتیان خیمه شب باز و لوتیان چوبینی که بر بندی راه می رفتند و با چوبی ،معرکه داشتند!
جوانمردان چه آنان که سپاهی ،پیشه ور و صوفی وچه راهزن و معرکه گیر بودند جملگی مرامی داشتند و اصولی مانند دادگری و بخشندگی ،مهمان نوازی و بی تکلفی بخشایش و از خودگذشتگی، وفای به عهد و راز داری .
اما جوانمردی ختم است بر مولا و دیگران همه بر سفره او نشسته اند و از نان و نمک او بود که جهان طعم جوانمردی را چشید.

منبع : روزنامه خراسان