نیاز به ژانر کمدی

ما در سینمای ایران ژانر کمدی داریم، ولی ژانر کلاسیکی مانند گونه‌یی که در آثار جری لوییس، وودی آلن، لورل و هاردی و یا پورویل - کمدین فرانسوی - وجود دارد نیست؛ ما هم‌چنین تیپ‌های سینمایی ایرانی به عنوان کمدین نداریم. ما می‌خواهیم با هنرپیشگان عاد‌ی‌مان ژانر کمدی ایجاد کنیم در حالی که در دنیا کمدین‌ها آدم‌های خاصی هستند؛ در حال حاضر بازیگرانی چون لویی دوفونس که یکی از بهترین کمدین‌های تاریخ سینماست و به‌تازگی مستربین، مانند برادران مارکس و یا جری لوییس، جایگاه واقعی و خاص خودشان را در سینما پیدا کرده‌اند، بنابراین باید سعی کنیم در ایران هم کمدین‌های ثابتی داشته باشیم مثل اکبر عبدی و لطفی و معمارزاده در رادیو. کمدین‌های ما در رادیو موفق‌تر از سینما هستند، به همین خاطر مردم ما نیاز به این چهره‌ها در سینما دارند مثل جبلی در فیلم کلاه‌قرمزی و سروناز. ژانر کمدی برای کودکان ما در قدیم و در سینمای قبل از انقلاب شاخص‌تر بود. متأسفانه در بعد از انقلاب هیچ کار خاصی نشده، اگر هم صورت گرفته خیلی کم و محدود بوده است. مردم ما با این شرایط روحی - روانی نیاز به سینمای کمدی دارند. در دنیا ژانر کمدی همانند ژانرهای دیگر تولید می‌شود، تماشاگر ژانر را انتخاب نمی‌کند و هر کس کاری را با اهداف خاصی تولید می‌کند مثل دوران فرانک سیناترا و دین مارتین؛ در گذشته در هالیوود فیلمسازانی بودند که فقط کمدی کار می‌کردند و فروش خوبی هم داشتند و استقبال خوبی از آن‌ها می‌شد، بنابراین باید چندین کارگردان باشند که به‌طور اختصاصی روی این ژانر کار کنند و چون فیلم‌های کمدی در سراسر دنیا مخاطب خاص خود را دارند مسلماً کارهای پرفروشی هم خواهند بود.
در سینما هر ژانری نباشد گونه‌ی کمدی باید باشد. انسان‌ها در تمام دنیا نیاز به خندیدن دارند و خنداندن آن‌ها کار بسیار سختی است، هنرپیشگان کمدی شاید ده‌ها بار بیش‌تر از یک هنرپیشه‌ی معمولی انرژی صرف کنند. در دوران قبل از انقلاب مرحوم ظهوری، وحدت و ارحام صدر از معروف‌ترین بازیگران کمدی ایران بودند. امیدوارم که دولت فکری برای پرورش استعدادهای هنرمندان کمیک داشته باشد.

قربان علی تنگشیر

منبع : سوره مهر