چشم و گوش بسته - BORN YESTERDAY

سال تولید : ۱۹۹۳
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : د. کنستانتین کونته
کارگردان : لوئیس مندوکی
فیلمنامه‌نویس : داگلاس مک‌گرات، بر مبنای نمایش‌نامه‌ای نوشتهٔ گارسن کانین
فیلمبردار : لایوش کولتای
آهنگساز(موسیقی متن) : جرج فنتن
هنرپیشگان : ملانی گریفیث، جان گودمن، دان جانسن، ادوارد هرمان، ماکس پرلیچ، مایکل انساین، نورا دان، بنجامین برادلی و سالی کوئین
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۱ دقیقه


ـ واشینگتن. ̎هاری براک̎ میلیونر (گودمن) برای انجام یک تجارت محرمانه، همراه محبوبه‌اش، ̎بیلی داون̎ (گریفیث) وارد شهر می‌‌شود. ̎پل ورال̎ (جانسن)، روزنامه‌نگاری که کنجکاو شده، ̎براک̎ را ـ که از او خوشش هم آمده ـ تعقیب می‌کند. در مهمانی فرماندهٔ نیروی دریائی، ̎بیلی̎ با خنده‌هایش باعث آبروریزی می‌شود و ̎اد دوری̎ (هرمان) مشاور مالی ̎براک̎ که فکر می‌کند ̎بیلی̎ دردسر ایجاد خواهد کرد، پیشنهاد می‌کند او را به ولایتش برگرداند. ̎سینتیا شرایبر̎ (دان)، مجری یک برنامهٔ رادیوئی، ̎بیلی̎ را در برنامه‌اش شرکت می‌دهد و ̎بیلی̎ در آنجا بیشتر آبروریزی می‌کند. ̎براک̎ به این نتیجه می‌رسد که ̎بیلی̎ به آموزش نیاز دارد و ̎ورال̎ را مجاب می‌کند که مربی‌اش باشد. ̎بیلی̎ رفته رفته نشان می‌دهد که شاگرد خیلی خوبی است. بعداً طی یک مهمانی، ̎بیلی̎ با هنرنمائی‌هایش ̎براک̎ و ̎ورال̎ را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. فردای آن روز، ̎بیلی̎ صدای جر و بحث ̎براک̎ را با یک سناتور می‌شنود و از ̎دوری̎ در مورد کاغذهایی که دارد هر روز امضاء می‌کند، سئوال می‌کند. ̎براک̎ که از کنجکاوی ̎بیلی̎ خوشش نیامده از او می‌خواهد هتل را ترک کند. ̎بیلی̎ نزد ̎ورال̎ می‌رود و از فعالیت‌های مشکوک ̎براک̎ برایش می‌گوید. سپس دو نفری به هتل بر می‌گردند تا دنبال مدرک بگردند. در اینجا معلوم می‌شود که ̎براک̎ به همهٔ سناتورها رشوه داده و همهٔ کمپانی‌هایش نیز به نام ̎بیلی̎ هستند.
ـ بازسازی چشم و گوش بسته، نوشتهٔ کانین (ساختهٔ جرج کیوکر، ۱۹۵۳)، تصمیم غریبی بوده است. آیا بازیگر زنی که بتواند شخصیت‌پردازی تابناک جودی هالیدی از ̎بیلی داون̎ را تقلید کند (چه رسد به اینکه تحت‌الشعاع قرار دهد) سراغ دارید؛ مظهر مو طلائی خنگ که ثابت می‌کند نه تنها قلبی از طلا که ضریب هوشی بالائی نیز دارد. ملاحت هالیدی در فیلم کیوکر را باید در هوش و طنز او سراغ گرفت. در تقلید گریفیث از او، حس زندگی نیست و نیز هیچ احساسی در رابطهٔ او با ̎پل ورال̎ (با بازی دل جانسن، شوهر گریفیث در آن دوره) دیده نمی‌شود. بار فیلم روی دوش گودمن می‌افتد. اما بر خلاف برودریک کرافورد در نسخهٔ قبلی که به شخصیت ̎براک̎ قابلیت همدلی می‌بخشید و باعث می‌شد زندگی کردن ̎بیلی̎ با او قابل قبول بنماید، گودمن از این میلیونر بی‌وجدان، شخصیتی غیرقابل همدلی می‌سازد. مثل شخصیتی که گریفیث در دختر کارمند (مایک نیکولز، ۱۹۸۸) بازی می‌کرد، مشکل ̎بیلی̎ نه ابله به نظر رسیدنش، بلکه نداشتن تشخص است. از این لحاظ فیلم جدید همچنان هدف اصلی کانین در هجو فضای غرض‌ورزانه و متظاهرانهٔ واشینگتن را، به رغم تلاش‌های مک گرات فیلمنامه‌نویس برای مدرن کردن داستان، حفظ می‌کند.