غلبه بر احساس تنهایی

آیا بیشتر دوست دارید با دیگران رفت و آمد داشته باشید یا در خانه بمانید و به کارهای مورد علاقه خود بپردازید؟ به عبارت دیگر، آیا از معاشرت با مردم لذت می برید یا از خلوت کردن با خود؟ آیا علی رغم بودن با اعضای خانواده، همسر و دوستان باز هم احساس تنهایی می کنید؟
آیا تنهایی شما به دلیل ناتوانی در ایجاد روابط عاطفی و اجتماعی با دیگران است یا کسی را نمی یابید که به او اعتماد کنید و با وی همنوا باشید؟
همه ما در زندگی به نوعی احساس ناخوشایند جدا بودن از دیگران و آرزوی بهبود روابط انسانی و عاطفی را تجربه کرده ایم. واقعیت این است که بسیاری از افراد در مراحل مختلف زندگی از کودکی تا سالمندی احتمالاً دچار بحران تنهایی و احساس تنهایی می شوند.
روانشناسان بر این باورند که کودکان از حدود ۹-۸ ماهگی اضطراب جدایی از والدین را تجربه می کنند. امروزه مطالعات روان شناختی درباره تنهایی، احساس تنهایی، انزواگزینی و علل بروز آنها و راهکارهای مقابله با آنها رو به افزایش است.
اما باید توجه داشت که تنهایی و احساس تنهایی دو حالت متفاوت هستند. تنهایی را می توان حالتی در نظر گرفت که علی رغم در جمع بودن و امکان برقراری ارتباط با دیگران از ایجاد چنین ارتباطی ناتوان هستیم.
به علاوه تنهایی به معنای دور بودن و جدایی فیزیکی از بستگان و اطرافیان هم می باشد. پژوهشگران، تنهایی را به عنوان نتیجه ای از ضعف مهارت های ارتباطی و درون فردی و ناتوانی در برقراری روابط مناسب خانوادگی و اجتماعی می دانند.
داشتن ارتباط یکی از جنبه های مهم زندگی است. امروزه عصر ما را عصر ارتباطات می نامند. در زمینه روابط انسانی جا برای پیشرفت زیاد است.
وقتی از دوستی دل آزرده می شوید، دل از او برنکنید. به جای این کار بنشینید و فکر کنید و راه هایی برای بهبود روابط بیابید.
هنر دوستی با دیگران از جمله والاترین هدف های زندگی است. دوستان خوب پشتوانه های با ارزشی در زندگی هستند.
زندگی برنامه ریزی داشته باشید. مسلماً همه در زندگی باید هدف داشته باشند. این هدف باید به قدری با ارزش و جذاب باشد که شما را برای فعالیت و تلاش برانگیزد. همیشه در رویای خود ببینید که به هدفتان رسیده اید. این کار انگیزه شما را بالا می برد.
موفقیت های کوچک خود را بی اهمیت جلوه ندهید. این موفقیت ها پایه هایی هستند که می توانید نیروی درون خود را بر محور آن بنا کنید. باید یاد بگیرید که در ذهن خویش لحظات خوب زندگی را مجسم کنید و در قلبتان آنها را احساس کنید تا ملکه وجود شما شوند.
واقع بین باشید. با در نظر گرفتن واقعیت ها، هدف گیری و برنامه ریزی نمایید. با تعریف حقایق و با دروغ گفتن به خود هیچ چیز عاید شما نخواهد شد.
خطاها و لغزش های گذشته خود را ببخشید. کسی که توانایی بخشیدن خود را ندارد شب از بی خوابی رنج می برد و روز از ملامت و خستگی. متوجه باشید که انسان کامل و بی عیب و نقص وجود ندارد. نظم و ترتیب، کلید طلایی شماست. بدون آن زندگی خلاق میسّر نیست. از تخیل خود در جهت تحقق آرزوهایتان مدد بگیرید. برای رسیدن به هدف، اشتیاق داشته باشید و انگیزه خود را از دست ندهید.

منبع : واحد مركزی خبر