کلان نگری به حیات

مکروبیوتیک به معنای دیدگاهی خیلی وسیع از زندگیاست. این دیدگاه نوعی نگرش کلان به زندگی است، نوعی فلسفه و آیین غیر مذهبی که در ژاپن پدید آمد و چون حاصل آن تندرستی و آرامش و سبک‏باری جسمی و روانی است به تدریج و به طور خودجوش بخشی از پزشکی مکمل شده است.
●تاریخچه شکل گیری این روش چیست؟
نگرش مکروبیوتیک در روزگار باستان موجود بوده و روشی برای حفظ تندرستی و کسب شادمانی پایدار از طریق درک ماهیت و موقعیت انسان و کیهان بوده است. اما این چیزی که امروزه به نام مکروبیوتیک می‏شناسیم بر اصول "ینگ" و "یین"(۸۴) استوار است که دو نیروی متضاد و در عین حال مکمل یکدیگرند.در این روش اصل وحدت‏بخشی را که اساس مسئله تندرستی است مورد توجه قرار می گیرد.پیروان مکتب مکروبیوتیک باور دارند که بسیاری فرهنگ‏ها و به ویژه فرهنگ‏های غربی در طول قرن‏ها گرایش فزاینده به ماده‏پرستی محض به تدریج این توان باطنی و غریزه طبیعی انتخاب تغذیه درست و زیستن درست را نادیده گرفته و نهایتاً آن را فراموش کرده‏اند. چنین است که عامه مردم آن فرهنگ‏ها همه از بیماری‏های گوناگون جسمی، فکری و اجتماعی رنج می‏برند.
●این روش چگونه عمل می کند؟
مکروبیوتیک نوعی فلسفه فردی برای معقول و تندرست زیستن است و دو بخش اصلی دارد: رفتار مناسب و تغذیه صحیح. این فلسفه می‏گوید که غذا محور اصلی زندگی است و باید به دقت انتخاب و مصرف شود. اصول ینگ و یین )دو قطب و نیروی متضاد و مکمل یکدیگر که بر جهان حکم می‏رانند( راهنمایی می‏کنند که چه غذایی باید انتخاب کرد و خورد. اصول ینگ و یین ما را قادر می‏کنند، بدون گرفتار شدن در روش‏های متکی به ویتامین‏ها و کالری‏ها و دیگر سرگرمی‏های غربیان،غذاهای مناسب تندرستی و طول عمر را انتخاب کنیم. پیروان روش مکروبیوتیک می‏گویند علل همه دردها و بیماری‏ها عدم تعادل بین ینگ و یین در بدن است، و تشخیص مکروبیوتیکی به زودی معین می‏کند که چه نوع غذایی برای بازسازی تعادل در بدن و درمان دردها و بیماری‏ها ضروری است.
●روش اجرا چگونه است؟
تشخیص مکروبیوتیک متکی به شکل بیرونی بدن، و علائمی چون ساختار و رنگ بدن، رنگ و حالت چهره است و چند گونه نبض‏گیری یا نبض‏سنجی را به کار می‏گیرد. درمان‏گرِ این روش یا هر فرد آگاه از این روش خود می‏تواند از طریق تشخیص کم یا زیاد بودن مقداری نیروی ینگ یا نیروی یین در بدن و تغییر مواد غذایی به تعادلی مطلوب از آن دو نیرو دست یابد. پیروان روش مکروبیوتیک باور دارند که بیش‏تر دردها و بیماری‏ها، برخلاف پندار پزشکان، از بیرون بدن نمی‏آیند و منبع پیدایش آن‏ها درون بدن است. آنان می‏گویند وقتی کسی بیمار می‏شود بهتر است به درون بدن خود توجه کند و بکوشد بفهمد چگونه با غذاهای نامناسب، کار کردن در شرایط نامناسب، بد خوابیدن، بد نشستن و بد راه رفتن، خشمگین شدن، خودمهم‏بینی، پُرخوری و نگرش منفی به زندگی از بدن خود سوءاستفاده کرده و نتیجتاً آن را بیمار کرده است.پیروان مکروبیوتیک معمولاً جز اندکی لبنیات بی‏چربی و اندکی گوشت ماهی از دیگر غذاهای حیوانی پرهیز می‏کنند؛ آنها معتقد به استفاده از غذای زنده هستند و مقصود آنان از غذاهای مرده بیش‏تر غذاهای پخته و یخ‏زده یا قورمه شده چون سوسیس و کالباس، و غذاهای حاضری کنسرو شده یا خشک شده است و مقصودشان از غذای "زنده" آن‏گونه غذاهایی است که تازه‏اند و هنوز انرژی حیاتی خود را از دست نداده‏اند. به نظر آنها سرخ کردن مواد غذایی و پختن غذا باید با حداقل حرارت ممکن باشد. در پختن غذا باید کوشید از ترکیب کردن مواد غذایی گوناگون پرهیز کرد. نوشیدن مایعات همراه غذا باید به حداقل مقدار ممکن باشد؛ حتی‏الامکان باید از غذاهای پخته و آماده فروش در فروشگاه‏ها به هر شکلی که هستند پرهیز کرد؛ باید از غذاهای محصول محل استفاده کرد زیرا تازه‏ترند و مواد ضد فساد ندارند و برای مردم ساکن آن محل مناسب‏ترند.
●این روش چه کاربردی دارد؟
رژیم غذایی متکی به روش مکروبیوتیک یک شیوه تغذیه مناسب برای حفظ تندرستی و رهایی از بیماری‏های شایع در جوامع معاصر و مناسب زندگی طولانی است. بررسی وضعیت موجود نشان می‏دهد که پیروان روش مکروبیوتیک عمری طولانی‏تر از عمر میانگین عامه مردم دارند.