نو رسیده های گرانقیمت

سیسمونی یا وسایل نوزاد که از زمان گذشته طبق آداب و رسوم پدربزرگ ها و مادربزرگ های مادری برای نوه اولشان تهیه می کردند، در حال حاضر خانواده ها را درگیر رقابت و چشم و هم چشمی کرده است. به گفته یکی از فروشندگان لوازم کودک، هزینه یک سیسمونی متوسط بالغ بر دو سه میلیون تومان می شود. اگر شما هم سری به یکی از مراکز فروش وسایل سیسمونی بزنید، تا حدودی قیمت دستتان می آید.
حمید گلمکانی، فروشنده لوازم چوب سیسمونی، در این مورد می گوید: سرویس ۷ پارچه سیسمونی که شامل تخت، پاتختی، میز آرایش، کمد، ویترین، دراور و میز تحریر می شود، بین ۷۰۰ هزار تومان تا ۵ میلیون تومان قیمت دارد؛ البته گاهی تا ۷ میلیون تومان نیز سفارش می دهند.
فروشنده دیگری می گوید: اکثر مادربزرگهای مهربان در خرید لوازم سیسمونی افراط می کنند، به طوری که گاهی اوقات برای دوران کودکی و نوجوانی نوزاد هم لوازمی از قبیل سه چرخه، میز تحریر و حتی دوچرخه تهیه می بینند.
سادات می افزاید: من در این مورد بیشتر خانمها را مقصر می دانم و تقاضا دارم در تهیه سیسمونی افراط نکنند، چون خانواده هایی که از لحاظ مالی در مضیقه هستند و نمی توانند سیسمونی مفصل بگیرند، دچار حقارت و غم و اندوه می شوند.وی اضافه می کند: البته ما فروشنده ها برای این قبیل خانواده ها که دستشان تنگ است تخفیف زیادی قایل می شویم، با این حال وقتی فقط سرویس کالسکه بچه از ۲۲۰ هزار تومان تا یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان قیمت دارد، خانواده های کم بضاعت چگونه از عهده تهیه این لوازم بر می آیند؟
از یک مادربزرگ که به اتفاق دخترش مشغول خرید لوازم سیسمونی است، می پرسم: به نظر شما یک سیسمونی نسبتاً خوب شامل چه لوازمی است؟ کمی مکث می کند، سپس کاغذی را از کیفش بیرون می آورد و شروع به خواندن می کند: سرویس تخت، کالسکه، نی نی لای لای، ساک بچه، صندلی ماشین، صندلی غذای بچه، سه چرخه، دودوک،چند جفت کفش، چند دست لباس نوزاد، چند دست لباس کودک تا دو سالگی، وسایلی از قبیل شیشه شیر در ابعاد مختلف، پستانک، شانه برس، ناخنگیر، تب سنج، وان حمام، کرم و لوسیونهای مختلف، پودر بچه، وسایل حمام (از قبیل حوله - کلاه - لیف و صابون بچه) ، کرم سوختگی، مقداری پوشک، تعدادی اسباب بازی از قبیل تنفگ، ماشین، عروسک و... از او تشکر می کنم و از خانمی که مشغول خرید کالسکه بچه است، می پرسم: این کالسکه را چند قیمت گذاشته اند؟ با غرور می گوید: ۲۲۰ هزار تومان، محصول خارجی است. با این حساب، می بینم اگر ما بخواهیم همین لوازم را حتی با مارک ایرانی تهیه کنیم، بیشتر از دو سه میلیون می شود.
● سیسمونی یا مسابقه تجمل پرستی؟
محمد حسین فصیحی، کارشناس ارشد مشاوره، در این مورد به گزارشگر ما می گوید: «سیسمونی» یا سیسمانی را که عبارت است از لباس و وسایل اولیه مورد نیاز نوزاد، در قدیم مادربزرگها برای نوه اول تهیه می کردند و به عنوان چشم روشنی در اختیار دخترشان قرار می دادند. این سنت پسندیده علاوه بر اینکه موجب انس و الفت و علاقه بین خانواده ها می شد، از لحاظ اقتصادی و روحی - روانی نیز کمکی به زوجهای جوانی بود که برای اولین بار صاحب بچه می شدند و نمی دانستند چه چیزهایی را باید برای فرزندشان آماده کنند و توان مالی چندانی هم نداشتند؛ ولی متأسفانه بتدریج این رسم جالب نیز مثل سایر مراسم ما جنبه رقابت و چشم و هم چشمی به خود گرفت، به طوری که در حال حاضر پدربزرگها و مادربزرگها را دچار مشکل کرده است.
این استاد دانشگاه در پاسخ به این سؤال که چرا تهیه سیسمونی بر عهده مادربزرگ مادری است، می گوید: تهیه سیسمونی وظیفه نیست که بر عهده خانواده دختر یا پسر باشد، وانگهی بیشتر اوقات مادربزرگ پدری نیز تهیه بخشی از لوازم کودک را بر عهده می گیرد. البته، در قدیم مادربزرگها خودشان پارچه می بافتند، لباس می دوختند و حتی لحاف و تشک و بالش و ننوی نوزاد را خودشان می دوختند و آماده می کردند، به همین دلیل تهیه این لوازم هزینه زیادی در بر نداشت؛ ولی امروزه که باید همه این وسایل به اضافه تعداد زیادی لوازم تجملی را از بازار تهیه کنند، باید آن قدر باشد که گرفتار قسط و وام نشوند؛ بخصوص بعضی از خانواده ها که دارای چند دختر هستند، اگر قرار باشد برای همه آنها جهیزیه و سیسمونی مفصل بگیرند، به راحتی از عهده تأمین مخارج آنها بر نمی آیند. بنابراین، کسانی هم که توان تهیه سیسمونی مفصل را دارند، باید طوری رفتار کنند که موجب چشم و هم چشمی نشوند، زیرا خانواده ها همه به هم نگاه می کنند و هیچ کس دوست ندارد از دیگری کم بیاورد. وانگهی، ما باید عرف معمول جامعه را هم در نظر بگیریم. هر کاری وقتی از حد طبیعی خارج شد و به صورت افراط یا تفریط درآمد، پسندیده نیست و ما در بحث روان شناسی این گونه رفتارها را بیمار گونه می نامیم که باید معالجه شود.
● سیسمونی سنت قشنگی است، اما...
دالستان شاه پسندی، مشاور روان شناسی کودک نیز معتقد است: در رابطه با سیسمونی اختلاف طبقاتی زیاد است، به دلیل اینکه افراد ثروتمند ما، ثروتمندهای ناشی از هوش و تلاش نیستند بلکه ثروتمندان فی البداهه هستند. افرادی که در سالهای بحران اقتصادی به مال و منالی رسیده اند؛ مثلاً ملکی، زمینی یا مغازه ای داشتند که یک مرتبه ترقی کرده یا ارثیه ای به آنها رسیده به هر حال، عمدتاً بدون تلاش و کوشش ثروتی کسب کرده اند و نمی دانند کجا و چگونه خرج کنند. به همین دلیل، ثروت بادآورده را طوری خرج می کنند که از این طریق برتری خود را به رخ دیگران بکشند و امتیازی برای خود قایل شوند، و گرنه اصل سیسمونی سنت قشنگی است واصالتش خیلی جالب است؛ زیرا خانمی که برای اولین دفعه باردار می شود، نگرانیهای خاص خودش را دارد و ابهامهای زیادی در ذهنش موج می زند. مثلاً اینکه چه خواهد شد؟ چگونه بچه را به دنیا بیاورد؟ چه وسایلی لازم دارد؟ چه لباسهایی تهیه کند تا فرزندش در ماه اول و سال اول دچار مشکل نشود؟
حتی ممکن است از لحاظ مالی هم در مضیقه باشد و توان تهیه ملزومات بچه را نداشته باشد. مسأله دیگر، آن شور و هیجانی که برای تهیه سیسمونی در نظر می گیرند موجب می شود مادر جوان خوشحال شود؛ یعنی اینکه ما با تو هستیم، نوزاد تو را دوست داریم و هنگام مشکلات کمکت می کنیم و این یک مقدار از نگرانیهای او را کم می کند. به همین دلیل، این یک سنت بسیار جالب و پسندیده است، ولی متأسفانه اختلاف طبقاتی همه چیز را مسخ کرده و چه در مورد تهیه جهیزیه و چه سیسمونی که به صورت یک مسابقه تجمل پرستی در آمده است.
● چه باید کرد؟
به اعتقاد شاه پسندی، به این افراد باید گفت که ما انسان هستیم. وجود انسان بسیار متعالی است و بالاتر از این است که تهیه یک سیسمونی به او عزت نفس و خودباوری بدهد. حالا اگر به زیبایی و رنگ آمیزی آن دقت کنند یا مثل مادربزرگهای قدیم خودشان سوزن بزنند و سلیقه به خرج دهند، اشکالی ندارد؛ و گرنه پول دادن و لوازم خریدن که هنر نیست، اینها بازی کودکانه است و به کسی عزت نفس نمی دهد که مثلاً انسان همسرش را تحت فشار قرار دهد یا مادرش را مجبور کند این همه وسایل زاید را خریداری نماید تا از این طریق به دیگران فخر بفروشد. چنین بازیهای کودکانه ای هیچ سودی ندارد، جز فاصله گرفتن از معنویت.
● بهانه ای برای اظهار وجود
جواد ناصح کارشناس ارشد روان شناسی نیز معتقد است: مهم ترین دلیل چشم و هم چشمی و رقابت بر سر تهیه جهیزیه و سیسمونی این است که خانمها نیاز به توجه و همدلی دارند و وقتی همسرشان به این نیاز توجه نمی کند، خود را با این بازیهای کودکانه سرگرم می کنند. وی در ادامه می افزاید: مراجعان ما در مرکز مشاوره عمدتاً از بی همزبانی و تنهایی شکایت دارند.
چندی پیش خانمی می گفت زمانی که من نیاز به توجه و هیجانات مناسب داشتم، همسرم به این نیاز توجه نکرد و این خلا در وجود من موجب شد تا به تولد یک نوه دلخوش باشم و به این بهانه اظهار وجود کنم؛ ولی متأسفانه این مسأله هم بار اضافی روی دوش زندگی ما گذاشته و موجب شده دائماً با هم درگیر باشیم، در حالی که اگر همسر من به وجود من اهمیت می داد، با من حرف می زد و صادقانه به درد دل من گوش می کرد، دیگر لازم نبود به برگزاری این قبیل مراسم دلخوش کنم.
ناصح در پایان یادآور می شود: ما در مرکز مشاوره به این نتیجه رسیده ایم که خانمها انتظار زیادی از همسرشان ندارند، ولی وقتی نیازهای عاطفی آنها را بر آورده نمی کنیم، باعث می شود نیازهای بزرگتری را جایگزین کنند و متأسفانه تأمین آن نیازها هم گره ای از مشکل زندگی ما باز نمی کند و این خود بار اضافی بر دوش زندگی ما می شود و مشکلی بر مشکلاتمان می افزاید.
بنابراین، به عنوان یک مشاور به آقایان توصیه می کنیم با همسر خود حرف بزنند و به حرفهای او گوش بدهند. این همدلی و همزبانی موجب می شود زن از لحاظ عاطفی احساس رضایت کند و هرگز خود را با خریدهای زاید و بیهوده و برگزاری مراسم آن چنانی، دلخوش و سرگرم نکند.

خجسته ناطق

منبع : روزنامه قدس