ضرورت فعالیت سیاسی و حزبی در شرایط کنونی کشور برای فعالا‌ن سیاسی

هر جامعه و هر ملتی باید خیرخواهان، دلسوزان، پیشتازان و فعالا‌ن برجسته و شایسته در عرصه‌های گوناگون خصوصا سیاست و اجتماع داشته باشد تا مصالح دینی و اجتماعی و سیاسی را بر مصالح فردی خود ترجیح داده و مردم را در راه تكامل و توسعه رهنمون باشند و روح امید و انگیزه را نسبت به آینده در دل مردم حكمفرما كنند.
در میان موثرات اجتماعی سه عنصر مهم است كه آنها را اركان سه‌گانه تربیت اجتماعی باید نامید چون نفوذ آنها بر سایر شئون غالب است. این سه عامل عبارت است از: تربیت دینی - مدنی - سیاسی. این سه عامل است كه حدود فعالیت افراد را تعیین می‌كند. فعالا‌ن سیاسی، اجتماعی در این راستا مسوولیت سنگین و رسالت مهمی دارند كه باید ایفای نقش بكنند و در موقعیت فعلی بیشتر از قبل و با انرژی بیشتر به وظیفه خود عمل نمایند. چرا؟ زیرا توقع مردم و جامعه از آنها اینگونه است. باید بدانیم كه سرچشمه و اساس نیكبختی در یك جامعه و كشور برای فعالا‌ن سیاسی و مدعیان سیاست‌كار، فعالیت و تلا‌ش است و لا‌غیر و این حقیقتی است كه بر هیچكس مخفی و پوشیده نیست.
نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود/ مزد آن گرفت جان برادر كه كار كرد
اساسا بنیان سعادت ملل روی سه كلمه كار - تلا‌ش - فعالیت كه اركان سه‌گانه عظمت و ترقی و تمدن امروزی بشر در عرصه‌های مختلف است، استوار می‌باشد، حال خواه در عرصه سیاست، اقتصاد، فرهنگ یا حكومت. با فعالیت است كه به قله‌های پیشرفت و ترقی می‌توان دست یافت. با قهر، یاس، ناامیدی، نداشتن انگیزه، عدم تلا‌ش، فعالیت و كار راه به جایی نمی‌رسد. این باور را باید پذیرا باشیم كه منشأ و مبدأ حركت و حیات در عالم، حرارت است. آنجا كه حرارت نباشد حیات متوقف و حركت نیز مشهود و محسوس نیست. در وجود انسان شوق و انگیزه دارای همان خاصیت است كه حرارت در دنیای هستی دارا است. محصلی كه شوق و انگیزه تحصیل نداشته باشد، كارگری كه از روی بی‌علا‌قگی به كار خود اشتغال جوید، صنعتگری كه به صنعت خود عشق نورزد و در عالم سیاست و كار حزبی، فعال سیاسی و عنصر حزبی كه روح یأس و ناامیدی بر او حاكم باشد هیچكدام گوی توفیق را نخواهد ربود. پس با حرارت، انگیزه، امید به آینده، با تلا‌ش و فعالیت و با برنامه و انسجام به حول و قوه الهی آینده را می‌توان به سیطره خود درآورد و در اختیار گرفت. احزاب بخشی از بدنه ملت و جامعه هستند كه دارای آرمان‌های مشترك و تشكیلا‌ت منسجم می‌باشند كه برای به دست گرفتن قدرت سیاسی و یا سهیم شدن در آن به فعالیت می‌پردازند.
احزاب یكی از ابزارهای شكل‌دهنده ارتباط میان سطوح مختلف مردم و حاكمیت می‌باشند و تعریف‌كننده ارزش‌هایی نظیر عدالت، آزادی، حقوق شهروندی و... هستند و لذا مناسب‌ترین ابزار در مقابل رشد قدرت هر دولت می‌باشند. احزاب با ایجاد منافع مشترك در میان گروه‌ها، نخبگان، فعالا‌ن و در نهایت توده مردم آنان را برای مشاركت در اعمال قدرت آماده ساخته‌اند و از طرف دیگر دولت‌ها را متوجه اشكالا‌ت، اشتباهات و كنترل قدرت خود می‌كنند. در چنین شرایطی است كه با به میدان آمدن فعالا‌ن سیاسی و حزبی، حزب و احزاب می‌توانند جایگاه واقعی خود را در جامعه و در بین لا‌یه‌های مختلف مردمی پیدا كرده و تاثیرات عمیق خود را به جا گذاشته و به توفیقات مهم و مناسب دست پیدا كنند.

سیدمهدی موسوی‌

منبع : روزنامه اعتماد ملی