عطر نیاز

باز عطر نیاز آمد و شمیم راز، میان خالق و مخلوق پراکنده شد. باز سروش « ربنا» و بانگ سحوری « اللهم انی اسئلک من بهائک‏» روح ‏نواز شد; ناسوتیان به مهمانی دیگری دعوت شدند و کروبیان فوج فوج به استقبال آمدند تا بال‏های خود را زیر پای دعوت شدگان این ضیافت الهی بگسترند.
بارخدایا! چه سری است در این ماه سراسر رحمت، که خوابمان در آن عبادت، نفس‏هایمان تسبیح و حتی بوی دهانمان، برای ملائک از مشک خوشبوتر است.
پروردگارا! دیگر بار، بنده‏ی درمانده و غرق گناهت را که عمری در غفلت و بی ‏خبری به سر برده، به سوی خود خوانده‏ای با آن که « من می‏خوانم تو را با زبانی که الکن شده از فرط گناه، و راز می ‏گویم تو را با قلبی که پاک شده از آلودگی ‏».
معبود! جز تو کیست که « هر وقت ‏بخوانمش اجابتم کند. هر چند که من دیر دیر می ‏خوانمش و هر وقت ‏بخواهم، عطایم کند هر چند که من در پاسخ به دعوتش بخل می ‏ورزم.»
راستی چه سعادتی از این بالاتر، که خود را در جاری زلال رمضان، شتسشو دهیم و در شب‏های قدر جام جانمان را از شراب معرفت او لبریز کنیم. باشد تا با قلبی روشن در سفره فطر او به ضیافتش نائل آییم.
رضا ساعی شاهی

منبع : مطالب ارسال شده