جانبی

کارگردان: مایکل مان. فیلمنامه: استیوارت بیتی. بازیگران: تام کروز، جیمی فاکس، جیدا پینکت اسمیت، مارک روفالو، خاویر باردم، ایرما پ. هال. مدت: ۱۲۰ دقیقه.
بازی هنرمندانهٔ تام کروز و کارگردانی محکم مایل مان، کم و بیش یک ”کلاسیک“ پدید آورده است. پس از فیلم نه چندان موفق علی، مان دوباره به لس‌آنجلس برگشته؛ شهری که در آن در سال ۱۹۹۵ و به اتفاق رابرت دنیرو و آل‌پاچینو، یکی از کوبنده‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما را ساخت. اما کروز، در اینجا با موها و لباسی خاکستری، در یکی از نادرترین حضورهای سینمائی‌اش، در نقش یک ”بدمن“ ظاهر شده است. نتیجه، فیلمی است که اگر چه به پای مخمصه نمی‌رسد ولی یکی از بهترین و باوقارترین تریلرهای چند دههٔ اخیر است.
کروز نقش وینست را بازی کرده: قاتلی جذاب که استخدام شده تا پنج نفر را که در پروندهٔ فلیکس (باردم) یک کله‌گندهٔ مافیائی، پای‌شان وسط است، از میان بردارد. در یکی از بخش‌های سؤال برانگیز پیرنگ، وینسنت یک راننده تاکسی به نام مکس (فاکس) را اجیر می‌کند تا او را به محل کار یا اقامت تک‌تک قربانیانش برساند. پس از آن‌که قتل نخستین قربانی‌اش ـ که او را از طبقهٔ چهارم عمارت به روی سقف تاکسی مکس انداخته ـ مشکل‌ساز می‌شود، وینسنت مجبور است نقشه‌اش را برای مکس فاش کند و مکس نیز که مورد تهدید قرار گرفته، اجباراً به دستورات وینسنت تن می‌دهد.
جانبی یک تریلر روانشناسانه است که البته اگر زیادی مته به خشخاش بگذارید، ضعف‌های فیلمنامه‌ای‌اش را به رخ می‌کشد. (مثلاً در حالی‌که دارند به بیمارستان و ملاقات مادر مکس می‌روند، چرا مکس کیف دستی وینسنت را بلند می‌کند و مادرش را با یک قاتل مزدور تنها می‌گذارد؟“ خوشبختانه کروز یکی از بهترین بازی‌هایش را از ماگنولیا به این سو، ارائه داده و به اتفاق فاکس (ری) هر جا که حضور دارد، صحنه را از آن خود می‌کند. مایکل مان نیز مثل بازیگران اصلی‌اش، ستارهٔ فیلم است: منظر شبانه‌ای که از لس‌آنجلس عرضه کرده، نفس‌گیر است؛ فقط حیف که فیلمنامهٔ استیوارت بیتی با آن جفت نمی‌شود.

منبع : مجله دنیای تصویر