«ال ان جی»، امید تازه گازپروم

تقاضای روز افزون برای گاز طبیعی، سبب شده است که کشورهای دارنده آن، هر چه سریع تر گاز خود را از بند زمین برهانند و هرچه آسان تر و مطمئن تر آن را به بازارهای مصرف برسانند.
انتقال گاز طبیعی از طریق خط لوله اگرچه آسان و مطمئن است، اما قدرت تحرک و چانه زنی را از کشور صادرکننده آن می گیرد، ضمن آن که انتقال گاز به بازارهای دور دست از طریق خط لوله، اقتصادی نیست.
روسیه با در اختیار داشتن افزون بر ۴۸ تریلیون متر مکعب ذخیره گاز طبیعی، بزرگ ترین دارنده ذخایر گاز طبیعی و بزرگ ترین صادرکننده آن، به شمار می آید. شرکت دولتی گازپروم با در اختیار داشتن انحصار صادرات گاز طبیعی، تمام تلاش خود را به کار گرفته است تا در تمام بازارهای گاز، نقش پیشرو داشته باشد. این شرکت به ۳۲ کشور، در داخل و خارج از قلمروی اتحاد جماهیر شوروی، گاز صادر می کند و همچنان می کوشد بازارهای گاز خود را گسترش دهد.
شرکت گازپروم در سال ۲۰۰۵ بیش از ۱۵۶ میلیارد متر مکعب گاز طبیعی به کشورهای اروپایی و نزدیک به ۷۷ میلیارد متر مکعب گاز به کشورهای همسود (سی.آی.اس) و حوزه بالتیک صادر کرد. در این سال، همچنین خط لوله «بلو استریم» را برای ارسال گاز به ترکیه به ظرفیت کامل رساند و ساخت خط لوله «نورد استریم» را نیز، آغاز کرد تا از طریق آن بتواند بر توان صادرات گاز به اروپا بیفزاید و انعطاف خود را برای تغییر سیاست های صادراتی، بیشتر کند. این شرکت همچنین خود را آماده می سازد که منابع گازی دریای «بارنتز» را توسعه دهد تا گاز لازم برای صدور به اروپا از طریق خط لوله «نورد استریم» را تامین کند.
گازپروم با وجود در اختیار داشتن عظیم ترین شبکه خطوط لوله انتقال گاز، برای گسترش توان و بازار صادراتی خود به توسعه صنعت «ال ان جی» روی آورده است. در سال ۲۰۰۵ نخستین محموله «ال ان جی» این شرکت به آمریکا ارسال شد و در سال ۲۰۰۶ انگلیس، ژاپن و کره جنوبی نیز، محموله های گازطبیعی مایع شده از گازپروم دریافت کردند. گازپروم با استفاده از قدرت سیاسی، بیشتر سهام پروژه «ساخالین-۲» را از شرکت شل خریداری کرد تا بر توانمندی تولید «ال ان جی» خود بیفزاید. با اجرای این پروژه، سالانه ۹ میلیون تن «ال ان جی» تولید و به بازارهای آسیا، به ویژه ژاپن، صادر خواهد شد.
ژاپن یکی از اصلی ترین بازارهای «ال ان جی» این پروژه به شمار می آید و دو شرکت میتسویی و میتسوبیشی آن نیز، در این پروژه سهم دارند. افزون بر آن، بانک های ژاپنی و ۱۳ شرکت برتر ژاپنی که در بخش انرژی فعالیت دارند، برای همکاری در این پروژه و دیگر پروژه های ساخالین، اعلام آمادگی کرده اند.
روسیه گسترده ترین شبکه انتقال گازطبیعی را در اختیار دارد؛ با وجود این خود را از توسعه صنعت «ال ان جی» بی نیاز نمی داند. روسیه می کوشد با تولید گازطبیعی مایع شده، هم بازارهای خود را گسترش دهد و هم آن را تنوع بخشد، به ویژه این که بازار «ال ان جی» به سمت بازارهای تک محموله پیش می رود. به این ترتیب، امکان فروش گاز طبیعی به قیمتی بالا و متناسب با افت و خیز بازار نفت، شدنی تر خواهد بود.
توسعه میدان گازی «شتوکمان» با ذخایر هیدروکربوری ۱۹ میلیارد بشکه معادل نفت، یکی دیگر از برنامه های روسیه برای توسعه صنعت «ال ان جی» به شمار می آید. ذخایر این میدان که در ۳۴۰ مایلی سرزمین های شمال شرقی روسیه در عمق ۱۰۰۰ فوتی دریا قرار دارد، برای دسترسی به بازارهای جدید گازطبیعی مناسب تشخیص داده شده است. بهره برداری از این میدان از سال ۲۰۱۳، با تولید سالانه ۹۴ میلیارد متر مکعب گازطبیعی، آغاز خواهد شدو قرار است از سال ۲۰۱۴، نیمی از این مقدار به «ال ان جی» تبدیل و به بازارهای شمال آمریکا و انگلیس صادر شود.
پروژه های ساخالین-۲، بالتیک ال ان جی و شتوکمان ال ان جی، از مهم ترین پروژه های در دست اجرا و بررسی در روسیه است که تا سال ۲۰۱۳ ظرفیت تولید ال ان جی روسیه را به ۳۰ میلیون تن در سال می رساند. توسعه صنعت «ال ان جی»، نه تنها در روسیه که در دیگر کشورهای گازخیز از جمله استرالیا، اندونزی، مالزی، قطر و نیجریه نیز رونق یافته است و این کشورها به توسعه این صنعت روی آورده اند.

منبع : شبکه اطلاع رسانی شانا