شروع به کار تلویزیون در ایران (۱۳۳۷ ش)

با راه اندازی و بهره برداری از نخستین فرستنده تلویزیونی ایران در یازدهم مهرماه ۱۳۳۷ ش تلویزیون ایران، پخش برنامه های خود را آغاز کرد. تلویزیون ایران در ابتدا به صورت یک پخش کاملاً خصوصی اداره می شد که ابتدا در هر روز چهار ساعت برنامه پخش می کرد. این تلویزیون برای گسترش مناطق تحت پوشش خود، در سال ۱۳۴۰ ش فرستنده دیگری در آبادان و یک فرستنده تقویتی در اهواز تأسیس کرد.
در اواخر سال ۱۳۴۲ ش، تلویزیون ایران از ساختار یک شرکت خصوصی به شرکت سهامی تلویزیون ایران تغییر شکل داد تا این که تلویزیون ملی ایران با امکانات یک استودیو، سه دوربین و دو دستگاه ضبط مغناطیسی در آبان ماه ۱۳۴۵ ش به صورت تلویزیون دولتی و به طور آزمایشی آغاز به کار کرد. در نهایت سازمان تلویزیونی ملی ایران در ۲۹ اسفند ۱۳۴۵ ش رسماً افتتاح شد و کار خود را وسعت بخشید.
با پیروزی انقلاب اسلامی ایران سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران به صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران تغییر نام یافت. و با گذشت زمان فعالیت های این سازمان به صورت افزایش فرستنده و شبکه های رادیویی و تلویزیونی در تهران و شهرستانها رو به گسترش نهاد. چنانچه تا به امروز (۱۳۸۲ ش) این سازمان دارای ۳۰ مرکز در استان و شهرستانهای مختلف ایران نزدیک به بیست شبکه سراسری رادیویی و تلویزیونی و بیش از پانزده دفتر منطقه ای در کشورهای مختلف جهان و ده ها شبکه رادیویی و تلویزیونی در تهران و شهرستانها می باشد. همچنین در طی سالهای اخیر شبکه جهانی جام جم بخش وسیعی از دنیا از جمله قاره آسیا و اقیانوسیه، قاره اروپا و شمال آفریقا و قاره آمریکا را تحت پوشش قرار داده و شبکه جهانی سحر نیز به چندین زبان برنامه پخش می کند. همچنین شبکه خبری العالم از ابتدای سال ۱۳۸۲ فعالیت خود را آغاز کرد که در سراسر جهان قابل دریافت می باشد.

منبع : واحد مرکزی خبر