دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
مجله ویستا

پرواز اولین ماشین پرنده


پرواز اولین ماشین پرنده
سفر به شهر افسانه‌ای «تونبکتوی» با یک ماشین پرنده، شبیه به داستان‌های تخیلی دوران کودکی به نظر می‌رسد اما این هفته یک ماجراجوی انگلیسی از لندان عازم یک سفر شگفت‌انگیز خواهد شد. وی در این سفر از اروپا به سوی افریقا حرکت می‌کند و وسیله‌ی نقلیه‌اش «باگی» است که با موتور تقویت‌شده‌اش قادر است روی زمین و هوا حرکت کند.
«نیل لاوتون» با کمک یک چتر و موتور فن عظیم‌الجثه بر فراز کوه‌های «پیرنه» در نزدیکی «آندورا» پرواز خواهد کرد و دوباره پس از طی مسافتی از روی زمین از روی تنگه‌ی جبل‌الطارق - ۱۴ کیلومتر - پرواز می‌کند. این افسر سابق SAS از رشته‌کوه‌های اطلس در مراکش و بر فراز صحرای بزرگ آفریقا نیز خواهد گذشت. اگر فکر می‌کنید Skycar نیز مانند وسایل اولیه‌ی پرواز بعد از طی چند متر به زمین خواهد افتاد، در اشتباهید چون قابلیت این ماشین پرنده بر اساس تکنولوژی اثبات شده است.
Skycar توسط یک مخترع جوان طراحی شده و راننده‌اش را قادر می‌سازد تا تنها با فشار دادن یک دکمه، خلبانی این وسیله را بر عهده بگیرد. گروه سازنده‌ی این ماشین، آن‌را اولین، ماشین پرنده با سوخت زیستی مجاز در جهان می‌دانند.
وزن این ماشین ۴۸۰ کیلوگرم است. موتور چهارسیلندر ۱۰۰۰ سی‌سی. دامنه‌ی پرواز ۳۰۰ کیلومتری، ارتفاع بهینه‌ی ۶۰۰ تا ۹۰۰ متر. بیش‌ترین سرعت زمینی ۱۱۰ و سرعت هوایی ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت، قیمت ۵۰۰۰۰ پوند (= ۷۶۰۰۰ دلار)
مقصد آقای لاوتون کشور مالی در غرب آفریقا و شهر تونبکتوی است. این فرد شجاع و ماجراجو طی سفر ۴۲ روزه‌اش، ۶۴۰۰ کیلومتر را پشت سر خواهد گذاشت و از فرانسه، اسپانیا، مراکش، به سوی صحرای بزرگ آفریقا خواهد رفت و از طریق سنگال مجددا" به خانه باز می‌گردد.
لاوتون امیدوار بود که بتواند یک پرواز ۳۵ کیلومتری از روی کانال انگلیس داشته باشد اما مقامات هوانیروز به او اجازه‌ی پرواز ندادند. او بلندترین کوه‌های روی هفت قاره را فتح کرده و سفری نیز به قطب شمال داشته است اما خودش اعتراف می‌کند که سفر اخیرش کمی نامتعارف است. وی می‌گوید: "تنوع را دوست دارم و تصور می‌کنم این سفر یک چالش بزرگ و در عین حال بسیار جالب خواهد بود." او دو فرزند دارد و می‌گوید عکس‌العمل و مخالفت ابتدایی همسرش درباره‌ی تصمیم اخیر قابل وصف نیست اما وی هم‌اکنون کاملا" با این سفر موافق است.
لاوتون خود را برای شروع سفر در صبح روز چهارشنبه آماده می‌کند و به پایان آن بسیار خوش‌بین است، او بر این باور است که همه‌چیز به خوبی پیش می‌رود: "مسئله‌ی حیاتی، قابل اطمینان بودن ماشین است. باید بتوانیم دمای سرد -۳.c و گرمای شدید ۵.c را پشت سر بگذاریم. البته تمام این‌ها قبلا" آزمایش شده است و صد در صد درست کار می‌کند."
گروه سازنده‌ی آن با کمک پشتیبان‌های مالی حدود دویست و پنجاه هزار پوند برای ساخت این ماشین سرمایه‌گذاری کرده‌اند. مغز متفکر پشت ساخت ماشین پرنده‌ی دو نفره، مخترعی ۲۹ ساله به نام «گیلو کاردوزو» است که به‌عنوان کمک خلبان در این سفر به آقای لاوتون خواهد پیوست. او از کودکی به ساخت ماشین پرواز فکر می‌کرده و در واقع یکی از رؤیاهای دوران کودکی‌اش بوده: "انگیزه‌ی ساخت Skycar زمانی به وجود آمد که دیدم می‌توانیم پرواز کنیم، رانندگی هم می‌توانیم بکنیم. بنابراین فکر کردم می‌توانیم هر دوی این کارها را با هم انجام دهیم."
«کاردوزو» طراح Skycar همان کسی است که پاراگلایدر «بیر گریلز» را ساخت و کمک خلبانی او را در صعود به قله‌ی اورست در سال ۲۰۰۷ بر عهده داشت.
کاردوزو همان کسی است که پاراگلایدر «بیر گریلز» را ساخت و نقش کمک خلبان او را در صعود به قله‌ی کوه اورست در سال ۲۰۰۷ برعهده داشت. بیر گریلز ماجراجوی تلویزیون انگلیس است که برای بقا دست به هر کاری می‌زند و برنامه‌ی تلویزیونی او در سر تا سر دنیا نمایش داده می‌شود. کاردوزو در نظر دارد Skycar را بعد از اثبات توانایی در سفر به تونبکتوی، به قیمت پنجاه هزار پوند در معرض فروش قرار دهد.
این گروه به جز شرایط محیطی دغدغه‌ی دیگری نیز دارد. آن‌ها می‌دانند که فقط آب و هوای مناطق نیست که در روند سفر آنان تأثیر می‌گذارد بلکه مردم نیز در موفقیت آن‌ها نقش دارند. در سال ۲۰۰۷ یکی از مسابقات رالی به دلایل سیاسی در موریتانی لغو شد. لاوتون می‌گوید: "متأسفانه شرایط سیاسی برخی کشورها در مسیر ما چندان مساعد نیست و باید مراقب باشیم."
Skycar فقط به سه دقیقه وقت روی جاده نیاز دارد تا تبدیل به هواپیما شود. راننده باید بال نایلونی مخصوص را قبل از افراشتن چتر بر روی زمین و به سوی عقب، باز کند. فن‌های قدرت‌مند باگی ر ا به جلو می‌رانند و به اندازه‌ی کافی بال آن‌را بلند می‌کنند تا ماشین بتواند در سرعت هفتاد کیلومتر در ساعت از زمین کنده شود. این ماشین می‌تواند از هر باند موقتی که بیش از ۲۰۰ متر طول داشته باشد، پرواز کند.
در هوابرد ابتدایی، راننده از رکاب‌های در ته وسیله‌ی نقلیه بدون کربن استفاده می‌کرد تا با کمک کابل‌هایی بتواند شکل بال را عوض کند.
در صورت بروز اتفاق، خلبان می‌تواند از چتر اضطراری استفاده کند و باگی را به سلامت بر زمین بنشاند. چند ماشین پشتیبانی Skycar را همراهی خواهند کرد و در هر قدم از راه در کنار آن خواهند بود به نظر شما کاروان‌های شتر کوچ‌نشینان صحرای آفریقا با دیدن این ماشین پرنده چه فکری خواهند کرد؟!
منبع: خبرگزاری بی بی سی
منبع : علوی