ناگفته ها

اگر می دانستم تورا می شناسم وخانه تورا بلدم ،دستمال روی سر ،دور از چشم رس ودر حدود دانش به عنوان یادگار می گفتم:من به تو علاقه مندم و این برای تو سودمند بود و تا اندازهای که فرمایشی و دستوری نباشد در کمتر از یک هفته به تو اصرار می کردم بروی .
وقایع نویس تاریخ به رسم یادگار نگاه داشت جنون خود بزرگ بینی را روی کتیبه گور
هنگام اضطرار این در وآن در زدن در مضیقۀ بی پولی انگشتم لای در له شد.
به هوش آوردن کاغذ سرخ زاهد گوشه نشین در ازای التزام نامه(وجه الضمانه) به جای خود برگشتن و عقب نشینی در اثبات حقیقت است.
پاک کردن صدای طبل نخ نما شده لوطی، دست زدن به کاری است که برگشت از آن ممکن نیست.

محمد خداشناس گل افشانی

منبع : مطالب ارسال شده