mig-۲۹ smt

هواپیمای MiG-۲۹ از جمله جنگنده هایی بود که در آخرین نفس های عمر جنگ سرد و تقریباً همزمان با جنگنده موفق Su-۲۷ طراحی و تولید گشت. هر چند این جنگنده به لحاظ ابعاد طبق سنت دیرینه ی شرکت میکویان گورویچ از سوخو ۲۷ فلانکر کوچک تر و جمع و جور تر است، اما طراحی آیرودینامیکی فوق العاده ی این هواپیما چیزیست که فولکروم را به مانورپذیرترین جنگنده جهان مشهور کرده است. فولکروم شمایلی شبیه به فلانکر دارد، از دو سکان عمودی بهره می جوید و ورودی های موتور و طرح بال های آن به جز ابعاد کاملاً‌ شبیه انواع به کار رفته در فلانکر است و تمامی این شباهت ها، متاثر از استفاده مشترک دو شرکت میگ و سوخو از نتایج آزمایش های موسسه آیرو-هیدرودینامیک شوروی سابق یا ساگی TsAGI در میانه های دهه هشتاد میلادی می باشد. در مقاله زیر، به بررسی تشریح وی‍ژگی های گونه ی جدید شکاری جنگنده میگ ۲۹ فولکروم ملقب به SMT می پردازیم که در سالهای اخیر خود را به عنوان رقیب جدی هواپیماهای جدید خانواده ی فلانکر شرکت سوخو در بین تولیدات هواپیمایی نظامی روسیه به خوبی مطرح کرده است:
MiG-۲۹SMT یکی از بهبود یافته ترین و به روز ترین مدل های جنگنده فولکروم است که برنامه ساخت آن شامل موارد بهبود های فنی بسیاری در این جنگنده شکاری می شود. اما برنامه نیروی هوایی روسیه برای ارتقای میگ ۲۹ های فعلی این نیرو علاوه بر جنبه بسیار مثبت آن، یک نکته منفی هم برای علاقه مندان این جنگنده دارد و آن اینست که بسیاری از اطلاعات فنی به صورت یک راز باقی خواهد ماند چرا که روسیه علاقه ندارد مشخصات دقیق این جنگنده فعلاً فاش شود. همین مسائل خود بیان کننده ی این است که SMT چیز دیگریست. اگر از روی ظاهر بخواهیم قضاوت کنیم، MiG-۲۹SMT به سادگی از مدل های دیگر فولکروم متمایز می شود. چرا که قسمت عقب کاکپیت هواپیما دیگر با یک شیب تند به بدنه متصل نمی شود، بلکه شکل کاکپیت تا قسمت انتهایی و بین موتورهای هواپیما ادامه می یابد و به صورت یک زایده روی بدنه اصلی فولکروم قرار می گیرد. شاید به همین دلیل باشد که عده ای به MiG-۲۹SMT «فولکروم کوهان دار» هم می گویند! اما فایده ی این به اصطلاح کوهان چیست؟
● مدل های اولیه فولکروم و مشکل برد کوتاه
میگ ۲۹ در مدل های اولیه، همواره به عنوان یک هواپیمای بسیار موفق مورد توجه کارشناسان بوده و ویژگی های خاص آن باعث برانگیختن تحسین همگان بوده است. اما بزرگترین نقصی که میگ ۲۹ از آن رنج می برد، کوتاهی برد این جنگنده بود. هر چند فولکروم در نقش اصلی دفاع هوایی که برد در آن اهمیت نسبتاً کمتری داشت رل خود را ایفا می کرد، اما صدور این جنگنده به کشورهای دیگر و اعتراض خریداران به برد کم آن باعث شد تا خود روسیه هم به این فکر بیفتد که بهبود برد این جنگنده می تواند با عرضه مدل های اصلاح شده، مشکل را چاره نماید. این مشکل، حتی در مدل های بعدی هم همچنان جلوه می کرد تا اینکه مدل پیشرفته SMT عرضه شد. وجود قسمت کوهان شکلی که در بالای بدنه MiG-۲۹SMT به چشم می خورد و اساسی ترین تفاوت ظاهری این جنگنده را به وجود می آورد، برای حل مشکل کوتاهی برد است. در این قسمت یک مخزن سوخت بزرگ قرار گرفته است که نقص فولکروم را در مورد برد کوتاهش به خوبی می پوشاند. گفته می شود که در حالتی که مخازن سوخت داخلی کاملاً پر و تانک های اضافی خارجی نیز نصب شده باشند، برد SMT به بیش از ۳۰۰۰ کیلومتر افزایش می یابد.
● تاریخچه کوتاه MiG-۲۹SMT
نخستین پروازهای نمونه های اولیه MiG-۲۹SMT در ۲۹ نوامبر سال ۱۹۹۷ آغاز گردید و پرواز اول را خلبان مارات آلیکوف به انجام رساند. مدل های اولیه تنها شاید شکل ساده ای از جنگنده ای که قرار بود با عنوان MiG-۲۹SMT به تولید برسد بودند و توانایی های آنان به حد کافی تکمیل نبود. به همین دلیل نخستین پرواز مدل کامل و مجهز MiG-۲۹SMT در ۱۴ جولای ۱۹۹۸ به وسیله خلبان آزمایشی جدید شرکت میگ، خلبان ویلادیمیر گوربونف انجام گرفت. برای اثبات افزایش باورنکردنی برد فولکروم، دو فروند MiG-۲۹SMT مسیر بین فرودگاه ژوکوفسکی در روسیه و فارنبرو در بریتانیا را یکسره برای شرکت در نمایشگاه پیمودند و این در حالی بود که در هنگام تماس چرخ های دو هواپیما با زمین، هنوز حدود یک تن سوخت در تانک های سوخت آنان مانده بود.
● تفاوت های MiG-۲۹SMT با مدل های دیگر
علاوه بر وجود یک مخزن سوخت بزرگ در بالای بدنه میگ ۲۹ که از اولین نگاه می توان به وجود آن پی برد، MiG-۲۹SMT تفاوت های عمده دیگری نیز با مدل های قدیمی تر دارد. شاید بدانید که در مدل های قدیمی دریچه های هوای جانبی در قسمت بالای بدنه وجود داشتند که در مواقعی که هواپیما روی باند در حال تاکسی بود، با بسته شدن ورودی های اصلی هوای موتور، هوا از طریق این ورودی های فرعی به درون موتور کشیده شده و بدین ترتیب از ورود اشیا اضافی به درون موتور در باند های ناتمیز یا همان مشکل FOD-Foreign Object Damage ممانعت به عمل می آمد. اما در MiG-۲۹SMT به دلیل عدم نیاز به چنین مکانیزمی برای دریچه های موتور،‌ استفاده از همان دریچه های اصلی موتور در هنگام تاکسی البته با تدابیر دیگری ترجیح داده شده و قسمت کانال های هوا کاملاً حذف گردید. مزیت این کار، ایجاد فضای اضافی و اضافه کردن تانک های سوخت اضافه در فضای خالی و در نتیجه افزایش برد هواپیما بود. یکی دیگر از امکانات اضافه شده به این مدل از فولکروم، امکان سوخت گیری هوا به هواست که نبود آن یکی از ضعف های عمده در مدل های قبلی به شمار می آمد. مدل MiG-۲۹SMT برای کاکپیت هم طرح های جدیدی دارد. کاکپیت این جنگنده از نوع کاکپیت شیشه ای بوده و در این کاکپیت به صورت عمده از نمایشگر های LCD به جای نشان دهنده های آنالوگ استفاده می شود و به طور کلی با کاکپیت فولکروم های قدیمی متفاوت است. تفاوت دیگر MiG-۲۹SMT در رادار جدید N-۱۰۹M Slot Back است که سیستمی راداری با برد بیشتر، پهنه ی دید وسیع تر،‌ امکان زیر نظر داشتن طرفین هواپیما یا قابلیت Side Looking و توانایی دنبال کردن بیش از ده هدف در یک زمان است. به طور کلی ظاهراً MiG-۲۹SMT حتی قادر به حمل پاد های هدف گیری بیرونی همانند سیستم LANTIRN در جنگنده های غربی نیز می باشد که برای کاربرد های هوا به زمین قابلیت های جنگنده را مضاعف می نماید. اگر چه عموماً MiG-۲۹SMT از مدل های قبلی سنگین تر است، اما با وجود موتورهای جدید RD-۴۳ به جای RD-۳۳ نه تنها مانع از افت کارایی هواپیما شده بلکه تا اندازه ای به مانورپذیری و شتاب گیری این هوپیما نیز کمک کرده است. در این موتور ها دیگر از دود سیاه رنگ به جامانده در پشت موتور خبر نیست و دیگر سر و صدای بیش از حد موتور شما را آزار نمی دهد. این موتور های تازه طراحی شده می توانند تا ۲۲.۰۰۰ پوند نیروی کشش تولید نمایند.
● MiG-۲۹UBT، مدل دو سرنشینه SMT
هواپیمای MiG-۲۹UBT نیز یکی از مشتقات هواپیمای MiG-۲۹SMT است که به صورت دو سرنشینه و آموزشی تولید گردیده است. در این مدل، علاوه بر یک کابین اضافی در عقب، می توان به ترمز های هوایی بزرگتر تعبیه شده نیز اشاره کرد. کابین جلو همانند کاکپیت جلو در مدل پایه است، اما کابین عقب علاوه بر کنترل ها و ادوات معمولی، شامل یک صفحه CRT بزرگ برای نمایش تصویر تلوزیونی دریافتی از سیستم های نصب شده شناسایی در بیرون یا تسلیحات هوا به زمین است. اگرچه این مدل بیشتر به عنوان یک هواپیمای آموزشی شناخته شده است، اما UBT به راحتی می تواند در بمباران های سبک تاکتیکی نیز مورد استفاده قرار بگیرد. در بمباران هایی که نیاز به دقت زیاد برای انهدام هدف است، در حالی که خلبان اصلی وظیفه هدایت هواپیما را به بهترین موقعیت دارد، خلبان قسمت عقب می تواند به راحتی تسلیحات هوا به زمین هوشمند را کنترل و در زمان لازم رها نماید.
● نیروی هوایی روسیه و MiG-۲۹SMT
با تمام اوصاف، نیروی هوایی روسیه RuAF تصمیم به ارتقای چهارصد فروند میگ ۲۹ قدیمی در خدمت خود به مدل جدید MiG-۲۹SMT دارد، اما مشکلات مالی و اقتصادی به احتمال زیاد اجازه ارتقای تمام میگ های ۲۹ خدمتی نیروی هوایی روسیه را نخواهد داد. خلبان های MiG-۲۹SMT از عملکرد به مراتب عالی تر این مدل از فولکروم اشاره کرده و همچنین میل بسیار به جایگزینی فولکروم های قدیمی با این مدل دارند. گفتنی است که هزینه های نگهداری این مدل،‌ در حدود سه چهارم مدل های قبلی این جنگنده است. همچنین، مدل MiG-۲۹SMT-۲ نیز که قرار است به زودی وارد خدمت گردد، به جای رادار N-۱۰۹M Slot Back از رادار بسیار پیشرفته ی N-۱۱۰ ژوک بهره خواهد برد. این هواپیما بی تردید با ورود به خدمت عرصه را برای هواپیماهایی چون سوخو ۳۰ و F-۱۵E که جنگنده های موفق، با توانایی های هوا به زمین گذشته هستند تنگ خواهد کرد.

منبع : کلوب