جاده مراکش - Road To Morocco

سال تولید : ۱۹۴۲
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : پارامونت
کارگردان : دیوید بالتر.
فیلمنامه‌نویس : فرانک باتلر و دان هارتمن.
فیلمبردار : ویلیام ملور.
هنرپیشگان : بینگ کرازبی، باب هوپ، دوروتی لامور، آنتونی کوئین و دانا دریک.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۸۳ دقیقه.


"جف پیترز" (کرازبی) و "ترکی جکسن" (هوپ) تنها بازمانده حادثه غرق شدن یک کشتی در مدیترانه هستند. آنان به ساحل می‌رسند، سوار شتر می‌شوند و به سوی مراکش می‌روند، جائی که در می‌یابند اوضاعش چندان مساعد نیست. منطقه دست‌خوش فقر و قحطی و ناامنی است و به خارجی‌ها به دیده تحقیر نگاه می‌کنند. آن دو بی‌پول و گرسنه‌اند تا این‌که یک تاجر محلی به "جف" پیشنهاد می‌کند "ترکی" را برای بردگی بفروشد. "جف" معامله را می‌پذیرد و "ترکی" جزواموال شخصی "پرنسس شالمار" (لامور) می‌شود. او را به قصر می‌برند و از آن به بعد زندگی در مراکش برای همه دشوارتر می‌شود...
٭ سومین قسمت از مجموعه جاده... که زوج هوپ و کرازبی را به شهرت و محبوبیت رسانید. این یکی از بهترین‌های مجموعه است. پس از جاده سنگاپور (۱۹۴۰) و جاده زنگبار (۱۹۴۱) آن دو نه تنها خسته از فرمول‌ تکراری به‌نظر نمی‌آیند، بلکه با نشاط تمام در آمیزه‌ای از شوخی، آواز، حادثه و گفت‌وگوهای بی‌معنا مشارکت می‌جویند. فیلم، فضای آشنا و فانتزی شهرهای عربی در فیلم‌های هالیوودی را هم باز می‌آفریند و هم به مسخره می‌گیرد و پر از شوخی‌های بصری و کلامی روده‌بر کننده و بی‌وقفه است که حتی به خود فیلم هم حمله می‌کنند: هوپ از بابت اسکاری که باید می‌برد، گله می‌کند، یک‌جا داستان فیلم را تا بدین نقطه تعریف می‌کند تا به قول خودش "تماشاگرانی" که از وسط فیلم وارد سالن شده‌اند" از اوضاع سردربیاورند و در میانه هرج‌ومرج، شتری رو به دوربین می‌گوید: "این مزحرف‌ترین فیلمی است که در آن بازی کرده‌ام". طراحی لباس‌های فیلم کار ادیت هد است.