داستان آن ۲۸۰ هزار کیت ومخزن گاز

تغییر سبد انرژی از بنزین به گاز طبیعی در سال های اخیر، خودروسازان را با وظیفه پیچیده ای در خصوص گاز سوز کردن محصولات خود مواجه ساخت. ایران خودرو در راستای سیاست های دولت نهم همه امکانات و توان خود را به کار گرفت، اما از آن جا که بسترهای لازم برای گاز سوز کردن خودروها از قبل وجود نداشت، در این راه با دشواری های بسیاری روبه رو شد که صرف هزینه های هنگفت توسط ایران خودرو، عدم تخصیص عادلانه یارانه و نبود یارانه کافی از آن جمله است.برای اجرای هر چه بهتر این امر همکاری و هماهنگی نهادهای مسئول از اهمیت ویژه برخوردار است. در این خصوص نیز کاستی ها و مشکلاتی بروز کرد و تقریبا فشار حاصل از همه این مشکلات بر ایران خودرو وارد آمد که بارزترین آن صدمه دیدن تصویر ایران خودرو نزد مشتریان و جامعه و تحمل فشار مالی فراوان است. در گزارش حاضر شرکت ایران خودرو موضوع گازسوز کردن خودروها و نقش بخش های مختلف در این خصوص به همراه فراز و نشیب های ایران خودرو در این جریان را تشریح کرده است:
● پیشینه موضوع
از سهم ۲۸۰ هزار دستگاهی خودروسازان در مصوبه فوق الذکر، ۱۳۷ هزار دستگاه سهم ایران خودرو و حدودا همین مقدار سهم سایپا و مابقی نیز سهم سایر شرکت های خودروساز تعیین شد، که در تبصره ۱۳ سال ۱۳۸۵ برای این منظور ۲۵۰ میلیارد تومان بودجه تخصیص یافت.
▪ مهم ترین نقیصه در اجرای مصوبه مذکور تخصیص یک مبلغ یارانه ثابت برای خودروهای تولیدی خودروهای سایپا و ایران خودرو و بهینه سازی بود (۶۲۵۰۰۰ تومان) که به دلیل تفاوت هزینه تولید خودرو گازسوز در کارخانه های مختلف و نیز محصولات گوناگون، تخصیص یک رقم ثابت کاملا از عدالت به دور بود و با این روش ایران خودرو بیشترین آسیب مالی را دید چه اینکه هزینه گازسوز تولید شدن محصولات مختلف با هم متفاوت است.
از سازمان بهینه سازی در خواست کردیم که یارانه تخصیصی را بر اساس میزان هزینه ای که برای گازسور کردن هر خودرو لازم است، توزیع کنند زیرا برای مثال هزینه گازسوز کردن سمند و پژو ۴۰۵ بیش از دو برابر خودروهایی چون پراید، روآ و وانت پیکان است اما به دلایل نامشخص پذیرفته نشد.
▪ به دلیل نبود یارانه کافی و هزینه های زیاد گازسوز کردن خودروها و خودروسازان مجبور شدند برخی از خودروهای تولیدی را بدون کیت یا مخزن در اختیار مشتری قرار دهند تا پس از تهیه تجهیزات مذکور و تخصیص منابع بر روی خودرو آنان نصب شود.
از طرف دیگر، سازمان بهینه سازی یارانه تحصیص یافته را برای خودروهای ناقص، به طور کامل به خودروسازها پرداخت نکرد و فقط نیمی از آن (۳۱۲ هزارتومان) به حساب تولیدکنندگان (آن هم با تاخیر زیاد) واریز شد در حالیکه خودروسازها بسیار بیشتر از اصل مبلغ هزینه کرده بودند.
▪ به دلیل تاخیر در پرداخت یارانه، تولید خودروها به تعویق افتاد و مشکلات بیشتری را به خودروسازان و مردم تحمیل کرد.
تا انتهای سال ۱۳۸۴ سازمان بهینه سازی مکلف بود تمامی مخازن مورد نیاز کشور را جهت دوگانه سوز نمودن خودروهای کشور تامین کند، لکن به دلایلی تامین مطابق نیاز ممکن نگردید و لذا در اوایل سال ۱۳۸۵ اعلام گردید که فقط قادر به تامین ۸۰ هزار دستگاه هستند و نهایتا در ادامه سال ۸۵ اعلام نمودند آن تعداد نیز قابل تامین نیست (دلیل عمده اینکه عمده مقدار مخازن تامین شده بهینه سازی صرف تولید کارگاهی خود بهینه سازی گردید.)
▪ زمانی که ایران خودرو و سایپا به عنوان خودرو ساز مکلف به تامین مخزن از بازارهای جهانی شدند، تمام توان خود را بسیج نمودند لکن متناسب با حجم مورد نیاز ایران خودرو تامین مخزن و کیت از بازارهای جهانی کار بسیار مشکلی بود که بر مقدار زیادی از این موضوع فائق شدیم لکن با وجود مشکلاتی که ذکر شد تا اردیبهشت و خرداد سال ۸۶ ایران خودرو از سهم ۱۳۷ هزار دستگاهی خود، حدودا ۴۰ هزار دستگاه خودرو گازسوز کامل به بازاز عرضه کرد و حدود ۹۰ هزار دستگاه آن به صورت ناقص تولید شد که یا مخزن نداشت یا کیت.
● چرا نتوانستیم خودروها را کامل کنیم؟
در سال ۸۶ خودروسازان مکلف شده بودند که عمده تولیداتشان گازسوز باشد در غیر این صورت نیروی انتظامی خودروها را شماره گذاری نمی نمود. لذا ایران خودرو همه امکانات خود را برای تامین کیت و مخزن جهت تولید همزمان تولید عظیم سال ۱۳۸۶ و تکمیل کاری خودروهای ناقص بسیج نمود لکن به علت هایی مشکلات تامین و تدارکات در سطح گسترده مخازن مورد استفاده آن هم جهت تولیدات متنوع ایران خودرو ( به علت های خاص بودن و محدود بودن مخازن مورد استفاده آن هم جهت تولیدات ایران خودرو و همچنین محدودیت های تحریم) ایران خودرو موفق به تکمیل حدود ۲۰/۰۰۰ خودروهای ناقص علاوه بر تولیدات جاری گردید.
● مشکلات مالی تکمیل خودروهای گازسوز
در کنار موارد ذکر شده در فوق علیرغم تلاش های گسترده ایران خودرو جهت تحقق اهداف استراتژیک وزارت صنایع در گازسوزن نمودن ناوگان خودروهای کشور، مقوله ضرر و زیان است که از این بابت به ایران خودرو تحمیل گردیده است، می باشد (بر اساس گزارش مکتوب معاونت مالی ایران خودرو) زیرا ایران خودرو بابت هر خودرو ۶۲۵ هزار تومان دریافت می کند در حالی که گازسوز کردن خودرویی مانند سمند و یا ۴۰۵ ( با افزایش قیمت های اخیر لوازم آن) حدود یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان هزینه دارد و طی سال ۱۳۸۵ طی مکاتبات و مذاکرات متعدد با بهینه سازی و وزارت صنایع موضوع عدم کفایت یارانه تخصیصی به ایران خودرو توسط بهینه سازی مورد اعتراض قرار گرفت زیرا تمامی خودروهای ایران خودرو جهت دوگانه سوز نمودن هزینه ای تمام شده ای حداقل ۹۰۰/۰۰۰ تومان را دارد و در بیشترین حالت ۱/۶۰۰/۰۰۰ تومان می رسد در صورتی که خودروهای تولیدی در کارگاه های بهینه سازی و همچنین سایپا هزینه تمام شده ای کمتر از ۶۲۵/۰۰۰ تومان داشت. لکن تصمیم به توزیع یارانه به صورت ۶۲۵/۰۰۰ تومان در ازا» تولید یک خودرو دو گانه سوز بین بهینه سازی و ایران خودرو و سایپا و بقیه خودروسازان گرفته شود و از این رهگذر بیشترین اجحاف در حق ایران خودرو صورت گرفت لذا تقاضا داریم که مسئولین محترم تبصره ۱۳ وزارت صنایع و نفت جهت جبران بخشی از ضرر و زیان و همچنین توزیع عادلانه یارانه تخصیصی تولید و مجلس محترم، یارانه باقی مانده از ۲۵۰/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰ تومان را به ایران خودرو تخصیص دهند. ضمن اینکه تا پایان سال ۱۳۸۶ علاوه بر مقوله یارانه های تبصره ۱۳ سال ۱۳۸۵ بابت عملکرد تولید تاکسی های گازسوز نیز ایران خودرو مبلغی حدود ۵۰ میلیارد تومان طلبکار بوده است که با تلاش ایران خودرو و حمایت ویژه وزارت نفت و شرکت گاز خودرو ۲۰ میلیارد تومان در ۲۸ اسفند دریافت گردید و هنوز ۲۹ میلیارد تومان از آن محل طلبکار هستیم.
لکن علیرغم موضوعات مذکور ان شا»ا... ایران خودرو در آینده نزدیک اطلاع رسانی جهت چگونگی حل مشکلات خودروهای ناقص به مشتریان محترم انجام خواهد داد، و مطمئن هستیم همزمان متصدیان مقوله CNG اعم از شرکت گاز خودرو و تبصره ۱۳ و وزارت صنایع و وزارت نفت کمک های لازمه را به ایران خودرو انجام خواهند داد و در پایان از همکاری شرکت گاز خودرو با ایران خودرو در حل مشکلات فراروی خود در مقوله CNG متشکریم و تقاضای مساعدت های بیشتر را نیز داریم.

منبع : روزنامه ابتکار