۴۰هزار دروغ، ۱۰۰ هزار پروژه و بقیه قضایا!

سـال گذشته محمود احمدی نژاد اعلام کرد که چهل هزار دروغ علیه دولت او منتشر شده است. البته یک ضرب و تقسیم معمولی و محاسبه تعداد روزهای فعالیت دولت و حتی دقایق و ثانیههایی که از عمر دولت نهم میگذشت نشان میداد که این رقم نمیتواند چندان دقیق باشد. شاید تذکر همین نکته توسط برخی رسانهها، باعث شد که خود او پس از چند روز اعلام کند این آمار توسط بعضی گروههای مردمی تهیه شده است و نه دولت. در اظهارنظری مشابه، دو روز قبل یک مقام دولتی از اجرای یک صد هزار پروژه در دولت نهم خبر داده است. این مقام دولتی که حوزه مسئولیت او هیچ ارتباطی با امور اقتصادی ندارد، همان کسی است که زمانی نه چندان دور در یک انتخابات سراسری، علی رغم شناخته شده بودن به عنوان یک چهره حامی دولت، رأCی بسیار پایینی در تهران به دست آورد. البته در میان سخنان اخیر این حامی دولت، نکات زیادی وجود دارد که با توجه به مسئولیت انتخاباتی سازمان متبوع او می تواند تأیید کننده نگرانیهایی باشد که توسط اصلاحطلبان مطرح می شود و موضوع آن، عدم بی طرفی برخی متولیان انتخابات است. این مورد قبلاً به وفور هشدار داده شده و قاعدتاً در روزهای قبل و بعد از انتخابات نیز مورد توجه قرار خواهد گرفت. اما ادعای دولتیها در خصوص اجرای ۵/۲ پروژه به ازای هر دروغِ ضد دولتی- صدهزار پروژه و چهل هزار دروغ- سوژه قابل توجهی برای رسانهها خواهد بود تا با بررسی اجزاء ایـن دو ادعـا، کـمک شایانی به برگزاری یک انتخابات پرشکوه بنمایند.
الـبـتـه در این مورد امید زیادی به نقش آفرینی رسانههای حکومتی نیست. لذا بررسی و خبررسانی جراید مستقل در این زمینه بسیار کارساز خواهد بود. اگر این بررسیها، صحت ادعای مدیران دولتی را آشکار سازد بسیاری از مردم انگیزه پیدا خواهند کرد تا با حضور گسترده در پای صندوقهای رأCی، تلاش بدخواهان دولت نـهم برای مخفی نگهداشتن موفقیتهای این دولت بینظیر را خنثی کنند و این بار با رأCی بالاتر، تداوم کار دولت احـمدینژاد را خواستار شوند. این بررسی همچنین مشخص خواهد کرد آیا سخن مقام سیاسی دولت نهم درست است که »به جز افراد سادهاندیش، بیمار و کسانی که مشاوره غلط به آنها داده شده است، دوستان و دشمنان انقلاب اعتراف دارند عملکرد دولت در چهار سال اخیر سبب توسعه و رشد مقبولیت انقلاب در داخل و خارج شده است«؟ اگر صحت این سخن آشکار شود آنگاه دولت نهم بایستی پاسخگوی این سوال باشد که »چرا آنقدر در توجیه اقدامات خود ضعیف بوده است که بسیاری از اصولگرایان و حتی تعداد قابل توجهی از همکاران دولـت، در طـول چـهار سال گذشته به جمع بیماران سادهاندیش پیوستهاند و قدر موفقیتهای بینظیر دولت نهم را نمیدانند؟« راستی مگر بسیاری از منتقدان جدی دولت- که امروز به ناچار از کاندیداتوری احمدینژاد حمایت میکنند- همان کسانی نیستند که یک سال و ۲ ماه قبل به مجلس راه یافتند و مشاور ارشد رئیس جمهور، انتخاب آنها را نشانه »تایید سیاستهای دولت« دانست؟
از طرف دیگر ،چنانچه بررسی آزادانه رسانه ها این حقیقت را آشکار سازد که انتقادات از دولت، نه ناشی از عقدهگشایی و نه نشانه بیماری و مشاوره غلط است، باز هم نتیجه حاصله به نفع افـزایش مشارکت مردم در انتخابات خواهد بود. زیرا گروههای بیشتری با انگیزه قویتر به پای صندوقهای رأCی خواهند رفت تا با انتخاب رئیس جمهور و دولت جدید، ضمن جلوگیری از سقوط کشور به پرتگاه - به تعبیر محسن رضایی - » دربِ باز مانده« صندوق ذخیره ارزی و »تهِ سوراخ« آن را ترمیم نمایند. افشاگری رسانه ها مردم را تشویق خواهد کـرد تا با شور فراوان پای صندوقها بروند و نگرانی نایب رئیس مجلس در خصوص سه سال فقدان استراتژی در دولت را مرتفع نمایند، همچنین نگرانیهای مشترک اصولگرایان و اصلاحطلبان در خصوص قانونگریزی، با انتخاب رئیس جدید برای دولت برطرف خواهد شد تا دیگر نیازی به این تذکر رئیس مجلس به رئیس جمهور نباشد که »کار مُلک با قانونگرایی به سامان میرسد«. امروز بسیاری از اصولگرایان از برخی فرصتها استفاده میکنند تا تبدیل »کابینه ۷۰ میلیونی« به »کابینه همکاران سابق رئیس جمهور در شهرداری، استانداری و دانشگاه علم و صنعت« را مورد انتقاد قرار دهند اما به دلایل سیاسی، باز هم از همان رئیس جمهور حمایت میکنند. افشاگری پیرامون این روش مدیریت احمدینژاد، انگیزه بسیاری از مردم برای تثبیت یا تغییر دولت را گسترش میدهد و همین امر موجب گسترش مشارکت عمومی خواهد شد.
نکته دیگری که مطبوعات مستقل میتوانند به آن بپردازند، وعدههای رنگارنگی است که در هفتههای اخیر برای حل بسیاری از مشکلات مزمن از قبیل تعویق در پرداخت مطالبات کارکنان دولت به ویژه فرهنگیان، عدم پرداخت وام ازدواج به کسانی که در سال ۸۷ ثبت نام کردهاند، تاخیر در اجرای نظام هماهنگ و... ارائه شده است. مطبوعات مستقل قادر هستند برای مردم آشکار سازند که این وعدهها، ادامه فعالیت عادی دولت نهم است یا طبق ادعای منتقدان دولـت، رنـگ و بـوی انـتخاباتی دارد. همین آشکارسازی نیز هر نتیجهای داشته باشد به نفع افزایش مشارکت- حامیان وضع موجود یا طرفداران جدی تغییر- خواهد بود.
البته این بررسیها یک نتیجه فرعی نیز خواهد داشت که ارزش آن برای آینده، کمتر از نتایج کوتاه مدت انتخاباتی نخواهد بود.
در یک کلام مسئولان دولتی و رقبای آنها، میتوانند با کمک به آشکارسازی بعضی از امور، اجازه ثبت این حقیقت در تاریخ را بدهند که »آیا واقعا دولت نهم به صورت مستقل یکصد هزار پروژه را طراحی و اجرا کرده و چهل هزار دروغ را تحمل نـموده است؟« یا آنکه »این ادعاها، تعداد دروغهایمنعکس شده در رسانهها را به چهل هزار و دو میرساند!

منبع : روزنامه آفتاب یزد