دخل و خرج

برای همه ما جالب است بدانیم یک اقتصاددان تا چه اندازه در زندگی خصوصی خود از درس‌هائی که خوانده استفاده می‌کند و تا چه اندازه تئوری‌های اقتصادی را در زندگی‌اش سهیم می‌کند و آیا اصلاً با توجه به گرفتاری‌های شغلی که دارد از اقتصاد خانواده‌اش باخبر است یا نه. خیلی از ما در هر رشته‌ای که تحصیل کرده‌ایم اگر هم در کار موفق باشیم نمی‌توانیم در زندگی شخصی خود از دانش تئوریک خود استفاده کنیم و اقتصاددانان هم از این قاعده مستثنا نیستند. در این راستا به سراغ دکتر خوش‌چهره، نماینده مجلس شورای اسلامی و استاد دانشگاه رفتیم تا ببینیم او تا چه اندازه از اقتصاد خانواده خود باخبر است.
● با توجه به این‌که شما دکترای اقتصاد دارید و مشغله کاری شما زیاد است تا چه اندازه در زندگی خصوصی خود رفتارهای اقتصادی دارید؟
▪ باید بگویم این رفتارهای منطقی اقتصادی در زندگی من دیده شده، خیلی از اقتصاددانان ما در زندگی شخصی نمی‌توانند از دانسته‌های خود استفاده کنند یا مثلاً در زندگی روزمره و هزینه‌ها از عمل خود فایده ببرند ولی من فکر می‌کنم با توجه به کارهائی که در زندگی‌ام انجام دادم در این زمینه موفق بوده‌ام، یعنی نظر دیگران این‌گونه است و در زندگی‌ام رفتارهای اقتصادی منطقی داشته‌ام، مثلاً خیلی از اقتصاددان‌ها به‌ خاطر تحصیل از خیلی مسائل دیگر زندگی دور افتاده‌اند، مثلاً دیر ازدواج کردند یا تفریح و ورزش را کنار گذاشته‌اند یا خیلی از موارد دیگر، البته این فقط در اقتصاددان‌ها دیده نمی‌شود، مثلاً خیلی از روانشناسان هستند که خود تعادل روحی ندارند یا پزشکانی که از سیگار و مشروبات الکلی استفاده می‌کنند. با آن‌که خود از همه بهتر ضرر این مواد را می‌دانند. من در زندگی خود هدفی را مشخص کردم که در آن تحصیل کنار ازدواج، تفریح، ورزش، یافتن شغل خوب و ... بود که همیشه سعی کردم به همه آنها تا حدی بپردازم، مثلاً برای من افزایش دادن ثروت و مال هدف نیست.
فکر می‌کنم باید در زندگی آدم‌ها تابع هدف ماکزیمم شود نه یکی از مؤلفه‌ها. این جور افراد را معتدل می‌نامند، افراد یک بعدی هیچ‌گاه افراد موفقی نیستند. من درکم از مسائل اقتصادی در زندگی خوب بود، مثلاً در انتخاب کار دانشگاه، من سال‌ها قبل در اوج مسائل مدیریتی و درآمدی‌ام با یک چهارم شدن درآمدم حاضر شدم در دانشگاه تدریس کنم و نمی‌توان این را یک شکست اقتصادی نامید، چون بعضی وقت‌ها برای به‌دست آوردن یک چیز باید از بقیه موارد چشم‌پوشی کرد، البته به‌طور مقطعی نه برای همیشه که از اعتدال آدم را بیندازد.
● معمولاً خودتان برای خانه خرید می‌کنید یا دیگران این کار را برای شما انجام می‌دهند؟
▪ خودم بیشتر خرید می‌کنم.
● چه خریدهائی انجام می‌دهید؟
▪ من در مجموع خرید کردن و رانندگی را دوست دارم،کسانی که رانندگی من را دیده‌اند، می‌گویند خیلی خوب رانندگی می‌کنم و از آن هم لذت می‌برم، برای خیلی از آدم‌ها عجیب است که خودم رانندگی می‌کنم و آنها فکر می‌کنند چرا تنها هستم ولی من دوست دارم خودم رانندگی کنم. هم با سرعت می‌رانم و هم با احتیاط، خرید را هم دوست دارم و برایم یک نوع تفریح است. برای همین بیشترین مایحتاج خانه را خودم می‌خرم.
● مسئولیت اقتصادی خانواده شما دست چه کسی است و شما تا چه اندازه از آن باخبرید؟
▪ در زندگی من هم مثل خیلی از آدم‌های دیگر خانم خانه است که مسائل اقتصادی را در دست دارد و حرف آخر را او می‌زند. در مورد هزینه بچه‌ها؛ آنها یک هزینه ماهانه دارند که به‌صورت پول توجیبی می‌گیرند و برای هزینه دانشگاه و ... من از تمامی هزینه‌ها مطلع هستم.
● مثلاً از هزینه‌های تابستان بچه‌ها باخبرید؟
▪ بله کاملاً، مثلاً آخرین بار ۶۰ هزار تومان برای کلاس زبان، به یکی از آنها داده‌ام که البته چون جزو نفرات اول بوده تخفیف داشته یا مثلاً کلاس‌های ورزشی و هنری و ... بچه‌ها می‌آیند و می‌گویند برای چه کلاسی چه‌قدر نیاز دارند. به آنها هزینه آن را می‌دهم، مثلاً یک کلاس دیگر هم که الان به ذهنم آمد، کلاس شناست که ۵۰ هزار تومان برای یکی از بچه‌هایم دادم. در خانه ما بچه‌ها باز عمل می‌کنند و می‌توانند خودشان برای خودشان تصمیم بگیرند. استفاده از اینترنت و کامپیوتر و این جور چیزها در خانه ما باز است و هیچ فیلترینگی برای آنها وجود ندارد مگر آن‌که خودشان فیلترینگ کنند. در واقع آگاهی اولیه را به آنها داده‌ایم و خودشان می‌دانند که چگونه زندگی کنند.
● اگر پسرتان قصد ازدواج داشته باشد چه امکاناتی برایش در نظر می‌گیرید؟
▪ قبول دارم در حال حاضر اختلالات و بحث‌های زیادی سر راه ازدواج جوانان است. قبلاً ازدواج‌ها راحت بود ولی الان مخصوصاً مسکن شرایط را جوری کرده که یک جوان خود به تنهائی نمی‌تواند مشکلاتش را حل کند، بنابراین باید یک حمایت‌هائی از طرف خانواده برای ازدواج کردن جوان‌ها باشد. این مشکل جامعه ماست و فقط برای قشر خاصی هم نیست. همه درگیر این ماجرا هستند. تصمیمات اشتباه اقتصادی اثرات بدی را در جامعه ما گذاشته و نقش حمایتی خانواده‌ها را افزایش داده است.
● در دوران نمایندگیتان در مجلس به میادین میوه و تره‌بار برای خرید سر زده‌اید؟
▪ بله آخرین بار دو هفته پیش بود.
● مثلاً می‌دانید قیمت یک کیلو خیار چند است؟
▪ خیاری که به من دادند کیلوئی ۳۷۰ یا ۳۸۰ تومان بود، ولی هندوانه را از میدان تره‌بار کیلوئی ۳۵۰ تومان خریدم و جالب این‌جاست که مغازه نزدیک خانه‌مان همان هندوانه را کیلوئی ۲۵۰ تومان می‌داد!

گفتگو با محمد خوش‌چهره
دنا درفشی

منبع : ماهنامه اقتصاد خانواده