هنر و زندگی

▪ یک، موسیقی ایران دچار بی مهری و هجوم واقع شده و موسیقی ایرانی غم انگیز است و تحرک و پویایی ندارد و دچار رکود و بی برنامگی شده و مناسب حال جوانان پرشور و حال نیست. البته تمامی این موارد در موسیقی سنتی ایران وجود دارد ولی آیا پرسیده شده است که چرا این مسائل وجود دارد. مسائلی که ریشه در مسائل اجتماعی و تاریخی و مذهبی ما دارد آیا ما باید به دنبال مقصرین امروز بگردیم یا مسائل را در زیر بناهای غلط جستجو کنیم.
▪دو، آقای نوری عزیز به مسائلی در مورد اساتید موسیقی ایران پرداختند و آنها را مقصر اصلی این مشکلات جامعه موسیقی دانسته اند. با نظری کوتاه متوجه سخنان احساساتی آقای نوری می شویم. به نظر بنده مشکل در اساتید ما نیست، بلکه باید مشکل را در جامعه خود جستجو کنیم. جامعه ایران در کل حکایت آن موضوع انشا کلاسیک علم بهتر است یا ثروت را دارد. ما در جامعه ای زندگی می کنیم که همه محصولات خوب و درجه یک آن به بخش صادرات و سود آوری تعلق دارد حتی انسانهای نخبه ما نیز از این قاعده مستثنی نیستند. پس چه جای تعجب است که افرادی که در زمینه موسیقی کار می کنند این روند کلی جامعه را پی نگیرند. در کل دیدگاه ما به افرادی که کار موسیقی می کنند غلط است موسیقی مانند هزاران هزار شغل دیگر در جهان است و هر کسی که این شغل را برای خود انتخاب می کند، راه و روش خود را برمیگزیند وهیچ جای اشکالی هم نیست. ولی مشکل از آنجا شروع می شود که ما بادیدگاه غلط خود فکر می کنیم که این افراد انسانهای خاصی هستند و آنها را الگو های رفتاری وعقیدتی خود قرار می دهیم. در صورتی که ما باید فقط به جنبه های کاری این افراد توجه داشته باشیم. همانطور که به نوع زندگی و رفتار یک متخصص جراحی توجهی نمی کنیم و فقط به خوب عمل کردن این متخصص فکر می کنیم و این متخصص نیز فقط به کار خوب کردن و دست مزد خوب گرفتن می اندیشد. پس این ایرادات از اساتید موسیقی نیست بلکه از ما هنر جویان و شنوندگان است.
▪ سه، آقای نوری در مقاله خود فرموده اند که اساتید بی مایه و بی ریشه در لوای نام استادی به گردش و تفریح و تجارت می پردازند.این سخنان آقای نوری قدری مبهم است به نظر من کسانی که در خارج ایران کنسرت برگزار کرده اند، افرادی نیستند که از لحاظ فنی در موسیقی بی مایه باشند و به نظر نمی رسد که کسی حاضر باشد کارهای با سطح فنی پایین را بشنود. اما در مورد تفریح و گردش و تجارت در لوای نام استادی. تا آنجا که بنده اطلاع دارم همگی این سفر ها با هزینه های شخصی انجام می پذیرد و این به دور از انصاف است که ما در زندگی خصوصی افراد مداخله کنیم. در کل تا زمانی که فعالیت های مفید از طرف اهل موسیقی حمایت نشود و اهل موسیقی با بغض و کینه به همکاران خود نگاه کنند به نظر نمی توان به آینده این هنر امید داشت.
در پایان از دست اندر کاران این سایت که با خلوص واقعی در راه بهتر شدن وضعیت موسیقی ایران باوجود مشکلات فراوان فعالیت می کنند تشکر می کنم و از دوست عزیز آقای شهرام نوری که با مقالات خود مسائل موسیقی را عنوان می کنند بسیار سپاسگذارم.

امیر طبخی

منبع : موسیقی هنری ایران