ثانیه طلایی برای ثبت عادات خوب

پیامبر اكرم(ص) می فرماید: «همه موجودات براساس فطرت پاك و مطهر خداوند خلق شده اند و مربیان و پدران و مادران هستند كه سرنوشت آنها را تغییر داده و از مسیری به مسیر دیگر سوق می دهند.» به همین منظور خانواده و مربیان در تربیت و تكوین شخصیت فرزند از لحظه تولد به بعد نقش اساسی دارند.
آنها با ایجاد تغییرات مطلوب و نسبتاً پایدار كه از زمان تبلور شخصیت فرزند به بعد رخ می دهد، می توانند خیلی از عادات مثبت را در نسل جدید نهادینه كنند. در این طرح ریزی خود نوجوان نیز می تواند در تأدیب خود نقش داشته باشد. مثلا در صورت عادت صحیح به مطالعه و حكمت آموزی كمتر دچار لغزش شده، بلكه انگیزه می یابد و سطح برانگیختنی او با توجه به نیازی كه دراو عملا براثر برخوردهای صحیح افزایش یافته، و این عادت برای وی ملكه شده و باور می كند كه:
تا به آن جا رسید دانش من
كه بدانم همی كه نادانم
یعنی هرچه به سمت و سوی مطالعه و علم اندوزی سوق یابد تشنه تر شده و چشمه های جوشان فطرت سلیم او در كمال یابی و علم خواهی خروشان تر به مطالعه و كتابخوانی میل می یابد:
آب كم جوی تشنگی آور به دست
تا بجوشد آبت از بالا و پست
وقتی این خصلت نیكو در انسان عارض می شود كمتر نیاز به تذكر و اهرم های فشار جهت مطالعه احساس می شود و به كتاب به عنوان معشوق می نگرد كه در صورت جدایی عاشق از معشوق به اشكال مختلف درصدد یافتن معشوق خود خواهد بود و خویشتن پنداری را پیشه می كند و جهت هویت یابی یعنی چیستم و كیستم؟ خویش لحظه ای از مطالعه و كتابخوانی فاصله نخواهد گرفت. چون اثربخشی مطالعه از لحظه تولد تا مرگ را درزندگی و حیات خود می چشد و خود را نیازمند به آن می داند.
عدم یادگیری آموزی صحیح عامل فاصله گرفتن انسان ها از هنجارهای بشری است. آنچه در زیر می آید نمونه هایی از عادات غلط نسل امروز است:
۱) ساختمان های عریض و طویل و خلق خوی های تنگ تر.
۲) بزرگ راه های وسیع و دیدگاه های باریك تر.
۳) خرج بسیار و لذت اندك.
۴) همیشه در خرید لوازم و همواره كم دارند.
۵) خانه های بزرگتر و خانواده های كوچكتر.
۶) درجات تحصیلی بالا و وجوه مشترك كم.
۷) دانش بیشتر و قدرت تشخیص كمتر.
۸) متخصصین زیاد و مشكلات افزون تر.
۹) مصرف داروی زیاد و سلامتی كمتر.
۱۰) هزینه های زندگی كلان و آرامش و خنده كمتر.
۱۱) تند راندن و تند دویدن، عصبانیت به اوج رسیدن.
۱۲) تا دیر وقت بیدار ماندن و كم مطالعه كردن و دل به عبادت نسپاردن.
۱۳) وسایل ارتباط جمعی دیدن و شنیدن و خسته از خواب بیدار شدن.
۱۴) دارایی افزودن و ارزش ها و هنجارها را كاستن.
۱۵) ثروت اندوزی كردن و ثروت نگهدار را سردرگم نمودن.
۱۶) زیاد حرف زدن و كم عشق ورزیدن.
۱۷) استفاده ابزاری از دین كردن و بسیار دروغ گفتن.
۱۸) از خداوند عمر خواستن و به عمر، زندگی و عشق نبخشیدن.
۱۹) به كره ماه رفتن و از همسایه و صله ارحام بی خبر بودن.
۲۰) موقعیت های بیرون را فتح كردن و درون خود را دستخوش آن نمودن.
۲۱) بزرگترین كارها را رها كردن و بهترین خصائل را از دست دادن.
۲۲) به فكر كاستن آلودگی هوا بودن و آلودگی های روح را افزودن.
۲۳) اتم را شكافتن و جهل و تعصب و غرور را رها نكردن.
۲۴) بیشتر نوشتن كمتر آموختن.
۲۵) بیشتر طرح دادن و كمتر عامل به آن بودن و یا كمتر به پایان رساندن آنها.
۲۶) عجول و با شتاب بودن و كمتر صبر كردن.
۲۷) آشنایان بیشتر داشتن و دوستان كمتر.
۲۸) دستگاه ارتباط جمعی و رایانه بیشتر و ارتباط درون خانوادگی كمتر.
۲۹) غذاهای آماده بیشتر و جسم و روح ضعیف تر.
۳۰) زن و مردهای بالغ و هیكل مند و شخصیت های زبون و غیر پایدار.
۳۱) ادعا و توقع بیشتر، تشكیل خانواده كمتر.
۳۲) مطرح كردن صلح و جنگ خانگی بیشتر.
۳۳) فراغت بیشتر و تفریح كمتر.
۳۴) تنوع غذایی بیشتر و انرژی و پویایی كمتر.
۳۵) استفاده از وسایل شخصی (حوله و مسواك، دستمال كاغذی) بیشتر و نوع دوستی و بهداشت روانی كمتر.
۳۶) آموزش دین زیاد و دین باوری و عمل به آن كمتر.
۳۷) ادعای حق بودن زیاد، و حق سالاری كمتر.
۳۸) حساسیت نسبت به تربیت فرزندان زیاد و آگاهی و تربیت واقعی كمتر.
۳۹) وسایل مدرن رفاهی بیش از حد ایجاد كردن و آرامش خانوادگی و اجتماعی كمتر.
۴۰) ادعای صلح جویی و مبارزه با ظلم نمودن و ظلم به همنوع خود كردن.
۴۱) اطرافیان را به رعایت حق و عدالت و مساوات نمودن و خود را فراموش كردن.
در پایان باید یادآوری گردد، كه خداوند سبحان ارض و سماء را به خاطر اشرف مخلوقات خلق نموده تا از آنها بهره جوید و تعقل نماید، جهت بهتر زیستن و رفع نقص نمودن و كمال یابی، نه این كه با كشف و اختراع تكنولوژی نوین، میل به تجمل گرایی ها به حدی در بشر رخنه نماید كه از خویشتن و هویت انسانی خود خارج شود و تا لحظه مرگ لذتی از نعمات الهی كه (لاتحصوها) یعنی غیرقابل شمارش می باشند نچشد و همیشه در غم و اندوه و چه كنم، چه نكنم به سر ببرد.
پس بشر باید به خود آید و خود را بشناسد و خداجویی را پیشه نماید، تا از این دنیا كه مزرعه آخرت است و زودگذر می باشد بهره مند شود و لذت ببرد و مكیف شود و كمال یابی نماید كه این گونه صفات نیكو جز در سایه تعلیم و تربیت صحیح و یادگیری منطقی و معقول در هر شرایط سنی امكان پذیر نیست.با این امید كه نسبت به تعلیم و تربیت و تأدیب فرزندان خود با آگاهی بیشتر و یادگیری آموزی بهتر احساس مسئولیت كنیم.

طاهر محمدزاده

منبع : روزنامه کیهان