شنبه, ۱۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 4 May, 2024
مجله ویستا


تسلیم کج خلقی های کودکان نشویم !


تسلیم کج خلقی های کودکان نشویم !
کودکان از همان دوران آغازین تولدخودآموخته اندکه اگربه اندازه کافی ویابه شدت گریه کنند , می توانند به آنچه می خواهند دست یابند. آنها به خوبی درمی یابندکه به ویژه وقتی بابایامامان خسته هستند , وقتی میهمان دارند , یا وقتی بیرون از خانه این اتفاق بیفتد , احتمال بیشتری داردکه رفتارشان نتیجه بخش باشد . کودکان می آموزندکه باکج خلقی , توجه افرادرابه سوی خودجلب کنند وبنابراین , از این حربه استفاده می کنند .
ما معتقد نیستیم که کودکان باآگاهی برای گریه وکج خلقی هایشان برنامه ریزی می کنند وحتی نمی گوییم ازاین عمل وتأثیرآن آگاهند , ولی به هر حال آنچه مسلم است آنکه , والدین وکودکان دراین الگوی رفتاری درگیرمی شوند واغلب , این مسأله باعث ناراحتی آنها می شود . کودکان می دانند چه زمانی احتمال تسلیم شدن شما بیشتراست . شما هم می دانیدچه زمانی بهترتسلیم می شوید.یک پدریا مادرچه بایدبکند؟ هیچ یک از ما نمی توانیم درهمه موقعیت ها رفتارثابتی داشته باشیم وانسان بی تغییری باشیم .
گرچه می توانید بارعایت نکات زیردربهترکردن برخوردهایتان بکوشید وتاآنجا که ممکن است , درنظراتتان ثابت قدم شوید.
▪ دقت کنید که درچه وضعیت هایی احتمال اینکه کودک بابداخلاقی به تصمیم شما پاسخ دهد , زیاداست ودراین موقعیت ها بادقت بیشتری عمل کنید.
▪ به کودک بفهمانیدکه وقتی حرفی می زنید , تصمیمتان همان است که گفتید وآن راتغییر نخواهیدداد .
برای مثال , برای او توضیح دهید آمدن عمه یا رفتن به منزل پدربزرگ باعث نمی شود که شما « بله » یا «خیر» خودراتغییر دهید واهمیتی ندارد واکنش کودک چه باشد .
ازیک روش مناسب برای فائق آمدن به این رفتارنامناسب استفاده کنید .هیچ اعتنایی به آنچه به دنبال « نه » گفتن شما اتفاق می افتد,نکنید؛ حتی درحالی که کودک به شدت درحال گریه وجیغ وغوغاست .
بکوشید تاآنجا که ممکن است به طور عادی به صحبت خودباکسی که مشغول حرف زدن بااو بودید , ادامه دهید یا به کارخودمشغول شوید واصلاً به کودک نگاه نکنید.شما نمی خواهیدکودکتان این طور رفتارکند , پس تسلیم آن نشویدوکوتاه نیایید. اگر نمی توانید نسبت به گریه کودکتان بی اعتنا بمانید , ازروش « سوزن گرامافون گیرگرده » استفاده کنید .یک باروفقط یک باربه کودک تذکر دهیدواعلام خطرکنیدکه اگر گریه وبداخلاقی کند , برای مدتی ازانجام کاری که دوست دارد ( مثل تماشاکردن تلویزیون ) محروم می شود ودرصورتی که به رفتارش ادامه دهد , مدت محرومیتش طولانی ترخواهدشد .بعدازتذکردادن وتفهیم مطلب , اگر دیدیدکودک هنوز به رفتارش ادامه می دهد , بی آنکه باردیگرتذکردهید به حرف خودعمل کنید واو رابه گونه ای , مثلاً محروم سازی موقت تنبیه کنید.
اجازه ندهید کودک از بداخلاقی وگریه به عنوان وسیله ای برای شانه خالی کردن ازبار مسؤولیت استفاده کند .
جالب است که بدانید کودکان چقدرزود می آموزندکه جیغ کشیدن وبداخلاقی آنقدر پدرومادرراآشفته می کند که یادشان می رود چه کاری به او محول کرده بودند. مادربرایان ازاو می خواهد که اسباب بازیهایش رااز روی زمین جمع کند وبرایان دایماً پاسخ می دهد :« الآن مامان , یک دقیقه دیگه » سرانجام مادربرایان عصبانی می شود وبرسراو فریادمی کشد . برایان هم شروع به گریه می کند وخودش را به زمین می کوبد وبه همین دلیل به اتاقش فرستاده می شود تاساکت شود .
درحالی که برایان مشغول گریه کردن است , مادرش باعصبانیت اسباب بازی های او را ازروی زمین جمع آوری می کند. بنابراین , برایان وقتی ساکت می شود واز اتاقش بیرون می آید , دیگر لازم نیست اسباب بازی هایش راجمع آوری کند . بدین ترتیب , او توانسته باناآرام کردن اوضاع , اززیربارمسئولیت فرارکند .
برای اینکه الگویی که گفته شد پیش نیاید :
▪ به کودکتان به طور دقیق بگویید چه کاری بایدانجام دهد وپی آمدانجام ندادن آن چیست .
▪ وقتی ازکودکتان کاری رامی خواهید که درانجام آن تعلل می کند , نباید چندین بارتذکربدهید ودستورتان راتکرارکنید .
▪ پس ازاینکه کودک رابرای انجام ندادن کار تنبیه کردیدیا از روش هایی مثل محروم کردن موقت یا حتی تصحیح بیش ازحداستفاده کردید , حتماً کودک راوادارید تاکاری را که از او خواسته بودید ,انجام دهد.
برای مثال , درقضیه برایان , مادرش بایددرابتدا اطمینان می یافت که حواس برایان به او هست , سپس مستقیم درچشم های او نگاه می کردوبه روشنی به او می گفت :« همین الآن اسباب بازی ها تو جمع کن » . پس از پنج ثانیه دستورش رادوباره تکرارمی کرد واگر برایان توجهی نمی کرد , اورابرای مدت مشخصی از کاری که مشغول انجام آن بود , محروم می کرد .اگر برایان شروع به گریه وزاری می کرد مادرش باید به ازای هردقیقه گریه , یک دقیقه به مدت جریمه می افزود . بدین ترتیب , پس از پایان کج خلقی برایان ومدت جریمه , اوباید مجبور می شد که هم اسباب بازی هایش رااز کف اتاق جمع آوری کند وهم لباس هایش راتاکند .
وقتی برای چندمین باربه اجرای این الگو پرداختید , کودک خواهدفهمید که گریه وزاری وبداخلاقی نمی تواند باعث شود کاری راکه به او محول شده انجام ندهد ودرواقع باچنین رویدادی مجبور خواهدشد کاراضافی هم بکند .
نویسنده : دكتر تانیا برگشادی
منبع : ارتباط موفق