ما فقرا را خوشبخت می کنیم.....؟!

شنیدم قدیما پول خیلی ارزش داشت ، مثلا با ۱۰۰۰ تومن می تونستی کلی برای خونه خرید کنی، میوه ، آجیل، مرغ ، گوشت ، اینا که چیزهای روزمره است ، می تونستی با ۵۰_ ۶۰ هزار تومن ماشین داربشی یا یکمی بزاری روش و خونه بخری ، راحت باشی و غصه ی هیچی رو نخوری و اینو می خوام در گوشی بهتون بگم که خلاصه می تونستی با همین چندر غاز حقوق ماهیانه ی امروزی ، خوشبختی سالیانه ی دیروزی رو برای خودت بخری .
آره می دونم می خوای چی بگی ، قبول دارم ، اون موقع ۵۰ _۶۰ هزار تومنم خیلی پول بود و هر کسی هم این پول رو نداشت ، آآآآآآآآآره می دونم . ولی فقط تصورش رو بکن ، مثلا ، البته فقط برای مثال میگم ، مثلا ، دم عیدی ، ۱۷۵ هزار تومن عیدی کارمندی این دوره زمونه رو بگیری و به نرخ اون دوره زمونه برای بچه ها خرید کنی ، شایدم یه چیزهایی برای خودت بخری ، شاید که نه حتما می تونی اینبار برای خودتم یه چیز هایی که مدتهاست می دونی لازم داری و همیشه به خاطر دل کوچیک خونه و خونواده ازش گذشتی با این پول تهیه کنی ، دیگه چی کم و کسر داشتی ؟آره، همه اونا رم می تونی بخری ، نگران نباش هنوز اونقدر از عیدی باقی می مونه که خرج و مخارج مهمونا ی عید و عیدی بچه های فامیل و هزینه ی سفر آرزوهات و هدیه ی عروسی زوج ها ی جدید دوست و آشنا و کادوی تولد نو رسیده ی فلانی رو بدی ، اصلا فکرش رو هم نکن، هنوز لازم نیست به حقوق این ماهت دست بزنی ، ۱۷۵ هزار تومن عیدی برای همین چیزهاست دیگه، حقوق این ماهت رو بزار برای روز مبادا و پس انداز خونه ای که ان شاء ا.. قرار چند وقت دیکه بخری .
یه تلنگر .؟! دینگ! دینگ! . .........
( یادتون باشه این ولخرجی ها فقط در صورتی که عیدی امروز و تو بازارای دیروز خرجش کنید، پس اگه تا حالا خرجش نکردید ، مواظب باشید ، ما تو امروزیم ، زیاد ولخرجی نکنید، چون ممکنه با دو قلم لیستی که خدمتتون دادم، مجبور بشید با قرض و قوله حقوق چند ماهتون رو پیش پیش خرج کنید وبه جای خرید خوشبختی..... . )
تا اینجاش چی فکر می کنید ؟ شاید بعضی ها فکر کنند کسی این چیزها رو می نویسه که حسابی آدم پولکی باشه وخوشبختی رو فقط تو پول ببینه، شایدم دارن درست فکر می کنن، اصلا چرا تعارف براتون تیکه پاره کنم ،بابا اصلا آره ، منظورم همینه، آفرین ، هزار آفرین اصلا حسابی زدید تو خال ، دست مریزاد ، اماااااااااااا؟!..........
اما اینم داشته باشید ، که منظور من از این خوشبختی پولکی شامل همه نمی شه و فقط شرح حال کسایی که تو زندگی هیچی کم ندارن، الا پول .
الحمد ال.. اونا همه چیز دارن، سلامتی ، هوش ، استعداد ، مهارت ، یه خونواده ی باصفا که حسابی باهاشون خوش می گذرونن ، عاشق میشن ، همدیگر رو دوست دارن و در کنار هم بودن رو خوشبختی دنیا و آخرت می دونن، تنها دل خوشیشون با هم بودن و زندگی برای هم، یا لا اقل اگه تو زندگیشون شریک راه ندارن و برای کسی زندگی نمی کنند الا خودشون ، تو خلوتشون راحتن و با همون تنهایی پر رمز و رازشون احساس خوشبختی می کنن ، کاری به کار کسی ندارن و طالب آرامش همه اند و حقا که در مکتب انسانیتم این چیزهاست که چیز مقدسیه.
اما چه کنن که شکم گرسنه هیچ چیز نمی شناسه ( عشق و محبت چیه ؟، دوست داشتن که آب و نون نمی شه، .... باش ، اما چیزی برای خوردن داشته باش ) آره ، تودنیا ی قشنگ و دوست داشتنی این آدما که این روزا بیشتر مثل رویا می مونه ،گاهی یه تلنگر مادی خوشبختی معنویشون رو از این رو به اون رو می کنه ، اونوقت می گن ، بگردیم پیدا کنیم ،چرا آمار طلاق زیاد شده ؟ چرا بزهکاری ؟چرا بچه های خیابونی ؟ چرا تکدی گری ؟ چرا جرم ؟ چرا جنایت ؟ چرا هر چی فرهنگ سازی می کنیم که ازدواج آسان و مهریه های کم ؟ چرا؟ چرا .؟چرا .؟چرا ؟
راستش داشتم تو رویاهام یه فکرهایی می کردم ، فکر ریختن یه طرح علمی و اختراع یه دستگاه برای پایان همه ی سختیهای مادی . داشتم تو رویاهام یه آرزوهایی می کردم ، آرزوی کم کردن یه شبه ی همه ی مشکلات اقتصادی رو . از مشکل یه خونه ی کوچیک تو یه شهر دور دور گرفته تا حل اختلاف نرخ سود واردات _صادرات کشور رو ، آره، من می تونم مشکلات شما رو حل کنم ، راستش این طرح علمی من می تونه معجزه کنه ، قول می دم با این طرح هیچ چادر و حلبی نشینی نمونه ، دیگه فکر بی پو لی رو هم نکنید ، اصلا گرونی چه معنی داره ؟ ما شما رو خوشبخت می کنیم ، ما زندگی رو به کامتون شیرین و بدونه دغدغه می کنیم ... ما ، ما .. ما.... .
چند لحظه صبر کنید.........؟؟!!! خواهش می کنم اشتباه نکنید. این یه آگهی یا بروشور تبلیغاتی نیست . اعلام برنامه ی انتخاباتی هم نیست . من کاندیدای هیچ مقام و منصبی هم نیستم ، تا حالا قول مسئولیتی هم به من داده نشده، راستش قصد برنامه ریزی انتخابات آینده رو هم ندارم ، به این هم رسیدم که با رسیدن به بالاترین مقام مملکتی هم نمی شه این کارا رو کرد ، که اگه می شد ، تا حالا شده بود و دیگه لازم نبود من همچین اختراعی بکنم، قصد رابینهود شدنم ندارم ، غرضم از این دو کلمه حرف به گوش بعضی ها حساب و به گوش بعضی ها ناحساب غیر از یه رویا پردازی هیچ چیز دیگه ای نیست ،راستش داشتم آرزو می کردم( این دنیای خیالی خودمه، مگه نه؟دلم می خواد توش از این آرزوها کنم ....) آره داشتم آرزو می کردم که به اینجاها رسیدم ، آرزوی اینکه کاش می شد علم خیلی پیشرفت کنه ، آنقدر پیشرفت کنه تا بتونه دستی به زمان و گذر زمان داشته باشه . جوانی و زندگی جاودان پیشکشش ، اون که رویای پولداراست ، بیاد برای همه ، دستگاهی بسازه یه دستگاه که بتونه زمان را بدونه تغییر به عقب برگردونه ، (اصل ماجرا اینجاست . !)
یه کاری کنه از این به بعد در آمدمون همین باشه و خرج و مخارجمون همون ، اونوقت حد اقل بیچاره ها و فقرای با ماهی ۵۰_۶۰ هزار تومن در آمدم میتونن چیزهای خوشمزه بخرن ، خوب خرج کنن ، ماشین داشته باشن ، شایدم اگه یه کمی بیشتر بجنبن خونه دار بشن ، اونوقت دیگه میشه مزه ی یه زندگی بی دغدغه ی مادی و پر از اصول انسانی رو تجربه کرد .
خواهش می کنم شلوغ نکنید ، سر و صدا و نقد و بررسی عدد و آماری با منبع خودم سراغ دارم هم، ممنوع ! ما با استثنا های یک در یک میلیارد شما اصلا کاری نداریم ، ما داریم از جمعیت اکثریت صحبت می کنیم، اکثریت غریب به اتفاق .
اما نه ، یه لحظه صبر کنید ، انگار یه مشکلی تو این طرح علمی وجود داره ، آره یه مشکلی هست . پولدارا ، پولدارا رو یادمون رفته بود، ثروت اونا تو طرح علمی ما شاید جزء عوامل مزاحم باشه، فکرش رو بکنید ، اگه این طرح عملی بشه ، مشکل اینجاست که پولدارا خیلی خیلی پولدار میشن، نه...!!! فکرش رو بکنید ،مثلا ،کسی که ماهی یه میلیارد تومن در آمد داره (حالا چطوری و از کجاش بمونه) دیگه اون موقع چی نمیتونه بخره ؟؟؟
وااااااااای خدای من همین الانشم به چشم ما یه میلیارد تومن کلی پول ، چه برسه به اون موقع ؟ ولی نه . ولشون کنید، حالا که پولدارا با اون پول کزایی و نمی دونم از کجا آوردشون، همیشه پولدارن بزارین باشن ، پولدارتر از همیشه ، اصلا پولشون قدر یه اقیانوس بشه ، اصلا از اینجا تا کره ماه فرش اسکناس زیر پاشون پهن کنن تا روش راه برن و با بینی باد کرده از ستاره ها سان ببینند ، لباسهای پولکی بپوشن ، غذا دلار با سس مخصوص براشون سرو بشه ، بزارین پتوهاشون از الیاف طلا باشه و بالشاشون از پر الماس ، بزارین بجای دریا توپول شنا کنن بزارین تو پولاشون ....... اصلا ما این طرح علمیمون رو بدونه اونا در نظر می گیریم ،اونا رو پولدارتر می کنیم ، اما فقرا رو خوشبخت می کنیم .
بچه که بودیم توی دنیای مشق و کتاب و مخصوصا زنگ های انشاء مدام بهمون موضوع می دادند که، علم بهتر است یا ثروت ؟ زنگ های انشاء با دغدغه ی بین ذهن و واقعیت می گذشت که کدوم رو بنویسم ، علم یا ثروت ؟ اگه ثروت رو بنویسم ، به چشم اطرافیان یه آدم پول دوست و مادی می شم ، اگه علم رو بنویسم ..؟! و آیا مگه میشه چشم ها رو برای همیشه شست و جور دیگر دید ، مگه واقعیت همونی نیست که چشمهامون میگن ، مگه ادراک ماورای جسمی هم برای ما آدمای عادی (( آدمهای عادی )) وجود داره ؟ مگه نه اونه که هرکی بتونه اول شکمش روسیر کنه ( نه با غذایی آن چنانی، با همون نان و آب معروف ) می تونه پی علم بره ، کیه که تاثیر محیط غنی رو تو رشد و پرورش نادیده بگیره ؟ ولی باشه . علم به ما توان ساختن ایده ی علمی مون رو بده ، گرسنگی میکشیم ، اما فقرا رو خوشبخت می کنیم .

یاسین (آمنه) دقیقی (خبرنگار)