به معنویت فرزندانمان اهمیت دهیم

تعلیم و تربیت فرزندان ، یکی از اصلی ترین وظایف والدین است ، اما متاسفانه در جامعه ما با توجه به این که نهادهایی همچون آموزش و پرورش و رسانه های جمعی قابل اعتماد تلقی می شوند ، پدران و مادران این مسوولیت سنگین خود را فراموش کرده اند. به عبارت دیگر ، نه فرصتی برای تربیت فرزندان وجود دارد. نه علم آن و نه اهمیتی که والدین را وادارد تا بیشتر از غذای شب و لباس فرزندانشان به فکر تربیت فکری و معنوی فرزندانشان باشند. کودکان در کنار دوستان ، در کوچه ها ، در مقابل تلویزیون ها و مونیتورها بدون داشتن معلمی معنوی به بلوغ می رسند و والدین درتعجب اند که چرا رفتار کودکانشان این قدر متفاوت با آنهاست. هنوز مشکل را درنیافته اند. این مشکل به دلیل فراموشی اصلی ترین وظیفه پدری یا مادری یعنی تربیت معنوی فرزندان است. تقویت و تکامل شخصیت فرزندان و کنترل و تنزیه آنها از هرگونه عیب و نقص ممکن ، سنگین ترین مسولیتی است که بر دوش والدین است. هر کدام از ما می دانیم که تمامی انسانها با سرشت و فطرتی پاک متولد می شوند، که زندگی اسلامی بر آن استوار است. بعدها به واسطه والدین است که کسی مسیحی ، یهودی یا زرتشتی می شود. تعلیم و تربیت اسلامی به مسوولیت سنگین پدر تاکید کرده است و عمیقا این موضوع را مورد توجه قرار داده است ، به نحوی که طبق نظر آیین اسلامی اگر پدر خانواده در پرورش فرزندان مراقبت کمتری داشته و سهل انگاری کند. گناهکار خواهد بود. از پیامبر اکرم ص نقل شده است: «این گناه کافی است که گناهکار افراد مورد علاقه اش را از دست بدهد.» براساس روایتی پیامبر اسلام ص فرمودند: خداوند از هر چوپانی راجع به گله اش سوال خواهد کرد ، که آیا از آنها بخوبی مراقبت کرده است ، یا این که آنها را به حال خود رها کرده است. خداوند از پدرها هم در ارتباط با اهل خانواده اش سوال خواهد کرد. ابن ماجه: براساس سند معتبری از ابن عباس نقل می کند که پیامبرص فرمودند فرزندانتان را گرامی بدارید و برای تعالی ایشان در تربیتشان جد و جهد کنید. اینها نمونه هایی هستند که نشان می دهند شریعت و قانون الهی به تعلیم و تربیت کودکان اهمیت بیشتری می دهد. قانون اسلام به پدرها حکم می کند که به معنویات فرزندانشان اهمیت بیشتری بدهند و در تهیه لوازم زندگی آنها بکوشند ، تا فرزندانشان رشد متعادلی داشته باشند. پدر باید فرزندانش را با کتاب خدا و روش زندگی پیامبر بزرگوار تعلیم دهد ، تا اینکه باغ فطرت آنها گل دهد و به بار بنشیند و سایه گستراند. والدین با غفلت از کودکانشان بهانه می آورندکه جامعه باعث شر بارآمدن آنها شده است ما در قرآن مجید ، امثال و حکم ، تعلیمات و بالاخره چراغی داریم که روشنایی می دهد. خداوند بزرگ در کتاب آسمانی خود فرموده است: «ای مومنان خود و خانواده تان را از آتشی حفظ کنید که هیزم های آن مردم و سنگها هستند.» (سوره ۶۶ ، آیه۷)یعنی به آنها یاد دهید چه چیز می تواند آنها را از این آتش در امان نگه دارد. شیخ ابوحامد غزالی این آیه را چنین تفسیر کرده است: «قطع نظر از این که چگونه مراقبت پدر ، فرزندانش را از آتش این دنیا حفظ می کند، مراقبت او درخصوص رهایی از آتش دنیای آخرت باید در اولویت قرار گیرد. این مراقبت باید در تربیت و تعلیم فرزندان به بهترین روش صورت پذیرد و همچنین در دور نگهداشتن آنها از دوستان بد بیشتر باشد.» کودکان مسلمانی که در کشورهای غیراسلامی زندگی می کنند (همانند استرالیا) نیاز بیشتری به محیط آموزشی فرهنگی دارند ، محیطی که مبانی فهم ، درک و تعلیم مذهب را بیشتر از کشورهای مسلمان برای کودکان فراهم آورده و شدیدا پایبند آن باشد. محیط سالم ، محیطی است که زندگی روزمره کودک را با تعلیمات درستی از اسلام در بر می گیرد، این محیط ایده آل متفاوت از محیط فعلی است که جامعه این کشورها به وجود آورده است ، جامعه ای که نه تنها اساسا به کودک کمکی نمی کند ، بلکه کودک به خاطر چیزهایی که در مدارس و همچنین از طریق وسایل ارتباطجمعی ناسالم یاد می گیرد ، اثرات منفی و مخربی دریافت می دارد. درخصوص این موضوع آنچه تعجب آور است ، غفلت تعدادی از خانواده های مسلمان از فرزندانشان است ، آنها فرزندان خود را به جریان های آلوده کفر می سپارند تا آنها را به گونه ای که خوشایندشان است تربیت کنند و وقتی کودکان بزرگ شدند ، ارتباط برقرار کردن با آنها ، نصیحت کردن آنها و هدایت آنها به سوی اخلاقیات دینشان ، فوق العاده مشکل می شود و آنچه تعجب آور است این است که والدین با نادیده گرفتن ، غفلت و بی توجهی نسبت به رفتار فرزندانشان در زمان کودکی بهانه می آورند، که جامعه باعث شر بار آمدن فرزندانشان شده است. بنابراین ، خانواده مسوولیت بسیار سنگینی در کنترل عواملی که بر رفتار کودکان تاثیر منفی می گذارد ، دارد. خانواده همچنین وظیفه دارد که کودک را به سویی راهنمایی کند که درک و فهم او را از مذهبش تضمین کند. به همین نحو باید با مشکلات زیادی که معلول این عوامل هستند ، دست و پنجه نرم کند. مهمترین راه پیشگیری از رفتار بد و ناشایست ، این است که در ضمن برآوردن نیازهای عاطفی عقلانی و جسمانی او ، از کودک در خانه مراقبت کنیم. ارضای این نیازها به کودک کمک می کند با دیگران رفتار خوبی داشته باشد و او را از برخی وسایل ارتباطجمعی دور نگاه می دارد و از تاثیرات منفی آن حفظ خواهد کرد. به طور کلی اینها مسائل عمده ای هستند که والدین مسلمان راجع به فرزندانشان دارند. به هر حال به تعلیم و تربیت دختران مسلمان که در قانون و شریعت اسلام به آن تصریح شده است باید توجه خاصی داشته باشیم. تاکیدهای خاصی متوجه رسم و رسوم جوامع خارجی است ؛ رسم و رسومی که با اسلام بیگانه است ، ولی متاسفانه در این کشورها کودکان اسلام را از طریق تهاجم فرهنگی و قوانینی که به دست بشر وضع شده و همواره او را تشویق می کند که در مقابل خانواده خود تمرد و نافرمانی کند ، پیدا می کنند. با تعمقی بیشتر درمی یابیم که در قوانین اسلام بر این موضوع و بیشتر روی تربیت دختر مسلمان اشاره شده است و متوجه می شویم قانون اسلام به ارتقا و منزلت دختر مسلمان همراه با اعتبار بخشیدن و ارزش دادن به او تحکیم کرده و به او می آموزد که همواره دختر مطیعی باشد. قوانین اسلام روشهایی پیش راه مادر معتقد مسوول گذاشته است ، تا او دخترش را به روش خاصان و برگزیدگان تعلیم دهد و در کتاب آسمانی به اواجر و پاداشی بزرگ وعده داده شده است. ترمذی حدیثی از پیامبر اسلام نقل کرده است: «هر آن کس که زندگی دو دختر را تامین کند، من با او به بهشت وارد خواهم شد ، مثل این دو» (و او یکی از انگشتانش و انگشت نزدیک به آن را نشان داد.) این به معنای آن است که هر کس دو دختر را تربیت کند در بهشت ، در موقعیتی نزدیک پیامبر خواهد بود.

منبع : شبکه رشد