لونی تونز: بازگشت به عملیات

کارگردان: جو دانته. فیلم‌نامه: لاری دویل. بازیگران: برندان فریزر، جنا الفمن، استیو مارتین، تیموتیدالتون، باگزبانی، دافی داک. مدت: ۹۰ دقیقه.
ترکیب بازیگران زنده با کاراکترهای انیمیشن، مدت زمانی است که مورد توجه فیلم‌سازها قرار گرفته. این مینی ژانر با فیلم چه کسی برای راجر رابیت پاپوش دوخت؟ به اوج خود رسید و چند سال بعد، ترافیک هوائی نشان داد که این ترکیب از تکنیک پیشرفته‌تری برخوردار شده و در ضمن، تماشاگر هم به این گونه فیلم‌ها علاقه نشان می‌دهد. این فیلم به دو تا از بزرگ‌ترین ”ستارگان“ استودیوی وارنر، باگزبانی و دافی داک، جان بخشیده است.
دافی داک به دی‌جی درک (فریزر) که گارد امنیتی است، می‌پیوندد؛ او به زودی می‌فهمد که پدر بازیگرش، دمیان (دالتون) توسط رئیس بدذات مؤسسه ”اکمه“، ”آقای مدیر“ (مارتین) دزدیده شده است و... به زودی تعقیب و گریز شروع می‌شود و برای نجات پدر و خنثی کردن نقشه‌های پلید آقای مدیر و برخلاف روش معمول هالیوود، دافی و باگزبانی در کنار هم قرار می‌گیرند. دی جی مصمم است کار را به نتیجه برساند، همین‌طور مأمور مغضوب، کیت هاتون (الفن) که ادامهٔ کارش بستگی به موفقیت در این مأموریت دارد.
فیلم دانته، سرشار از نمایش‌های بزن‌بکوب، شوخی و تک‌مضراب‌های بامزه و طبعاً شاد و سرگرم‌کننده است و در عین حال جنبه‌های آموزشی باارزشی نیز دارد. مسئلهٔ آزاردهنده، بازیگری عجیب و غریب مارتین در نقش آقای مدیر است که با نوعی چرخش کمیک، حس زندگی را از فیلم می‌گیرد و بیشتر مایهٔ شرمندگی اسوت، چون بقیه، کارشان را درست انجام داده‌اند؛ به‌خصوص فریزر که در این نوع کمدی ـ فانتزی خوب جا افتاده و به‌طرز جالبی خود را با ریتم این شخصیت‌های افسانه‌ای کارتون، هماهنگ کرده است.

منبع : مجله دنیای تصویر