کلد مانتین

نویسنده و کارگردان: آنتونی مینگلا. بازیگران: جود لاو، نیکول کیدمن، رنی زلوگر، آیلین اتکینز، کتی بیکر، برندان گلیسان، فیلیپ سیمور هافمن، ناتالی پورتمن، دانالد ساترلند، ری وینستون. مدت: ۱۵۳ دقیقه.
پنجمین فیلم آنتونی مینگلا، داد می‌زند که برای اسکار ساخته شده است! از فیلم‌برداری و بازی ستارگان‌اش گرفته تا فیلم‌نامه‌ٔ قرص و محکم، همگی نشان می‌دهد که فیلم، به ”کلاسیک“ شدن چشم دوخته است. کلد مانتین قرار است بربادرفتهٔ هزارهٔ سوم باشد ولی با همان حسابگری و چرتکه‌اندازی‌ای ساخته شده که عشق فی‌الواقع، قرار بوده یک فیلم کمدی باشد.
داستان فیلم که در سال‌های بین ۱۸۶۱ تا ۱۸۶۴ می‌گذرد، اودیسه‌ای است پرفراز و نشیب، که قهرمانانی خوش‌سیما و بدطینت‌ترین ”بدجنس‌“ها را دارد.
دیالوگ‌های خوب، نقش‌های کوتاه قابل توجه، موسیقی متن زیبا (کار گابریل یارد ”اسکاری“) و لوکیشن‌هائی خار‌ق‌العاده (شمال کارولاینا و رومانی) دارد. کلد مانتین نیز مانند تایتانیک این حس را به بیننده‌اش می‌دهد که دارد یک فیلم می‌بیند و مینگلا آن‌را پر از لحظات فراموش‌نشدنی کرده است: صورت سربازی که در گل، لگدمال می‌شود، کبوتری که در کلیسائی به تله افتاده، کیدمن که بر روی ارابه‌ای اسب‌کش، پیانو می‌نوازد... برای آنها که از ستایشگران برباد رفته‌اند، تماشای کلد مانتین دشوار خواهد بود؛ چون فیلمی است عبوس، خشن و گاه بی‌رودربایستی، سادیستی. ولی همان‌طور که گفته شد، همهٔ اینها سینماست و کلد مانتین هم روی پیشانی‌اش نوشته که فقط یک فیلم است.

منبع : مجله دنیای تصویر