آن سوی پل غرق شده

بومیان استرالیا طبق سنت معتقدند كه از ازل در قاره استرالیا بوده اند. اما دیدگاه علمی مدعی است كه هیچ خاستگاه نژادی روشن یا پذیرفته شده ای برای اقوام بومی استرالیا وجود ندارد. اگرچه آنها از جنوب شرقی آسیا به استرالیا مهاجرت كرده اند اما به وضوح با هیچ كدام از اقوام پلی نزیایی یا آسیایی شناخته شده نسبتی ندارند.
با این حال با اقوام ملانزیایی مجاور خویشاوندی نزدیكی دارند. بعضی ها براساس شواهد به دست آمده از DNA میتوكندری حدس می زنند كه آنها با برخی گروه های نژادی در هندوستان خویشاوندی داشته باشند. با توجه به آنكه این مردم مدت زمان بسیاری است كه در استرالیا و پیش از آن قاره ساهول Sahul در عصر یخبندان بوده اند، می توان گفت كه تقریبا به كلی از سایر اقوام انسانی جدا افتاده اند. شواهد ژنتیكی و زبان شناختی نشان می دهد كه میان شمالی ترین ساكنان استرالیا و اقوام استرانزیایی گینه نوی امروزی و جزایر اطراف از دیر باز ارتباط وجود داشته است اما به نظر می رسد علت آن عمدتا دادوستد و ازدواج میان گروهی بوده است.
امروز اعتقاد بر آن است كه نخستین مهاجرت انسانی به استرالیا هنگامی انجام شد كه این توده خشكی بخشی از قاره ساهول را تشكیل می داد كه از طریق یك پل زمینی به جزیره گینه نو ارتباط می یافت. این احتمال نیز وجود دارد كه انسان با قایق و از طریق دریای تیمور آمده باشد. زمان دقیق از راه رسیدن نیاكان استرالیایی های بومی همواره محل مناقشه باستان شناسان بوده است. مورد توافق ترین تاریخ بین ۴۰ تا ۵۰ هزار سال پیش است. تاریخ ۵۰ هزار سال پیش مبتنی بر تاریخ گذاری چند مكان در شمال استرالیا به روش گرماتابی است. با استفاده از روش رادیو كربن نیز مناطق بسیاری تاریخ گذاری شده اند كه همگی حدود ۴۰ هزار سال پیش را نشان می دهند و این سبب شده كه برخی پژوهشگران در دقت تكنیك گرماتابی شك كنند. گرماتابی مكانی به نام جین میوم در قلمرو شمال تاریخ ۲۰۰ هزار سال پیش را نشان می دهد.
اگرچه این نتیجه در مطبوعات بازتاب گسترده ای یافت، بیشتر باستان شناسان آن را نپذیرفتند. فقط آفریقا شواهد فیزیكی قدیمی تری از سكونت انسان مدرن نشان می دهد. انسان در حدود۴۰ هزار سال پیش از طریق پل خشكی كه در آخرین عصر یخبندان وجود داشت از استرالیا به تاسمانی رسید. پس از آنكه آب دریا در حدود ۱۲ هزار سال پیش بالا آمد و پل خشكی مورد بحث را پوشاند، ساكنان تاسمانی تا زمان رسیدن اروپائیان عملا در آنجا به دام افتادند. سفیدپوستان جمعیت تقریبا ۸ هزار نفری تاسمانی را تا سال ۱۸۷۶ منقرض كردند. انسان مانگو كه بقایایش در سال ۱۹۷۴ نزدیك دریاچه مانگو در نیوساوث ولز كشف شد قدیمی ترین انسانی است كه تاكنون در استرالیا یافته شده است. اگرچه درباره سن دقیق انسان مانگو اختلاف هست اما اجماع بر آن است كه او دست كم ۴۰ هزار سال دارد. در دریاچه مانگو ابزارهایی سنگی نیز یافته شده كه حدود ۵۰ هزار سال قدمت دارند. از آنجا كه دریاچه مانگو در جنوب شرقی استرالیا واقع است بسیاری از باستان شناسان نتیجه گرفته اند كه انسان دست كم باید چند هزار سال پیش از آن به شمال غربی استرالیا رسیده باشد.

منبع : روزنامه شرق