الگوهای کهنه‌تان را کنار بگذارید

نخست که می‌خواستنم به رشد درونم بپردازم، تصمیم گرفتم که هر روز وقت کمتری را در دفترم بگذرانم. سرانجام توانستم کاری را طوری برنامه‌ریزی کنم که به‌جای ساعت هفت شب، پنج بعدازظهر دفترم را ترک کنم.
در نتیجه، بی‌درنگ هر روز دو ساعت اضافی ـ یعنی هر هفته حدود ده تا دوازده ساعت ـ در اختیار داشتم که می‌توانستم آن را صرف سایر علائقم کنم. نخست، این فرصت بسیار رهاننده می‌نمود. می‌توانستم غروب‌ها به پیاده‌روی بروم یا آرام بنشینم و به تمرین مراقبه‌ام بپردازم یا حتی دست به هیچ‌ کاری نزنم و فقط بیاسایم و غروب آفتاب را تماشا کنم.
اما پس از چندی متوجه شدم که میل شدیدی دارم که پشت میز تحریرم در دفترم بنشینم و مانند سال‌های گذشته تا هفت شب کار کنم.
نمی‌توانستم بفهمم چه پیش آمده است. پیشاپیش تصمیم گرفته بودم که نمی‌خواهم پس از ساعت پنج بعد‌از ظهر در دفترم بمانم و کار کنم. می‌خواستم به بازی و تفریح و کارهای دیگر بپردازم. ولی ماندن در دفترم برایم بسیار آسان می‌نمود. احساس راحتی می‌کردم و می‌دانستم در آن‌جا چه کارهائی را باید انجام بدهم. اگر کارم را زود ترک می‌کردم، نه تنها می‌بایست به کار دیگری بپردازم، بلکه می‌بایست فکر و ذهن و جسمم را جمع و جور و متمرکز می‌کردم تا بتوانم کار جدید را به انجام برسانم.
چندین بار به‌طور جدی درباره این گرایشم اندیشیدم تا توانستم پی ببرم که الگوی کاملاً استقرار یافته‌ام، مرا در دفترم نگاه می‌داشت. کار تا دیر وقت برایم به عادت تبدیل شده بود. و مانند هر عادت دیگر، عوض کردن آن مستلزم اشتیاق و آرزو و انضباط و عزم جزم بود.
در آغاز کشف گنجینه‌های درون، این امر را در خاطر نگاه دارید. اغلب می‌گذاریم هدف‌های نیکویمان ـ مطالعات معنوی یا فرصت تأمل و تعمق یا لذت سکوت ـ تحت تأثیر عادات فرسوده یا کارهای غیر ضروری‌مان قرار بگیرد. مادامی که پی نبریم چه امری دارد رخ می‌دهد، و به پا نخیزیم تا الگوهای تازه‌ئی را برقرار سازیم، بسیار آسان می‌توان در دام الگوهای پیشین خود باقی ماند.
گاه هشیاری از این‌که عادت‌های کهنه‌تان دارند در برابر دگرگونی مقاومت می‌ورزند، کافی است تا با اندکی تلاش بیشتز از آنها فرا بروید. اگر به اقدامات اصلاحی افزون‌تری نیاز دارید، می‌‌توانید به تقویم و جعبه ستاره‌هایتان بیندیشید.

منبع : مطالب ارسال شده