کودک دروغگویی را از والدین می آموزد

كارشناسان معتقدند یكی از عواملی كه موجب می شود افراد و به ویژه كودكان به دروغگویی عادت كنند وجود الگوهای نامناسب ارتباطی است.
اگر در خانواده ، والدین یا دیگر افراد در ارتباط با كودك كه با او زندگی می كنند دروغ بگویند، ناخودآگاه به طور غیرمستقیم زمینه دروغگویی را برای فرزندان فراهم می سازند.
در واقع نخستین درس دروغگویی را فرزندان از والدین و اطرافیان خواهندآموخت.زیرا خانواده نخستین محیط تربیتی محسوب می شود و گفتار، رفتار و به طوركلی طرز زندگی والدین در تربیت و شكل دهی رفتار فرزندان مؤثر است.
هنگامی كه كودك به دروغگویی عادت كند، به مرور زمان دروغ جزو شخصیت او می شود و در بزرگسالی نیز رفتار دروغگویی در او ظاهر می شود.
با این همه كارشناسان مسائل تربیتی به نحوه ارتباط كودك و والدین اهمیت خاصی می دهند.
در آموزه های دینی نیز به ارتباط والدین با كودك توجه ویژه ای شده است. به گونه ای كه اسلام تأكید ویژه ای بر رفتار والدین نسبت به فرزندان دارد.
در نظام تربیتی اسلام «دروغ» یك بیماری روحی - روانی است كه از عقده خود كم بینی و احساس حقارت درونی ناشی می شود.
دروغگو به این دلیل دروغ می گوید كه در ژرفای اعماق وجودش رنج ناشی از عقده خودكم بینی را احساس می كند.همچنین بسیاری از روانشناسان معتقدند كه دروغ نشان دهنده نیازها و تمایلات ارضانشده افراد است. به هرمیزان نیازهای ارضانشده در افراد بیشتر باشد، احساس كمبود در آنان هم بیشتر است . از آنجاكه ارضای آن نیازها به صورت طبیعی و واقعی برای افراد محقق نمی شود سعی می كنند به صورت تخیلی و گفتن مطالب دروغ خود را قانع سازند. این كار درباره افرادی كه در زندگی شان كمتر موردتوجه و محبت والدین قرارگرفته اند، بیشتر صادق است. حتی دروغگویی در دوران بزرگسالی به خاطر كمبود محبت در دوران كودكی است.
از دیگر عوامل دروغگویی دركودكان و حتی بزرگسالان ترس از مجازات، خدشه دار شدن آبرو و جایگاه اجتماعی افراد است.
افراد بزرگسال از ترس این كه اگر همیشه راست بگویند ممكن است موقعیت اجتماعی شان را ازدست بدهند. لذا برای حفظ آن به دروغ متوسل می شوند، اما كودكان و نوجوانان از ترس مجازات و تنبیه والدین به دروغ پناه می برند. بازجویی های والدین و مربیان گاه موجب می شود كه فرزندان و دانش آموزان واقعیت ها را كتمان كنند و به تحریف آن روی آورند. بیشتر كودكان علت دروغگویی خود را ترس از مجازات والدین می دانند.بعضی از بچه ها هم هستند كه فرق میان راستگویی و دروغگویی را می دانند. اما داستان های مفصلی سرهم می كنند كه باوركردنی به نظرمی رسد. چنین نوجوانان و یا كودكانی دروغ ها را چنان با شوق و اشتیاق بیان می كنند كه بتوانند نظر دیگران را به خود جلب كنند.
● راه های جلوگیری از دروغگویی
درمان دروغگویی احتیاج به گذشت زمان دارد، زیرا از میان بردن یك رفتار زشت و جایگزین كردن خلق نیك و شایسته زمان می خواهد. باید افراد را تشویق كرد تا مدتی به اعمال نیك و شایسته بپردازند. همچنین والدین الگوی بسیارمهمی برای كودكانشان هستند. هنگامی كه كودك یا نوجوان دروغ می گوید، والدین باید برای گفت وگوی جدی و بحث درباره مسأله پیش آمده زمانی را به آنها اختصاص دهند.
والدین باید به طور مكرر درباره اهمیت صداقت درخانه وجامعه برای فرزندانشان صحبت كنند.

منبع : روزنامه ایران