یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا
تجربه فقرزدایی در ترکیه و پاکستان
در راستای برگزاری سلسله نشستهای گروه سیاست اجتماعی با محوریت فقر و فقر زدایی، در یکی از جلسات این گروه، حبیب جباری کارشناس ارشد دفتر رفاه اجتماعی سازمان مدیریت و برنامهریزی، تجربه فقرزدایی در دو کشور ترکیه و پاکستان را با نگاهی به کلیات سیاستهای اجتماعی و توسعه رفاهی در دو کشور و بر اساس سفر پانزده روزهای که به منظور تحقیق در این زمینه و در راستای طرح توسعه ناحیه محور به آنجا داشته، مورد توجه و بررسی قرار داد.
او در ابتدا با اشاره به مقوله فقر و شاخصها و جایگاه آن در دو کشور، گفت: در برنامههای فقرزدایی ترکیه بیشتر نقش دولت و سیاستهای از بالا به پایین مورد توجه بوده، درحالی که در پاکستان فعالیتهای جامعه مدنی از اهمیت بیشتری برخوردار است.
وی سپس با بیان شرایط جغرافیایی و جمعیتی کشور ترکیه اشاره کرد: ترکیه حدود ۷۰ میلیون جمعیت دارد. این کشور از ۷ منطقه و ۸۱ استان تشکیل شده و در تجربه در دو دهه اخیر، با فزونی فقر روبرو بوده است تا جایی که صاحبنظران به این نتیجه رسیدهاند که فقر در این کشور، ماهیت ساختاری داشته و فنآوریها و شغلهای جدید در ماهیتهای بخش غیررسمی خود را نشان میدهند. مثل زنان و کودکان که کم توقع هستند و این خود به تقویت فقر کمک میکند.
وی افزود: با این نگاه، تلاش بر این است که در این کشور برنامههای توسعه و سیاستهایی برای کاهش فقر به صورت مستقیم مورد استفاده قرار گیرد. از این مرحله و تقریباً از اواسط دهه ۹۰، برنامه اولیه توسعه ملی، در یک اقدام فوری، شامل ایجاد بنیاد صندوق همبستگی و مساعدت اجتماعی برای به وجود آوردن چتر حمایتی برای گروههای فقیر به وجود آمد. همچنین در برنامه میانمدت مقابله با فقر در ادغام اجتماعی گروههای حاشیهای مثل زنان و کارگران و بیسوادان مورد توجه قرار گرفت. نکته جالب در این میان، آن است که مدیریت بنیاد همبستگی و مساعدت اجتماعی، تنها به عهده دولت نیست و نهادهای غیردولتی و جامعه مدنی نیز در این مسیر سهیماند.
جباری افزود: در تجربه خاص آناتولی، پروژه توسعه منطقهای یکپارچه که ماهیت چند بخشی در خدمات، کشاورزی، صنعت و ... دارد، از دیدگاه کلی توسعه پایدار تبعیت میکند. هدف این پروژه حذف نابرابریهای توسعه منطقهای با ارتقاء سطح درآمد، سطح زندگی، مشارکت، ارتقاء و توسعه زندگی، پایداری اجتماعی و رشد اقتصادی با تقویت ظرفیتهای تولیدی و اشتغالزایی در بخش روستایی است. این پروژه به صورت جهانی، محلی و منطقهای، تعریف و طراحی شده و توجه بر این بود که منطقهای که در آینده (سال ۲۰۱۰) با جمعیت ۹ میلیونی خود، با یک میلیارد انسان در ارتباط است، بسیت میلیارد دلار ارز برای ترکیه در بر داشته باشد. ساختار این پروژه در برقراری تعامل بسیار قویای با بخشهای دولتی و همچنین سازمانهای بینالمللی بوده و با بازنگری در آن در سال ۱۹۸۹، نگاه اجتماعی و فرهنگی نیز مورد توجه قرار گرفته است و بدین طریق بیشتر بر بازسازی و مرمت فرهنگی تأکید شده است.
جباری در این نشست با نشان دادن فیلمی درباره اجرای این پروژه، به هفت حوزه اصلی فعالیت آن را مورد بررسی قرار داد. او همچنین با بیان این نکته که در گذشته منطقه آناتولی جزء فقیرترین مناطق ترکیه محسوب میشده و همواره در معرض جنگها و ناامنیها قرار داشته است، برخی مشکلات موجود در اجرای طرحهای این چنینی در ترکیه را عدم وجود سازمانهای مستقل برای هدایت فعالان حوزه حمایت اجتماعی، نگرانی از به خطر افتادن میراث فرهنگی و هویت فرهنگی، بالا بودن هزینههای طرحهای اجتماعی و توجه بیشتر به فعالیتهای اقتصادی نسبت به کارهای فرهنگی عنوان کرد.
او در بخش دیگری از سخنان خود، درباره تجربه پاکستان، با اشاره به جمعیت ۱۶۵ میلیونی این کشور بعد از سال ۲۰۰۰، در زمینه برخی تفاوتهای جدی که در ساختار سیاسی ـ اداری آن ایجاد شده، توضیحاتی ارائه داد.
وی همچنین گفت: یک سوم جمعیت پاکستان زیر خط فقر زندگی میکنند. در عین حال در این کشور، نقش عامل مذهب در حمایتهای اجتماعی بسیار بیشتر از ترکیه است. مثلاً سازمانی در پاکستان وجود دارد که زکات را جمعآوری کرده، ۶۰% آن را در میان مستحقان توزیع میکند و ۴۰% را به سازمانهای مذهبی میدهد. از این جهت، در پروژهای را که ما در این کشور مورد بررسی قرار دادیم نیز بیشتر بسیج اجتماعی فرد و خانوار و توانمندسازی آنها در انجام فعالیتهای توسعه اجتماعی مطرح بوده است.
جباری افزود: در پاکستان یک سازمان غیردولتی نقش سازمانیابی اجتماعی گروهها را ایفا میکند. این سازمان که به "بنیاد آقاخان" معروف است، در دهه ۸۰ فعالیت خود را در بخشی از روستاهای پاکستان آغاز کرده و با ایجاد پیوندهای اجتماعی قوی با سایر بخشها، توانسته صندوقهای پسانداز و نوعی بانکهای روستایی را به وجود آورده و البته اداره این منابع را نیز به شوراهای محلی واگذار کند. در این پروژه، بحث بسیج اجتماعی فرد و خانوار و توانمندسازی آنها در انجام فعالیتهای توسعه اجتماعی مطرح بوده و سازمانیابی اجتماعی این گروهها هدف اولیه در این قسمت است.
وی در ادامه تاکید کرد: ارزیابیهای متعددی که در این زمینه انجام شده، نشان از موفقیت این پروژه داشته و همین امر شرایطی را فراهم آورده که از یک سو، دولت پس از ده سال به حمایت از آن پرداخته و از سوی دیگر، پروژه در ده نقطه کشور پاکستان تکرار شود که میان این نقاط در عین وجود نوعی ماهیت شبکهای، مدیریت متمرکزی حاکم نباشد. به بیان دیگر، این سازمان غیردولتی توانسته با اجرای سیاستهای مناسب، تعامل قویای با دولت و مردم برقرار کند.
منبع : انجمن جامعه شناسی ایران
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
مجلس شورای اسلامی حجاب دولت سیزدهم مجلس جمهوری اسلامی ایران دولت رئیس جمهور گشت ارشاد رئیسی پاکستان امام خمینی سیدابراهیم رئیسی
پلیس تهران وزارت بهداشت قتل شهرداری تهران هواشناسی سیل کنکور پایتخت زنان آتش سوزی سازمان سنجش
خودرو قیمت خودرو دلار قیمت دلار بازار خودرو قیمت طلا بانک مرکزی سایپا تورم مسکن ایران خودرو قیمت
سریال تلویزیون یمن سینمای ایران سینما کیومرث پوراحمد موسیقی سریال پایتخت مهران مدیری فیلم ترانه علیدوستی قرآن کریم
اینترنت کنکور ۱۴۰۳
غزه اسرائیل فلسطین رژیم صهیونیستی آمریکا جنگ غزه روسیه چین حماس اوکراین ترکیه ایالات متحده آمریکا
پرسپولیس فوتبال لیورپول بازی جام حذفی سپاهان آلومینیوم اراک فوتسال تیم ملی فوتسال ایران تراکتور باشگاه پرسپولیس بارسلونا
تبلیغات هوش مصنوعی ناسا اپل سامسونگ فناوری بنیاد ملی نخبگان آیفون ربات روزنامه
کاهش وزن روانشناسی بارداری مالاریا آلزایمر زوال عقل