فعالان صلح طلب پشت حصار غزه

با گذشت ۲ ماه از محاصره غزه توسط رژیم صهیونیستی، مردم این منطقه با مشکلات معیشتی فزاینده ای مواجه هستند. امنیت، آب آشامیدنی، غذا، برق تجهیزات بیمارستانی و دارو همگی بدیهی ترین لوازم زندگی است که غزه نشینان از آن محروم شده اند. حتی روزنامه نگاران و نیروهای امدادی نیز حق ورود به نوار غزه را ندارند.
اما اکنون ماجرای غزه به محور رویارویی آزادیخواهان جهان با صهیونیست ها تبدیل شده است. گروه های مختلف حقوق بشر، روزنامه نگاران و فعالان سیاسی در سرتاسر جهان سعی کردند تا به وسیله قایق و کشتی به نوار غزه وارد شوند و محاصره را بشکنند. در میان این افراد می توان از جف هارپر نام برد. وی یک شهروند اسرائیلی متولد امریکا و همچنین هماهنگ کننده «کمیته اسرائیلی ضدتخریب خانه ها» است که در نوار غزه زندگی می کند. او پس از ورود به غزه به وسیله قایق توسط نیروهای اسرائیلی به اتهام نادیده گرفتن قوانین این رژیم مبنی بر ممنوعیت ورود به نوار غزه بازداشت شد.
هارپر اخیراً مصاحبه ای با پایگاه خبری کانترپانچ انجام داده که در آن زوایای تازه ای از حقیقت نسل کشی در غزه توصیف شده است. متن این مصاحبه پیش روی شما است.
▪ کانترپانچ: شما اخیراً در جنبش «غزه آزاد» شرکت کرده اید و با موفقیت توانستید با ورود به غزه توسط قایق خط محاصره این منطقه را بشکنید. هدف از شکستن خط محاصره نوار غزه چه بود آیا واقعاً با این کار به مقصود خود رسیدید
▪ هارپر: هدف از این کار شکستن محاصره غزه توسط اسرائیل و مجامع بین المللی بود. به هر حال ما موفق شدیم وارد غزه شویم و این اقدام موفقیت آمیز موجب خواهد شد تا مردم این منطقه به تغییر سیاست کشورهای دیگر در قبال چنین مسئله ای و اقدام علیه محاصره غزه امیدوار شوند. ما با این عمل توانستیم با مردم محروم و مظلوم این منطقه ابراز همدلی و همدردی و اتحاد کنیم.
به عنوان یک یهودی اسرائیلی شما بنیانگذار «کمیته اسرائیلی ضدتخریب خانه ها» هستید. اهداف تشکیل چنین کمیته ای چیست ؟
ما در سال ۱۹۹۷ پس از روی کار آمدن بنیامین نتانیاهو و شکست مذاکرات اسلو این کمیته را بنا نهادیم. یکی از اهداف تأسیس این کمیته درگیر کردن دوباره گروه های صلح طلب یهودی در مبارزه با اشغال فلسطین توسط رژیم صهیونیستی بود. این سازمان یک نهاد سیاسی یهودی است که سیاست اصلی آن مخالفت با تخریب خانه های مسکونی فلسطینیان توسط صهیونیست ها می باشد.
این گروه همچنین علیه شهرک سازی های غیرقانونی، تصرف زمین ها، محاصره مناطق مختلف مثل غزه، به حراج گذاشتن درختان زیتون و محصولات کشاورزی فلسطینیان در سرزمین های اشغالی به مبارزه می پردازد. بنیانگذاران این سازمان امیدوارند تا صلح پایدار میان یهودیان و فلسطینیان برقرار شود.
تزیپی لیونی وزیر خارجه رژیم اسرائیل در تاریخ ۱۷ سپتامبر سال جاری به سمت ریاست حزب کادیما برگزیده شد. چه چیزهایی موجب خواهد شد که وی به عنوان نخست وزیر آینده رژیم صهیونیستی انتخاب نشود
هر چهار حزب اصلی اسرائیل یعنی حزب لیکود به رهبری نتانیاهو، کادیما به رهبری اولمرت و لیونی، کارگر به رهبری باراک و حزب شاس به رهبری الی شیای و خاخام اوفادیا یوسف از جناح راست می باشند و رهبران و اعضای آنها از افراد بانفوذ در رژیم صهیونیستی هستند.
اگرچه لیونی همچنان محبوب ترین کاندیدا برای احراز پست نخست وزیری است، ولی موفق نخواهد شد؛ زیرا در اسرائیل چیزی به نام دموکراسی وجود ندارد. رأی دهندگان تنها به احزاب رأی می دهند نه به نامزدها. همچنین مناطق مختلف در این سرزمین دارای نمایندگان مستقل در مجلس نمی باشد.
تنها راهی که لیونی می تواند به عنوان نخست وزیر انتخاب شود، انتخاب حزب کادیما توسط مردم است؛ در حالی که این حزب فاقد محبوبیت کافی در میان رأی دهندگان است، در نتیجه افراد ترجیح می دهند به حزب لیکود به رهبری نتانیاهو رأی دهند. نتانیاهو نیز شخصیتی است که از وجهه خوبی در میان عموم و حتی در حزب لیکود برخوردار نیست.
به گفته گیدئون لوی روزنامه نگار اسرائیلی تا زمانی که عموم افراد اسرائیل با ادامه روند اشغال فلسطین مشکلی نداشته باشند، این کار همچنان ادامه خواهد داشت. وی می گوید در جایی بیشتر افراد موافق ایجاد صلح در مناطق اشغالی هستند و در جایی دیگر به نتانیاهو که یک جنگ طلب است رأی می دهند. نظر شما در این زمینه چیست سه چیز اسرائیل را به یک نیروی منفی و ضدصلح تبدیل کرده است:
۱) این واقعیت که بیشتر ساکنان اسرائیل طرفدار نظریه «دو دولت ـ دو ملت» به عنوان راه حلی برای حل مناقشات می باشند، ولی در عین حال آنان توسط سردمداران رژیم صهیونیستی متقاعد شده اند که هیچ راه حل سیاسی برای حل مسئله فلسطین وجود ندارد و تنها راه حل این مشکل ادامه روند اشغال سرزمین های فلسطینی است.
۲) همانطور که قبلاً گفته شد مردم ساکن سرزمین های اشغالی هیچگونه حضور ملموسی در صحنه سیاسی و تصمیم گیری های رژیم صهیونیستی ندارند و حتی تلاشی هم در این زمینه نمی کنند.
۳) تا زمانی که این مردم در درون حباب اسرائیل زندگی مرفه و تأمینی داشته باشند، هیچگاه مشکلات اعراب و فلسطینی ها برایشان اهمیت نخواهد داشت. در نتیجه در انتخاب حزب مورد اعتماد افراد مسئله صلح اهمیت چندانی نخواهد داشت.
به گفته نوام چامسکی نظریه پرداز معروف یهودی- امریکایی مشکل اساسی راه حل «دو دولت ـ دو ملت» این است که با اجرایی شدن این نظریه گروه های فلسطینی به انزوا کشیده می شود و دیگر هیچ کس مسئولیتی در قبال مشکلات این مردم به عهده نمی گیرد. نظر شما راجع به این سخنان و همچنین آینده روابط فلسطین و اسرائیل چیست ؟
به نظر من برای حل مناقشه اسرائیل و فلسطین سه راه حل وجود دارد: تشکیل کشوری با دولت واحد مانند آفریقای جنوبی و تشکیل دو کشور با دو دولت که بیشتر فلسطینیان مایل به این راه حل هستند و برقراری رژیم آپارتاید. البته اسرائیل راه حل دو کشور با دو دولت را در صورتی قبول دارد که بتواند همه فلسطینیان را در ۱۵ درصد از سرزمین های اشغالی که اندکی بزرگتر از ناحیه های سیاهپوست نشین آفریقای جنوبی موسوم به بانتوتستان هستند زندانی کند و کنترل بقیه این قلمرو را که شامل تمامی مرزها، بیت المقدس، حریم هوایی و آب می باشد خود به دست گیرد. به عقیده من، اسرائیل با ادامه شهرکسازی و تصرف زمین ها اثبات کرده که حتی به راه حل دو دولت ـ دو ملت پایبند نمی باشد.

کانترپانچ
ترجمه: زهرا سلیمی

منبع : روزنامه ایران