مشاهده‌ی هاله

برای مشاهده‌ی هاله باید آرامش و تمرکز داشته باشید و چشمان خود را به روش مخصوصی متمرکز کنید. باید به هاله خیره شوید، نه اینکه به آن نگاه کنید. برای تمرین، به نور مطلوب و ملایم نیاز دارید ( نه تاریکی ). این نکته خیلی مهم است که هیچ نور قوی مستقیماً به چشمان شما نتابد یا منعکس نشود. بهترین حالت این است که نور از پشت و بالای سر شما بتابد. اگر در هنگام تمرین منبعی از نور ( مثلاً یک پنجره که نور زیادی را وارد اتاق می‎کند ) در میدان دید شما قرار داشته باشد، شما را گیج خواهد کرد و دیدن هاله را مشکل‌تر خواهد ساخت. نور یک لامپ صد وات که از بالا و پشت سر شما بتابد برای تمرین مناسب است.
● مشاهده‌ی هاله‌ی اشیاء
▪ مرحله‌ی اول:کتابی را در کاغذی به رنگ آبی یا قرمز روشن بپیچید و آن را به عنوان موضوع تمرین به صورت عمودی روی یک میز به فاصلة حدود ۲ متر از خود قرار دهید. سپس با عقب و جلو رفتن، فاصله‎ی خود را با موضوع چنان تنظیم کنید که آن را کاملاً راست ببینید. البته حداقل فاصله، نباید کمتر از ۲/۱ متر شود. زمینه‎ی پشت موضوع باید ساده و نسبتاً خنثی باشد. در برابر دیواری با رنگ روشن یا کاغذ دیواری زرق و برق دار به موضوع نگاه نکنید. اگر رنگ دیوار مناسب کار شما نیست، یک تکه پارچه یا کاغذ با رنگ خنثی را به عنوان پرده روی دیوار آویزان کنید. برای این منظور میتوان از یک ملحفه یا چند برگ کاغذ الگوی خیاطی استفاده کرد.
ـ توجه:
۱) شما کتاب را فقط به عنوان یک پشتیبان و پایه برای کاغذ رنگی به کار می‎برید، یعنی آنچه می‎خواهید ببینید هاله‎ی کاغذ رنگی است نه هاله‎ی کتاب. می‎توانید به جای کتاب آجری را در کاغذ رنگی بپیچید، یا یک تکه کاغذ رنگی را روی دیوار آویزان کنید.
۲) هاله‎ی رنگهای آبی و قرمز، روشن‌ترین و آسان‌ترین هاله‌ها برای دیدن هستند.
۳) روشنی و درجه رنگ هاله‎ی یک رنگ، به سایه و درجه‌ی آن رنگ بستگی دارد. بنابراین تنها از رنگهای خالص و روشن استفاده کنید.
۴) می‎توانید از هر شیئ دارای رنگ روشن به عنوان موضوع استفاده کنید: لباس‎ها، قوطی‎های آشپزخانه، اسباب بازیها، یا حتی تکه‌ای کاغذ رنگی که به دیوار وصل شود، همه برای این منظور مناسبند.
▪ مرحله‎ی دوم: چشمانتان را ببندید، چند نفس عمیق بکشید و به خود آرامش بدهید. وقتی کاملا‎ً احساس آرامش کردید، به طرف موضوع نگاه کنید. چشمان خود را روی فضای کنار و پشت موضوع متمرکز کنید و در عین حال روی چیز خاصی متمرکز نشوید. به عبارت دیگر، شما به دیوار پشت موضوع خیره می‎شوید، اما روی آن تمرکز نمی‎کنید.
نکته‎ی اصلی این است که با آرامش کامل چشمانتان را متمرکز کنید و موضوع را با دید محیطی خود ببینید ( منظور از دید محیطی، بخش محیطی یا کناری میدان دید شما است نه گوشه‎ی چشمانتان ).
با ملایمت و آرامش چشمان خود را خیره کنید. به این تمرکز آرام عادت کنید، چنان که در هنگام تمرین، چشمها یا پیشانیتان را منقبض نکنید. توجه کنید که شما باید با تمرکز قوی و در عین حال بسیار آرام و یکنواخت خیره شوید، چنان که انگار با چشمان باز در رؤیا به سر می‎برید. هر گاه نیاز به پلک زدن دارید این کار را انجام دهید، وگرنه چشمانتان دچار انقباض، سوزش و آب ریزش می‎شوند. بدون تغییر دادن تمرکزتان بطور طبیعی، پلک بزنید و ذهنتان را مشغول آن نکنید. پلک زدن تنها باعث خواهد شد که هاله برای مدت یک یا دو ثانیه ناپدید شود، اما اگر آرامش خود را حفظ کنید و به تمرکز آرام خود ادامه دهید، هاله دوباره به سرعت ظاهر خواهد شد. یادگیری حفظ تمرکز در هنگام پلک زدن طبیعی، بخش مهمی از یادگیری مشاهده‎ی هاله است.
▪ مرحله‎ی سوم: پس از اجرای کامل مراحل قبل، چند کتاب را در کاغذهای رنگی با رنگهای اصلی متفاوت بپیچید. هر چه رنگ کاغذ روشن‌تر باشد، هاله نیز روشن‌تر و مشاهده‎ی آن آسانتر است.هر یک از کتابها را جداگانه مشاهده کنید و در هر مورد رنگی را که می‎بینید بنویسید. کتابها را دو تا دو تا مشاهده کنید و ببینید که چگونه رنگهای هاله‎های آنها بر یکدیگر اثر می‎کنند. کتابها را جابجا کنید، آنها را با هم مخلوط کنید، آنها را روی هم، یا به صورت ردیفی کنار هم قرار دهید و مشاهده کنید.
● مشاهده‌ی هاله‌ی گیاهان
یک گلدان گیاه یا چند گل تازه را برای دیدن هاله‎ی آنها مورد مطالعه قرار دهید. هاله‎ای که اطراف آنها می‎بینید یک هاله‎ی زنده است. اثر رنگهای هاله‌ای گلبرگها و برگها را بخاطر بسپارید. سایه رنگ نارنجی که در اطراف بخشهای سبز گیاهان مانند ساقه‌ها و برگها می‎بینید، مربوط به هاله‎ی رنگ سبز است، همانطور که در بررسی کتاب سبز، هاله‎ای به این رنگ را مشاهده کردید. رنگهای گلبرگها، هاله‌ای به رنگهای دیگر ایجاد خواهند کرد. هاله‌های زنده، ظریفتر و مبهم‌ترند و بنابراین دیدن آنها کمی مشکل تر از دیدن یک هاله‎ی تک رنگ است. اگرچه با تمرین مشاهده‎ی هاله‎ی گیاهان نیز آسانتر خواهد شد. هاله‎ی یک درخت را مشاهده کنید. درختی با اندازه‎ی مناسب انتخاب کنید، که بتوانید آن را بطور مشخص و برجسته در زمینه‎ی آسمان نگاه کنید. بهترین روش مشاهده‎ی درخت، این است که در ساعات اول یا انتهای روز در حالی که خورشید پشت سر شما است به آن نگاه کنید. اگر نور خورشید، یا هر بازتاب قوی دیگر به چشمان شما بتابد، دیدن هاله‎ی درخت بسیار مشکل خواهد شد. هاله‌ی اطراف درخت به مراتب باشکوه‌تر و قوی‌تر از یک گیاه کوچک است. رنگ هاله‎ی یک درخت، نه تنها به رنگ برگها و پوسته‎ی درخت، بلکه به رنگ آسمان نیز بستگی دارد. در یک روز آفتابی، هاله‎ی یک درخت به صورت سایه‌ای از رنگ آبی به نظر می‎رسد. در یک روز ابری هاله‎ی درخت به رنگ خاکستری -کرم دیده می‎شود.
فاصله‎ی مناسب برای دیدن هاله‎ی درخت، بستگی به اندازه‎ی آن درخت دارد. شما باید بتوانید تا نوک درخت را بطور کامل در میدان دید خود داشته باشید. حداقل فاصله‎ی شما از درخت، باید تقریباً سه برابر بلندی آن درخت باشد. هاله‎ی یک درخت، بسته به اندازه و قدرت آن درخت می‎تواند عظیم باشد. گاهی می‎توانید در بالاترین قسمت هاله‎ی یک درخت، یک جلوه‎ی فواره‎ای مشاهده کنید، مانند اینکه هاله‎ی درخت، از نوک آن بیرون پاشیده می‎شود. دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی این پدیده را ایجاد می‎کند، و در مورد هر درختی هم مشاهده نمی‌شود. بعضی معتقدند که روح درخت یا روح طبیعت که درون درخت زندگی می‎کند این پدیده را ایجاد می‎کند. به نظر می‎رسد که بعضی از درختان دارای نوعی شعور و آگاهی هستند، بنابراین ممکن است این عقیده صحیح باشد.
● مشاهده‌ی هاله‌ی حیوانات
در این تمرین، از یک حیوان استفاده کنید: یک سگ، گربه، شتر، گاو، یا هر حیوان دیگری که در دسترس شما است. حیوان را در هنگام استراحت، مورد مشاهده قرار دهید. هاله‎ی حیوان ازلحاظ تنوع رنگها مانند هاله‎ی انسان نیست، اما به هر حال مطالعه‌ی هاله‎ی حیوان نیز تمرین خوبی است. به یاد داشته باشید که رنگ پشم حیوانات بر رنگ هاله‎ی آنها اثر می‎گذارد. در هاله‎ی یک حیوان، بیماری قابل تشخیص است. همانطور که هاله‎ی انسان بیماری را نشان می‎دهد. بنابراین مشاهده‎ی هاله‎ی حیوانات، تمرین خوبی برای تشخیص نشانه‎های اولیه‎ی بیماری در یک هاله است.
● مشاهده‌ی هاله‌ی انسان
در این مرحله، می‌توانید هاله‎ی خود را مشاهده کنید. این کار را می‎توانید در محیط بیرون، در حالی که خورشید پشت سر شما است، یا درون خانه در برابر یک زمینه‎ی خنثی انجام دهید. دست خود را دور از بدن نگهدارید و هاله‎ی دست و ساعد را مطالعه کنید. همچنین می‎توانید دراز بکشید و هاله‎ی پاهای خود را مشاهده کنید.
مشاهده‎ی هاله‎ی دیگران: در آغاز بهتر است هاله‎ی افراد دیگر را در دو مرحله مشاهده کنید:
▪ مرحله‌ی اول: از سوژه ( فرد مورد نظر ) بخواهید که یک لباس رنگی بپوشد ( نوع لباس مهم نیست ). می‎توانید از هر رنگی به جز آبی استفاده کنید ( رنگ آبی را مورد استفاده قرار ندهید، زیرا این رنگ غالب می‌شود و رنگ زرد تفکر را که اغلب در اطراف سر دیده می‌شود محو و پنهان می‌کند. )
ناحیه‌ی گردن باید برهنه باشد. ابتدا ناحیه‌ی شانه را به همان روشی که در قسمت مشاهده‌ی هاله‌ی اشیاء شرح داده شد مشاهده کنید . خواهید توانست هاله‌ی رنگ لباس را که در اطراف شانه انباشته و تقویت می‌شود به راحتی مشاهده کنید. یادتان نرود که همراه با همه‌ی این تمرینها ، انجام فعالیت گشایشی ذهنی را نیز ادامه دهید. وقتی هاله‌ی پیراهن را در اطراف شانه به روشنی مشاهده کردید ، نگاه خود را کمی بالاتر ببرید به طوری که به فضای پشت ناحیه‌ی برهنه گردن خیره شوید . هاله‌ی پیراهن را در میدان دید خود نگهدارید و ببینید که چه رنگهای دیگری را می‌توانید اطراف گردن مشاهده کنید. این تمرین شما را مطمئن می‌کند که چشمها و چشم سوم شما هماهنگ با هم عمل می‌کنند ، همانطور که در مورد کتاب این هماهنگی وجود داشت. مستقیماً روی گردن سوژه خیره نشوید . همیشه باید هاله‌ها با دید محیطی مشاهده شوند. در این مرحله باید بتوانید رنگی کمی متفاوت را بالای هاله‌ی پیراهن ، در اطراف سر و گردن مشاهده کنید. اکنون نگاه خود را کمی بالاتر ببرید بطوری که خط نگاه شما همسطح با ناحیه‌ی سر باشد . همچنان با آرامش خیره شوید و چیزی را تغییر ندهید. شما باید بتوانید در اطراف ناحیه‌ی سر مقداری رنگ زرد مشاهده کنید. وقتی هاله‌ی سر و گردن را مشاهده کردید، از سوژه بخواهید مقداری محاسبه‌ی ذهنی ریاضی انجام دهد یا سخت درباره‌ی چیزی فکر کند . دقت کنید که وقتی سوژه این کار را انجام می دهد ، هاله‌اش درخشانتر می‌شود.
▪ مرحله‌ی دوم: از سوژه بخواهید که بعضی از لباسهای رو را از تن درآورد . ناحیه‌ی برهنه‌ای از پوست را در برابر یک زمینه‌ی خنثی بررسی کنید ( به همان روش مشاهده‌ی هاله‌ی کتاب ) . ناحیه‌ی بالای بازو و شانه بهترین نقطه برای شروع بررسی است . در مشاهده‌ی پوست برهنه ، اولین چیزی که خواهید دید نوری ضعیف و لرزان و مبهم در هوا ، در فضای کنار پوست است . سپس خواهید دید که هاله‌ی اتری ، از پوست پدید می آید . این هاله مانند دودی به رنگ آبی‌کمرنگ است که به پوست متصل می‌باشد . هاله‌ای که می بینید کاملاً مشخص است و بطور طبیعی حدود نیم اینچ (۳/۱سانتی متر ) قطر دارد. اگر تمرکز خود را حفظ کنید رنگهای اصلی هاله، شروع به تشکیل و تمایز خواهند کرد. ابتدا یک نوار باریک رنگی را می بینید که مرز هاله را مشخص می‌کند. این نوار رنگی تا مدت کمی پدیدار و ناپدید یا بزرگ و کوچک می‌شود . این قسمت ممکن است ناامید کننده باشد ، اما اگر به کار خود ادامه دهید مشاهده‌ی آن آسانتر خواهد شد . نوار رنگی به تدریج بزرگتر ، پهن‌تر و مشخص‌تر خواهد شد. اگر تمرکز خود را حفظ کنید، پهنای آن به چند اینچ یا بیشترخواهد رسید . در ضمن تشکیل رنگ ، ممکن است هاله‌ی اصلی بارها ناپدید و دوباره پدیدار شود . علت آن پلک زدن و تغییرات جزئی کانون بینایی است و قابل پیشگیری نیست.
ـ توصیه : روشنی هاله‌ی یک شخص تا حدود زیادی به خلق و احساس او بستگی دارد . اگر شخص احساس شادی و سر زندگی داشته باشد ، هاله‌ی اوبسیار قوی‌تر ، بزرگتر و روشن‌تر خواهد بود . سعی کنید موسیقی مورد علاقه‌ی شخص داوطلب را پخش کنید یا برای او چند لطیفه تعریف کنید و او را به خنده بیندازید. این کار انرژی هاله را افزایش خواهد داد و دیدن آنرا برای شما ساده‌تر خواهد کرد.

نویسنده :دکتر مطلب برازنده

منبع : انجمن درمانگران ایران