دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
مجله ویستا

دولت به سوال ملت پاسخ دهد


دولت به سوال ملت پاسخ دهد
در حالی که دولت آشکارا از دادن گزارش عملکرد برنامه چهارم توسعه که مطابق قانون موظف به ارائه سالانه آن به مجلس است طفره می رود، این تاخیر با واکنش رییس مجلس که از هواداران جدی دولت نیز محسوب می شود مواجه شده است.
کارشناسان معتقدند علت طفره رفتن دولت از اجرای قانون و تهیه گزارش، در حالی که در عمل آشکار گشته که مجلس هفتم نقش نظارتی خود را جدی نمی گیرد و با مسوولان دولتی همراهی می کند، بدان جهت است که امضا گذاشتن پای گزارش رسمی عملکرد دولت، عملی دشوار خواهد بود. عملکرد دو ساله دولت نشان می دهد که مقامات باقی مانده در دولت احمدی نژاد ترجیح می دهند که با شیوه های هیجانی و شعار و بی اعتنائی به کارشناسی و آمار به راه خود ادامه دهند و در این راه دلمشغولی ها و نگرانی های کارشناسان را نه تنها مورد توجه قرار نمی دهند بلکه با استفاده از دستگاه تبلیغاتی وسیعی که تدارک دیده اند می کوشند منقدان را حتی در سطح وزیران کابینه و استانداران و همراهان دولت ساکت نگه دارند.
به گفته کارشناسان برکناری هفت مقام ارشد دولتی که در دو سال گذشته، به دنبال تذکرهای نرمی بوده است که در مورد تصمیم های شتابزده دولت و مقامات عالی رتبه آن بیان کرده اند. در همین ارتباط، وزرای سابق صنایع، نفت و رفاه، رییس سابق سازمان برنامه و مدیرعامل سابق سازمان تامین اجتماعی در سخنرانی هائی نشان داده اند که از بی اعتنائی های رییس جمهور به نظرات دیگران آزرده خاطر بوده اند.
از سوی دیگر بی اطلاع ماندن مقامات بالاتر از تغییراتی که در حوزه مدیریتی آن ها رخ می دهد و همین طور مقاماتی که برکنار می شوند از جمله مشخصه های دولت نهم تلقی شده است.
به گفته یک نماینده مجلس، محمود احمدی نژاد گویا چنین روش هائی را ارزش می داند و قصد دارد همین رفتار را با مجلس و مقامات دیگر نظام هم انجام دهد که اینک با مقاومت هائی روبه رو شده است.
در حالی که با خالی کردن همه مدیریت های محلی و استانی و دولتی از افراد غیرخودی کوشش فراگیری به کار رفته که رفتارهای عجیب دولت آشکار نشود، اما گهگاهی هم از جانب نمایندگان جناح اقلیت بخش هائی لو رفته که جای تامل دارد. آخرین آن ها ولی الله شجاع پوریان نماینده فراکسیون اقلیت بود که گفت "رویکرد غالب رئیس دولت نهم در انتخاب کابینه و در زمان معرفی آن به مجلس این بود که افراد معرفی شده یا هم وزن یا یک پله پایین تر از خودش باشند. این در حالی بود که در جریان اصولگرایی شخصیت های مقتدرتری از نظر مدیریت وجود داشت اما احمدی نژاد سراغی از این افراد نگرفت. شاخصی که خود احمدی نژاد درباره کابینه مطرح کرده این است که "این افراد گمنام و سرباز هستند و به دنبال ژنرال ها نیستند."
شجاع پوریان از دیده های خود در جریان سفر هیات دولت به استان خوزستان گفته تعامل رئیس دولت نهم با همکاران خود یک تعامل تحکم آمیز و در برخی موارد تحقیر آمیز است: "در جلسه هیات دولت در خوزستان من چیزی را از نزدیک دیدم که برایم باور کردنی نبود.در آنجا یکی از اعضای کابینه نکته ای را در گوشی به وزیری که در کنارش نشسته بود گفت که این رفتار با تندی احمدی نژاد روبه رو شد، رفتاری که امروز با یک بچه انجام نمی شود این موارد نشان می دهد که هیات دولت قائم به فرد است و عقل جمعی در دولت حکمفرما نیست.
اما در ماه گذشته و همزمان با بالاگرفتن اعتراض هائی که به ناشنیده ماندن درخواست های مجلس توسط دولت صورت می گیرد، احمدی نژاد در یک مصاحبه مطبوعاتی ادعا کرد گزارشی که دو ماه قبل به کمیسیونی در مجلس داده شده همان است که قانون می گوید و گزارش دیگری در کار نیست. این نظر با گلایه شدید نمایندگان فراکسیون های اقلیت و اکثریت مجلس روبه رو شد که آن را توهین به قوه قانونگذاری می دانستند; اما محمد رضا باهنر که نقش رابط دولت نهم و مجلس را ایفا می کند با پادرمیانی فضا را آرام کرد و به منتقدان قول داد که با دولت موضوع را حل کند. در همین زمان معلوم شد که رییس مجلس بعد از دو بار تذکر به رییس دولت، سرانجام در نامه ای از مقامات عالی نظام کسب تکلیف کرده است.
اما همه این ها نتیجه ای نداد تا هفته گذشته که انشای فصیحی از سوی اداره رسانه های دولت برای مطبوعات فرستاده شد که حتی بعضی از روزنامه های هوادار دولت نیز درباره صفات به کار برده شده و تمجیدهای غلوآمیز از دولت در گزارش خودش گلایه کردند، اما جالب این که این بار دو روز بعد از انتشار آن گزارش، هنگامی که باز خبرنگاری موضوع گزارش عملکرد برنامه چهارم را مطرح کرد جواب شنید کدام گزارش، گزارش دولت همین است که منتشر شده است. این در حالی است که قانون برای ارائه گزارش سالانه رییس جمهور مهلتی مشخص تعیین کرده و آن را سالانه دانسته در حالی که مقاله نوشته شده توسط مرکز رسانه های ریاست جمهوری دو ساله است و ربطی به برنامه چهارم ندارد.
از همین رو رییس مجلس حداد عادل در مصاحبه مطبوعاتی اخیر خود در پاسخ به این پرسش که "چرا دولت هنوز گزارش نظارتی عملکرد برنامه چهارم را نداده است گفت: "نظرمان را در مورد گزارش نظارتی برنامه چهارم به دولت گفته ایم و خواستار آن هستیم که رییس جمهوری هرچه زودتر در مجلس حضور پیدا کند و گزارش عملکرد دولت را در مورد اجرای برنامه چهارم توسعه به نمایندگان بدهد."
وی تاکید کرد: "این نظر صریح مجلس است و همچنان هم اعلام می کنیم که منتظر هستیم تا رییس جمهوری این گزارش را به مجلس ارایه کند."
این تذکر در زمانی رخ داد که بنا به گزارش خبرگزاری مهر حتی رهبر جمهوری اسلامی، در دیدار با هیات دولت، به دولت توصیه کرد که به برخی مسائل بیشتر توجه کند. از جمله مواردی که حضرت آیت الله خامنه ای برشمردند جدی گرفتن سند چشم انداز ۲۰ ساله اولین این سفارش ها بود. و آنگاه تقویت نگاه کارشناسی، تلاش برای اطلاع رسانی صحیح و توجه کامل به سیاست های اصل ۴۴.
این تذکرها و تذکرات مکرر نمایندگان مجلس در زمانی لازم دانسته شده که دولت مشغول بررسی های خود برای تهیه لایحه بودجه سال آینده است و در صدد است که با منحل کردن سازمان برنامه کار بودجه نویسی را در دفتر رییس جمهور متمرکز کند و مهم تر این که از گفته ها مشخص می شود که گروه تازه قصد دارند بودجه مبهم و مختصری رابه تصویب مجلس برسانند که کلیاتی در آن باشد و نمایندگان را از بررسی و نظارت بر جزئیات بازدارد. در همین راستا، پیش بینی می شود دولت مانند دو سال گذشته در آخرین روزها لایحه ای تقدیم کند که مجلس زمان کافی برای بررسی اجزای آن نداشته باشد و همزمان با آن، معاونان وزیران بکوشند در جلسات با دادن وعده های بزرگ تر به نمایندگان مجلس رای مثبت آن ها را به دست آورند. امسال با توجه به در پیش بودن انتخابات و علاقه مندی اکثریت نمایندگان مجلس به انتخاب دوباره این کار به دو سردار نظامی یعنی ذوالقدر و افشار سپرده شده که به عنوان قائم مقام و معاون سیاسی وزارت کشور امور انتخابات را در دست دارند. به زبان دیگر همان نگرانی که عماد افروغ هنگام رای اعتماد مجلس به مصطفی پورمحمدی با اشاره به سابقه امنیتی وی یادآور شد و گفت چنین وزیر کشوری کشور را امنیتی می بیند. بدان نشانی که اینک وزارت کشور علاوه بر وظایف خود وظایف بقیه وزارتخانه ها را هم به عهده گرفته. عماد افروغ از ریاست کمیسیون فرهنگ برداشته شد و چنان آزار دیده که اعلام داشته دوره آینده داوطلب نمایندگی مجلس نمی شود.
حداد عادل رییس مجلس در مصاحبه جدید خود گفت احساس می شود یک تحولی در ساختار لایحه بودجه ضرورت دارد. در همین راستا نیز دولت وعده داده که این تحول را عملی می کند به همین خاطر انتظار می رود بودجه سال ۸۷ به گونه ای تقدیم مجلس شود تا نمایندگان روی مسایل بنیادین تعقل و تفحص کنند.
رییس مجلس که انگار با طرح دولت برای تهیه بودجه کلی موافق است به خبرنگاران گفت: "در سال های گذشته نمایندگان مشکلات حوزه انتخابیه خود را زمان بودجه بندی رفع می کردند و به این ترتیب جزییات را به کلیات بودجه ترجیح می دادند اما ما نباید به قول معروف هنگامی که درخت را می بینیم جنگل را فراموش کنیم، بنابراین بهتر است با ایجاد یک تحول، نواقص گذشته در امر بودجه بندی را رفع کنیم."
اما با همه این تفاسیر و رخدادهایی که درباره سیاست های جدید بودجه نویسی در دولت نهم مطرح شد ، یک سوال جدی در میان افکار عمومی وجود دارد و باید بدان توجه ویژه ای کرد و آن سوال این است که واقعا دولت در این دو سال چه کرده است؟ هر چند دولتی که درباره برنامه چهارم توسعه گزارش نمی دهد بعید است گزارشی آماری، دقیق و کارشناسی از اقدمات دو ساله خود منتشر کند اما با این حال این یک خواست عمومی است.
به هر حال مطابق آمار منتشر شده توسط مقامات رسمی کشور از جمله برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی ، دولت نهم پولدارترین دولت تاریخ ایران زمین به شمار می رود اما این پول نتیجه ملموسی برای مردم ند اشته است.
مردم ایران هنوز به لحاظ معیشتی گرفتاریهای زیادی دارند که در دو سال گذشته شدت گرفته اند. رئیس جمهور نیز در اولین روز از هفته دولت اذعان کرد وضعیت مسکن در یک سال گذشته بد تر شده است. اما چرا؟ چه کسی می تواند این بدتر شدن را جبران کند. واقعیت این است که این بدتر شدن شاید هیچ وقت جبران نشود و اساسا راه حلی کارشناسی و منطقی برای جبران شدن آن تا کنون ارائه نشده است. وقتی یک کارگر ماهیانه حدود ۲۰۰ هزار تومان حقوق دریافت می کند و قدرت اداره زندگی خود را ندارد و در همین حال قیمت یک منزل مسکونی در عرض دو سال چند برابر می شود چگونه می توان این " بدتر شدن " را جبران کرد؟
شاید اکنون وقت آن رسیده باشد که مسوولین رسانه ای دولت نهم به جای تخریب عملکرد گذشتگان به پولی که در اختیار این دولت بوده و خدماتی که ارائه داده خیلی واضح تر اشاره کنند. کودتاچی خواندن مطبوعات منتقد و مستقل دردی از دردهای مردم درمان نمی کند. توهین به روزنامه نگارن و اهانت به منتقدان دولت هیچ مشکلی را حل نمی کند. این مردم یک سوال واضح دارند. می خواهند بدانند پول نفت صرف چه کارهایی شده است و چه زمانی آثار این پولدار بودن دولت در سفره های ملت مشاهده می شود؟
این پرسشها بسیار واضح و شفاف است و لذا پاسخهایی واضح نیز می طلبد. اما متاسفانه با این رویه ای که برخی مشاوران رسانه ای و مطبوعاتی رئیس جمهور درپیش گرفته اند نه تنها قرار نیست به سوالات افکار عمومی پاسخ داده شود بلکه قرار است جمعی از خودی ترین نیروهای اصولگرایان نیز به مرور از دایره اصولگرایی و سپس دایره خودی ها خارج شوند و معلوم نیست آیا واقعا چنین روندی به سود دولت هست یا خیر؟
منبع : روزنامه مردم سالاری