سایه ها در کمین بناهای ۹۹ ساله

مسکن به عنوان یکی از نیاز های اولیه و اساسی مردم در ایران به شمار می آید.در این میان جنب و جوش برای بدست آوردن آن، مقوله ای است که همچون چرخ ارابه ا ی زمان هیچگاه از تب و تاب نمی افتد و تعمیم آن به ایران می تواند سرعت این چرخ را هر چه بیشتر کند.
ایران با بدنه ای جوان در زمره کشورهایی قرار می گیرد که موضوع مسکن بیش از سایر کشورها مورد توجه است.
در این میان دولت طی سال های گذشته سعی داشته است تا با برنامه های متفاوت راهکارهایی را برای بخش مسکن پیدا کند که به واقع می توان از آن به عنوان معدن طلایی نام برد که روز به روز بر قیمت آن افزوده می شود و هنوز هیچگونه استراتژی مدونی برای تثبیت این قیمت وجود ندارد و این نابسامانی در بورس مسکن معضلی است که بسیاری از کارشناسان و دست اندرکاران مقوله مسکن را از آینده این نیاز مردم هراسان کرده است.
اگر چه طرح های ارائه شده برای تثبیت بازار مسکن تا کنون توانسته است آرامشی نسبی و موقتی را برای بورس متلاطم آن بوجود آورد اما این طرح ها تنها مسکنی برای زخم متورم مسکن به حساب می آیند که پس از مدتی نه تنها از شدت درد نمی کاهند بلکه بر شدت آن می افزاید و آن را غیر قابل کنترل می کند.
تراژدی رشد تصاعدی قیمت مسکن آنچنان گلوی اقتصاد جامعه و خصوصاً قشر کم در آمد جامعه را می فشارد که در گاهی از موارد حتی خوشبین ترین افراد هم شک می کنند که بتوان مدینه فاضله مسکن را در ایران به نظاره نشست.
زخم بورس نابسامان مسکن تهران آنچنان متورم است که کمتر پزشکی می تواند آن را درمان کند کما اینکه در این چند ساله شاهد بودیم نه تنها ویروس این زخم ریشه کن نشده است بلکه گسترش پیدا کرده است و آلوده شدن اکثر شهرهای ایران را به بار است.
معادله قیمت مسکن آنچنان پیچیده شده است که شاید تصور به حل آن هم سالیان درازی طول بکشد اما صدایی از انتهای این چاه سیاه به گوش می رسد که ندای امیدواری را در دلها به صدا در می آورد.
از جمله این امید ها می توان به طرح دولت در مورد واگذاری زمین های اجاره ای ۹۹ ساله اشاره کرد که به تازگی چشم بسیاری را از صاحبان امر را روشن کرده است و طعم انتظار برای رسیدن به آینده خوش و آرام بورس مسکن را کمی شیرین تر کرده است.
اما همین طرح زمین های ۹۹ ساله اجاره ای دولت که مدت زمان زیادی از تصویب آن در مجلس نمی گذرد نظرات موافق و مخالف زیادی را به خود جلب کرده است و به نوعی دوگانگی در اظهار نظرها را به دنبال داشته است.
از سویی موافقان این طرح اظهار امیدواری می کنند که با اجرایی شدن آن و واگذاری این مسکن ها به مردم اکثر مردم نیازمند به مسکن از این نعمت برخوردار خواهند شد و از سویی دیگر مخالفان، این طرح را راه حلی برای کنترل مشکل مسکن در شهرها نمی دانند و معتقدند که این گونه فعالیت ها نمی تواند کارایی لازم را در کلان شهرهای و خصوصاً تهران داشته باشد.
در این میان عده ای معتقدند که اگر قیمت زمین از روی قیمت مسکن حذف شود کاهش قیمتی فاحش را در زمینه مسکن شاهد خواهیم بود و عده ای دیگر هم بر این باورند که طرح زمین های ۹۹ ساله اجاره ای می تواند باعث خرسندی انبوه سازان شود و مردم در این میان تنها به عنوان یک بازیگر به ایفای نقش می پردازند تا عده ای دیگر آنچه را که طلب می کنند به دست آورند.
در کنار این موضوعات عده ای از صاحب نظران اعتقاد دارند که مسکن در ایران آنچنان به عوامل متعدد وابسته است که نمی توان برنامه مدونی را برای آن در نظر گرفت.
از جمله این عوامل می توان به شناسنامه فنی ساختمان ها که از مدتی قبل اجرایی شده است اشاره کرد. هر چند که این طرح باعث بالارفتن مقاومت ساختمان ها می شود اما از سوی دیگر بیم آن می رود که این بالا رفتن مقاومت بالا رفتن قیمت ساختمان ها را به بار بیاورد.
همچنین عوامل سایه ای که در بازار بورس مسکن تاثیر شگرفی را می گذارد دست های سایه ای هستند که به هیچ عنوان نمی توان آنها را نادیده گرفت. بازیگرانی که اکثراً در پشت پرده به ایفاء نقش می پردازند اما تاثیرشان از بسیاری دیگر از بازیگران که در اذهان عمومی به چشم می آیند بیشتر است. عواملی مثل مشاوران املاک که به زعم بعضی از کارشناسان به عنوان نیرویی ماورایی خواسته یا ناخواسته باعث تغییر در بورس مسکن خواهند شد و در پاره ای از مواقع آنطور که اراده کنند ورق را به نفع خود بر می گردانند.
از طرف دیگر برخی از کارشناسان معتقدند قیمت مسکن پس از واگذاری زمین های اجاره ای ۹۹ ساله فقط می تواند کاهش قیمت را در حوالی همان منطقه به دنبال داشته باشد و در نتیجه بورس مسکن نمی تواند متاثر از واگذاری این زمین های باشد.
در هر صورت آنچه امید می رود این است اگر طرح مسکن هم در زمره همان مسکن ها قرار می گیرد حداقل دارای دزی بالا باشد تا بورس طوفان زده این دریا را آنطور که باید و شاید تحت تاثیر قرار دهد تا بتوان میوه آن را در آینده ای نه چندان دور مزه مزه کرد.
علی هذا با وجود تمام شرایطی که هم اکنون روی بورس مسکن حاکم است می توان امیدوار بود که با تلاش مسئولان کلان و فعال شدن بخش خصوصی بتوان بیش از پیش بر معضل مسکن فائق آمد. هر چند که نباید از بالا رفتن قیمت مسکن و در نتیجه وارد شدن فشاری مضاعف بر اقتصاد خانوارها و جامعه در صورت تعدیل نشدن معضل مسکن هراسان نبود.

سید محمد حسین هاشمی

منبع : خبرگزاری موج