آقای احمدی نژاد، نگویید تنها هستم!

چرا باید آقای دكتر احمدی نژاد خود را تنها ببیند؟!
شنیده ام كه آقای دكتر احمدی نژاد ریاست محترم جمهوری در جمع دانشجویان دانشگاه امام صادق(ع) ضمن سخنرانی از جمله گفته اند: «بعد از این كه علیه دولت نوشتند، یك نفر پیدا شده چیزی علیه آنها گفته، بعد آمدند دیدند ایشان نسبتی با اعضای دولت دارد. آن را گذاشتند كنار، فحشش را به دولت می دهند. اینها همان كسانی هستند كه می گفتند همه اشخاص برای خودشان مستقلند. زمانی یك خانمی آمد و مردانگی كرده است، خدا شاهد است من ندیدم و نخواندم و نه در جریان بودم. در روزنامه ها نوشتند كه او پول داده، امكانات داده كه به كسانی حرفی زده شود. این دروغ است، حتی من شنیدم وزارت ارشاد احتیاط كرده و آن امكانات معمولی عادی را كه به همه می داده، به ایشان نداده است.»
با این كه من منزوی هستم و سر در كار خود دارم و روزنامه هم نمی خوانم و گاهی اوضاع جاری را از سیما می بینم، یا از این و آن می شنوم و كاری به نفی و اثبات مسائل سیاسی ندارم، زیرا به قدر كافی هستند، اما شنیدن این جمله مختصر و تأثرانگیز ریاست جمهوری موجب تأثر بسیار من شد؛ بخصوص كه ربطی هم به من دارد.
خانم فاطمه رجبی همسر آقای دكتر الهام كه ایشان او را تنها حامی و مدافع خود دانسته اند، دختر اندیشمند من است كه بیش از افراد خانواده عاطفی است و نمی تواند آنچه را می اندیشد و بر خلاف انتظار است از بیان آن خودداری كند.
آقای دكتر احمدی نژاد! ناراحت نباشید. غیر از مشارالیها، بسیاری هستند كه درباره شما و عملكرد شما و از انتقاد مغرضانه از كارهای شما ناراحت و در تب و تاب می باشند. از همه مهمتر توجه خاص مقام معظم رهبری است كه در فرصت های مناسب، از جمله در شهر شما (گرمسار) به آن گونه از اندیشه ناب و عملكرد شما تمجید كردند و به نحو دلسوزانه ای مخالفان را نصیحت كردند كه دست از سمپاشی و بی انصافی بردارند و خلاصه در هر مناسبتی شما را تأیید می كنند.
بهترین گواه پشتوانه مردمی شما، احساسات بی شائبه میلیون ها مردم مسلمان و خیرخواه هستند كه در بازدید جنابعالی از استان ها و شهرستان ها ابراز داشته و می دارند.
كارهای ابتكاری و موضع گیری هاتان در برابر مطامع بیگانگان و كارشكنی های آمریكای جهانخوار و صهیونیسم بین الملل و اروپائیان كینه توز، بخصوص درباره مسأله انرژی هسته ای كه قهرمانانه آن را به پیش برده اید و به خواست خدا پیش می برید را مورد حمایت كامل قرار داده و بی صبرانه منتظر پایان كار توسط شما هستند.
نامه تاریخی شما به بوش رئیس جمهور آمریكا كه شنیدم در داخل موجب سخنان مغرضانه شده بود، در كشور ارمنستان برای تحسین آن همایش منعقد كرده و گفته اند برای داشتن یك زندگی آرام و سالم، همین است كه رئیس جمهور ایران ارائه داده است، راه انبیا و تعالیم و رهنمودهای آنها.
همین دیشب (۱۰ آذر) در سیما دیدیم كه یك مرد آمریكایی گفته بود : آنچه رئیس جمهور ایران در نامه اش خطاب به ملت آمریكا گفته است، حرف دل ما را زده است !
از قضاوت و اظهارات دیگران در نقاط مختلف جهان اطلاع ندارم ولی این را می دانم كه اگر من یا روحانیونی كه قلم به دست داریم و سیاستمدارانی كه سر در كار سیاست دارند، می خواستند این دو نامه را بنویسند شاید نمی توانستند بهتر از این را ارائه بدهند.
حال چرا ما به جای تقدیر از كارهای شگفت برانگیز و خیرخواهانه رئیس جمهور محترم، به وجدان خود اجازه دهیم كاری كنیم كه ایشان خود را تنها ببینند و فقط حمایت و دفاع یك زن دلسوز و با ایمان را مایه خوشوقتی خود بدانند؟!
مگر نشنیدیم همان ماه های اولیه انتصاب ایشان به ریاست جمهوری و موضع گیری هایی كه ابراز داشتند، بوش رئیس جمهور آمریكا گفت: « احمدی نژاد رئیس جمهور ایران مرد عجیبی است»!
راستی، چه كسی از مسئولان ما به یاد داشت و به فكر افتاد كه در اوضاع و شرایط كنونی داخلی در مقابل صهیونیسم بین الملل و آمریكای جنایتكار و پشتیبانی ملل اروپا از اسرائیل، مسأله هولوكاست را مطرح كند و بگوید اگر این مسأله راست است چرا باید ملت فلسطین تاوان آن را بدهند؟! و بگوید : «این درست است كه ملت آلمان پس از ۶۰ سال هنوز باید سالی دویست و پنجاه میلیون یورو غرامت به اسرائیل بپردازد»؟!
و از این راه به پژوهشگران بی طرف و منصف در سراسر دنیا جرأت تحقیق و اظهار نظر نسبت به این دو مسأله بدهد؟ و شنیدیم این سخن در خود آلمان انعكاس وسیعی یافته و از آن موقع نسبت به مردم ایران با چشم دیگری نگاه می كنند؟!
شنیدم در روزنامه ای از خانه مجلل آقای دكتر الهام یاد كرده اند، حال آن كه دكتر الهام سالها معاون امور مالی سه دادستان كل آقایان : صانعی، موسوی خوئینی ها و ری شهری و معاون آقای یونسی رئیس دادسرای تهران بود. اگر او مانند برخی ها بود، اقلاً یك خانه معمولی در شهر داشت، حال آن كه یك خانه یك طبقه در یك محله مستضعف نشین و دور از شهر با چه امكاناتی چند سال پیش بنا كرد كه قسمتی از پول آن را من به دخترم دادم، بقیه را دو بار از صندوق قرض الحسنه گرفتم. گمان نمی كنم یك مسئول درجه سوم در آن محله سكونت داشته باشد. بعد از قبول پست جدید هم كه در خانه كنار رئیس جمهور است، خانه اش همانجاست كه بود.
خود رئیس جمهور محترم هم در همان خانه كه قبلاً بوده میهمانان خود را می پذیرد و شاید كسی اطلاع نداشته باشد. حال انسان با این اوضاع و جو چه كند كه مقبول عامه باشد؟!
شاید باور نكنید كه پس از یك سال و اندی من غیر از دو بار كه آقای رئیس جمهور را دیدم و آن هم در مجلس ختم پدرشان بود و فقط تسلیت گفتم و ایشان هم آهسته تشكر كردند، حتی به اندك صحبتی هم نكشید. من در اینجا لازم می دانم غزل نغز فیلسوف و محدث نامی ملامحسن فیض كاشانی را بیاورم كه گویی این روزها آن را گفته و به ما پند داده:
بیا تا مونس هم یار هم غمخوار هم باشیم‎/ انیس جان غم فرسوده بیمار هم باشیم
شب آید شمع هم گردیم و بهر یكدگر سوزیم‎/ شود چون روز دست و پای هم در كار هم باشیم
دوای هم شفای هم، برای هم فدای هم‎/ دل هم جان هم، جانان هم دلدار هم باشیم
بهم یك تن شویم و یكدل و یكرنگ و یك پیشه‎/ سری در كار هم آریم و دوش بار هم باشیم
جدایی را نباشد زهره ای تا در میان آید‎/ بهم آریم سر بر گرد هم پرگار هم باشیم
حیات یكدگر باشیم و بهر یكدگر میریم‎/ گهی خندان زهم گه خسته و افگار هم باشیم
شویم از نغمه سازی عندلیب غم برای هم‎/ به رنگ و بوی یكدیگر شده، گلزار هم باشیم
به جمعیت پناه آریم از باد پریشانی‎/ اگر غفلت كند آهنگ ما، هشیار هم باشیم
برای دیده بانی خواب را بر خویشتن بندیم‎/ ز بهر پاسبانی دیده بیدار هم باشیم
جمال یكدگر گردیم و عیب یكدگر پوشیم‎/ قبا و جبه و پیراهن و دستار هم باشیم
غم هم شادی هم دین هم دنیای هم گردیم‎/ بلای یكدگر را چاره و ناچار هم باشیم
بلاگردان هم گردیده گرد یكدگر گردیم‎/ شده قربان هم از جان و نیت دار هم باشیم
یكی گردیم در گفتار و در كردار و در رفتار‎/ زبان و دست و پا یك كرده خدمتكار هم باشیم
نمی بینم به جز تو همدمی ای فیض در عالم‎/ بیا دمساز هم گنجینه اسرار هم باشیم

منبع : روزنامه ایران