گلوله‌های فضائی - Spaceballs

سال تولید : ۱۹۸۷
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : مل بروکس
کارگردان : بروکس
فیلمنامه‌نویس : رانی گراهام، توماس میهان و بروکس.
فیلمبردار : نیک مک‌لین.
آهنگساز(موسیقی متن) : جان موریس.
هنرپیشگان : بروکس، جان کَندی، ریک مورانیس، بیل پولمن، دیک وان پاتن، جرج واینر، مایکل وینسلو، جان هرت و دافنه زونیگا.
نوع فیلم : رنگی، ۹۶ دقیقه.


شهر کیهانیِ «گلوله‌های فضائی» با کمبود هوا برای تنفس روبه‌رو است و به همین دلیل، «رئیس‌جمهور اسکروب یوگورت» (بروکس) به فرمانده سفینه فضائی‌اش - «دارک هِلمت» (مورانیس) - مأموریت می‌دهد تا با ربودن «شاهزاده خانم وسپا» (زونیگا) - دختر پادشاه سیاره «درویدیا» - اتمسفر سیاره را به دست آورد. «وسپا» از مراسم عروسی‌اش می‌گریزد، اما پیش از آنکه به چنگ «دارک هلمت» بیفتد، «لون استار» (پولمن) و دوست‌انسان / سگش - «بارف» (کندی) - نجاتش می‌دهند. پس از تعقیب و گریزهای فراوان، بالاخره «لون استار» دشمنان را شکست می‌دهد و با کشف این که خود یک شاهزاده است، با «وسپا» ازدواج می‌کند.
* از مجموعه هجویه‌های بروکس بر ژانرهای سینمائی. این بار نوبت فیلم‌های فضائی مثل بیگانه (ریدلی اسکات، 1979)، سیاره میمون‌ها (فرانکلین شفنر، 1968)، مجموعه سفر ستاره‌ای و حتی 2001: یک اودیسه فضائی (استنلی کوبریک، 1968) است، اما در واقع فیلم را می‌توان تنها هجویه جنگ‌های ستاره‌ای (جرج لوکاس، 1977) دانست که بیشتر رجوع‌های فیلم به آن برمی‌گردد: عنوان‌بندی آغازین فیلم، روبات همراه شاهزاده خانم «وسپا»، شخصیت «یوگورتِ بروکس» (به‌معنای ماست!) و نیروی جادوئی‌اش، و بالاخره نبرد پایانی «دارک هلمت» (که معادل شخصیت «دارت ویدر» است) با «لون استار». به‌همین دلیل هم تماشای جنگ‌های ستاره‌ای پیش از دیدن این فیلم، برای خندیدن به شوخی‌های آن الزامی است. از میان شوخی‌های مستقل فیلم، شوخی با نوار ویدئوئی گوله‌های فضائی از همه موفق‌تر است.