سل، سم

	سلام از عالم بالا آمده است
		رک: سلام سلامتى است
	سلامت بايدت کس را ميازار ٭
		رک: 'زنهار ميازار ز خود هيچ دلى را' 'مى بخور منبر بسوزان مردم‌آزارى مکن'
			٭............................	که بد را در عوض تيز است بازار (نظامى)
	سلام بزرگ و کوچک ندارد
		در گفتنِ سلام بايد بر يکديگر سبقت جُست
	سلامت بِهْ از مال و جاه و زر است
		رک: ز جمله نعمت دنيا چو تندرستي
	سلامت در خموشى است
		نظير:
		خاموشى دويم سلامت است (قابوس‌نامه)
		ـ مرد خاموش در امان خداست (سنائى)
		ـ خاموش نشين و فارغ از عالم باش (از جامع‌التمثيل)
		ـ خموشى پرده‌پوش راز باشد (وحشى بافقى)
		ـ پشيمان نگشت از خموشى کسى (دهلوى)
		ـ کليد گنج سعادت زبان خاموشى است (صائب)
	سلام روستائى بى‌طمع نيست
		نظير: بى‌طمع نشنيده‌ام از خاص و عام	من سلامى اى برادر والسلام (مولوى)
	سلام سلامتى است (يا: سلام سلامتى مى‌آورد)
		نظير: سلام از عالم بالا آمده است
	سلام سنّت است و جواب آن واجب (از جامع‌التمثيل)
		نظير: سلام مستحب است و جواب آن واجب
	سلام مستحب است و جواب آن واجب
		نظير: سلام سنّت است و جواب آن واجب
	سليقه که نيست جان در عذاب است
	سليمان با چنان حشمت نظرها بود با مورش٭
		نظير: خاشاک نيز بر درِ دريا گذر کند
			٭نظر کردن به درويشان منافى با بزرگى نيست	........................ (حافظ)
	سليمان بى‌ايمان، يک من آرد نيم من نان؟ (عا).
		نظير:
		هم ناز شبگير مى‌کند هم آب توى شير مى‌کند
		ـ شب به نماز نافله، روز به کمين قافله
	سليمان نشد هيچ ديو از انگشترى
		نظير:
		نه عيسى مى‌توان خواندن هر آن کس را که خر دارد (رضى‌الدين نيشابورى)
		ـ به خاتمى نتوان زد دم از سليمانى(حافظ)
	سُمّ همه گرد است
		رک: دست بر دامن هر کس که زدم رسوا بود