سه شنبه, ۲۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 14 May, 2024
مجله ویستا
نگاهی به چگونگی شکل گیری مکتب سورئالیسم
سورئالیسم عنوان یك جنبش فرهنگی است كه در اواسط دهه ۱۹۲۰ در دو حوزه هنرهای تجسمی و ادبیات اتفاق افتاد. آثاری كه تحت نام این جنبش خلق می شدند از عناصر فراواقعی برای بیان اهداف خالقانشان بهره می بردند.
از سردمداران این حركت، آندره برتون بود. وی معتقد بود كه جنبش سورئالیسم یك انقلاب و تحول فكری است كه بعد از جنگ جهانی اول در بین طبقه روشنفكر جامعه به وقوع پیوست. آندره برتون، روانشناسی بود كه از روشهای درمانی فروید در درمان سربازانی كه در جنگ، دچار آسیب های روانی شده بودند بهره می گرفت.
آشنایی با نویسنده ای به نام جاكوز واچه، وی را با دنیای نمایشنامه های آلفردجری آشنا ساخت و همین آشنایی زمینه استفاده از هنر درمانی را در درمانگاه وی به وجود آورد. روش كار برتون با سربازان، پرورش تخیل آنها، بازآفرینی حوادث، تحلیل آن و سپس برون فكنی درد بوسیله هنر بود. وی بر روی نقاط تاریك و آسیب دیده ذهن دست می گذاشت و از همان نقطه، بیمار را به سوی روشنایی هدایت می نمود.
جوانان مستعد و هنرمند دهه ،۱۹۲۰ همچون لوئیس بونوئل و سالوادوردالی با تایید روش های برتون، تجربیاتی را در باب هنر سورئال در شاخه تجسمی و سینما آزمودند. ایشان معتقد بودند آنچه در ورای چشم انسان در حال اتفاق است، دست و پاگیر و بندی بر ذهن افراد است. لذا با ورود به دنیای فراواقعی، فضایی لامتناهی برای تنفس ذهن و بازآفرینی دنیایی مطابق با روحیات و طبع فرد به وجود خواهد آمد. برتون، اولین بیانیه گروه سورئالیست ها را در سال ۱۹۲۴ با این مضمون منتشر ساخت: «سورئالیسم به خدمت گرفتن عناصر واقعی برای ورود به دنیایی فراواقعی است.
اساس این هنر بر مبنای قدرت ذهن استوار است. طبیعت در دنیای فراواقعگرایانه به وسیله نیروی تخیل تخریب شده و سپس از نو و با كنترل مستقیم ذهن خالق، اثر به شیوه ای منطبق بر امیال وی ساخته می شود.» سورئالیست ها بر این باور بودند كه هنر نباید زاییده ضمیر خودآگاه و هوشیار انسان باشد.
از این رو با هرگونه دخالت و نظارت عقل انسان در خلق آثار، مخالفت می كردند. به عقید ایشان یك هنرمند تنها زمانی كه ضمیر ناخودآگاهش بیدار می شود قادر به خلق آثاری فراواقعی خواهد شد. این هوشیاری ضمیر ناخودآگاه آمیختگی تجربیات را به دنبال داشت. بدین معنا كه مرز واقعیت و خیال در دنیای سورئال می شكند.
این جنبش در ادبیات نیز تحولاتی را به وجود آورد. تا پیش از سال های ۱۹۳۰ سورئالیست ها معتقد بودند كه رمان برخلاف شعر قادر نیست در شكل نظریه های سورئالیستی حركت كند. این اعتقاد به این دلیل بود كه داستان به دلیل خط سیر اتفاقات وشخصیت پردازی، راه های ورود عناصر فراواقعگرایانه را می بندد.
ولی با خلق رمان بوف كور توسط یك نویسنده ایرانی؛ صادق هدایت؛ و ترجمه آن به فرانسه این عقیده شكسته شد و این داستان به عنوان اثری سورئال معرفی گردید. در هر حال سورئالیست ها با عقاید نامتعارف و گاه عجیبشان پنجره ای تازه را در دنیای هنر گشوده اند كه هنوز هم مخاطبانش را مجذوب مناظر غیرواقعی خود می كند.
منبع : روزنامه ابرار
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران آمریکا قوه قضاییه رهبر انقلاب شورای نگهبان مجلس مجلس شورای اسلامی صادق زیباکلام حجاب انتخابات مجلس انتخابات مجلس دوازدهم
هواشناسی تهران پلیس بارش باران شهرداری تهران دستگیری قتل سیل سازمان هواشناسی سلامت زلزله وزارت بهداشت
قیمت دلار قیمت خودرو خودرو قیمت طلا بازار خودرو بورس سایپا مسکن بانک مرکزی حقوق بازنشستگان گاز دلار
همایون شجریان نمایشگاه کتاب فضای مجازی نمایشگاه کتاب تهران کتاب شاهنامه سینمای ایران نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران دفاع مقدس تلویزیون سریال رضا عطاران
وزارت علوم دانشگاه تهران تحقیقات و فناوری
اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه فلسطین جنگ غزه حماس روسیه افغانستان ترکیه نوار غزه اوکراین طالبان
استقلال فوتبال پرسپولیس فولاد خوزستان لیگ برتر فولاد مهدی طارمی رئال مادرید باشگاه استقلال لیگ برتر ایران لیگ برتر فوتبال ایران بازی
هوش مصنوعی فناوری گوگل تبلیغات نوآوری شفق قطبی ناسا اپل دبی
خواب زیبایی شیر تجهیزات پزشکی درمان ناباروری واکسن فشار خون