تندروی یا توطئه

برای اصولگرایان نتیجه انتخابات مهم نیست و آنچه سرلوحه فعالیت نیروهای اصولگراست این است که از نفوذ و رخنه دشمن جلوگیری کنند تا برخی از عناصر تندرو افراطی در مجلس ششم به جای پرداختن به مشکلات مردم و تقویت نظام به راه اندازی تحصن های سیاسی و حرف های دشمن شادکن مشغول بودند.
آیا در برابر جریان ضدقانون تسلیم شدن، اعتدال است؟، اینکه ما بخواهیم روند را یک روند شفاف کنیم می شود تندروی، اما اگر بخواهیم این روند را از دید مردم پنهان کنیم می شود اعتدال؟ اگر ایستادگی در برابر انحرافات تندروی است، من افتخار می کنم تندرو هستم، اگر تسلیم شدن در برابر انحراف اعتدال است، من خودم را آلوده این اعتدال نمی کنم. حتی اگر مجبور شوم از سیاست کناره گیری کنم. چه کسی تندرو است؟ چه کسی تندرو نیست؟ تندروی خوب است یا بد؟ معیار تندروی چیست و تند و کند نسبت به چی؟، اینها محور بسیاری از بحث های سیاسی این روزهاست.
البته بحث های سطح رسانه یی، نه بحث های درونی محافل دو جناح؛ که در درون هر دو جناح به دنبال رفع و رجوع اختلافات احتمالی و سامان دادن به ائتلاف هستند. اما در همین اوضاع و احوال، بحثی پیش آمده که یکباره در دستگاه تبلیغاتی جناح راست فراگیر شده و همه تریبون های وابسته به اصولگرایان، از جمله تریبون های ملی همچون صدا و سیما، در حال تکثیر و تزریق آن هستند؛ مراقب تندروها باشید؛ این شعار این بار قرار است سوار موج مخالف هراسی رای دهندگان شود و از آنها برای اصلاح طلبان رای منفی بگیرد.دو فرازی که در ابتدای این متن نقل شد، عصاره ادبیات افراد شاخص دو جناح در این موضوع بود.
اولی متعلق به بادامچیان و نادران دو عضو شورای مرکزی جبهه متحد اصولگرایان است که روز یکشنبه در همایش استانی این جبهه در هرمزگان بیان شد، و دومی متعلق به محمدرضا خاتمی دبیرکل سابق جبهه مشارکت است که هفته قبل در اردوی جوانان این حزب در زاهدان ایراد شد. دبیرکل فعلی این حزب اصلاح طلب هم این هفته بار دیگر مواضعی مشابه همتای سابق خود اتخاذ کرد. محسن میردامادی در مصاحبه با ایسنا به مخالفت با اصلاحات حمله کرد و دامن زدن بیش از حد به بحث تندروی از سوی آنها را «توطئه» جناح حاکم علیه اصلاح طلبان دانست. اصلاح طلبان معتقدند دستگاه تبلیغاتی جناح اصولگرا می خواهد با این روش بین اصلاح طلبان شکاف بیندازد و گروهی از آنها را تحت عنوان اعتدال گرا علیه احزاب بانفوذی همچون مشارکت و مجاهدین انقلاب بشوراند.
جالب اینجاست که مصداق اعتدال تا چندی پیش قرار بود طیف کارگزاران، حزب اسلامی کار و خانه کارگر باشد؛ اما وقتی مشخص شد تبلیغات اصولگرایان نمی تواند این طیف را از ائتلاف اصلاح طلبان جدا کند، چند طیف از جمله بخشی از حزب همبستگی هدف تبلیغات اصولگرایان قرار گرفتند. هدف گیری تبلیغات اصولگرایانه در تعیین مصداق تندروی نیز سیال و لغزنده است. به نظر می رسد که آنها بدشان نمی آید اگر بتوانند کل اصلاح طلبان را هم تندرو بنامند، اما فعلاً برچسب «تندرو» قرار است با هدف ایجاد شکاف درون جبهه یی مورد استفاده قرار گیرد. از این رو به ناچار باید احزاب حامی دکتر معین در انتخابات ریاست جمهوری که خود را «اصلاح طلب پیشرو» می نامیدند، تندرو نامیده شوند. اما به نظر می رسد باز یک جای کار می لنگد.
مشکل اینجاست که می بینیم اکثر حملات روزنامه کیهان، که خط مقدم تبلیغاتی جناح اصولگراست، در ماه های اخیر متوجه حزب کارگزاران و سخنگوی آن و روزنامه و اعضای آن بوده است. معلوم نیست مصداق تندرو کیست؛ اگرچه منظور از طرح آن واضح است. در هفته های اخیر البته دستگاه تبلیغاتی اصولگرایان به نحو ملموس تری به تعیین مصداق برای حمله به تندروها پرداخته است. این مصداق به طور مشخص «مجلس ششم و نمایندگان اکثریت آن» ذکر می شوند. تحصن آنها در پایان دوره این مجلس هم به عنوان مصداق تندروی ذکر می شود. چرا این مصداق ذکر شده است؟ شاید با هدف زمینه چینی برای ردصلاحیت، یا با هدف مرتبط کردن اتهام تندروی با فضای انتخابات مجلس. اما هرچه باشد، اکنون اکثریت نمایندگان مجلس ششم در مظان اتهام قرار دارند؛ نه حزب مشارکت یا حامیان معین. تندرو نامیدن مجلس ششم، به یک معنا نفی هویت اصلاح طلبان هم هست؛ چرا که این مجلس، از نگاه آنها شکل ایده آل حضور در قدرت بوده است و در بهترین حالت به دنبال احیای آن هستند. اصولگرایان «مجلس اصلاحات» را تندرو می نامند. آیا اصلاح طلبان چنین اتهامی را برمی تابند.

میثم نیک سخن

منبع : روزنامه اعتماد