اسب سرخ سر پینین فارینا

فراری تستا روسا به اذعان کارشناس اتومبیل یکی از بهترین سوپر اسپرتهای تاریخ اتومبیل می باشد و در دوره ای ظهور کرد که با حریفی نام آشنا بنام لامبورگینی کانتاچ دست و پنجه نرم می کرد.
این فراری بر اساس مدل قبلی برلینتا باکسر تولید شد که آن مدل نیز مورد توجه کارشناسان بود اما تستا روسا مدلی کاملاً سریعتر از برلینتا بود. مدل برلینتا باکسر بخاطر قوانین امنیت فدرال کشور آمریکا مجاز به فروش در آمریکا نشد اما تستا روستا با فضای داخلی بیشتر و هندلینگ بهتر و امنیت بیشتر به بازار آمریکا راه یافت. در حالیکه در لامبورگینی کانتاچ درب های غول پیکر قیچی مانند و اسپویلر بزرگ عقب آن از مشخصه های با ارزش بود، در تستا روسا دریچه های هوای موتور خود نمایی می کردند. طراحی پینین فارینا در طراحی دریچه های با پرده های متحرک عقب تستا روسا را متمایز از دیگران کرده بود. موتور ۱۲ سیلندر خطی آن از اتومبیل مخصوص فراری برای مسابقات گراند پریکس مدل ۳۱۲T در سال ۱۹۷۵ به عاریت گرفته شد. ۳۱۲T در آن زمان در مسابقات بسیاری برنده از پیست بیرون آمده بود.
طراحی و عملکرد و شهرت تستا روسا در دهه هشتاد آن را به یک ستاره بی همتا نموده بود. در ساخت شاسی و اسکلت از میله های فولادی استفاده شده که با مدل برینتا باکسر شباهتهایی داشت.
فاصله چرخها از ۲۵۰۰ به ۲۵۵۰ میلیمتر افزایش پیدا کرده بود. نکته جالب توجه در موتور آن وجود یک فریم جدا شونده از شاسی در زیر موتور بود که دسترسی به همه قطعات موتور را آسانتر می کرد. حجم دقیق موتور تستا روسا ۴۹۴۲ سی سی بود که نیروی برابر با ۳۹۰ اسب بخار در دور موتور ۵۳۰۰ ایجاد می کرد و ضریب تراکم این موتور ۱ :
ـ ۲/۹ بود. تفاوت موتور تستا روسا با برلینتا باکسر در این بود که بجای دو سوپاپ در هر سیلندر از ۴ سوپاپ استفاده شده بود. سیستم احتراق این فراری متعلق به کمپانی بوش و بنام Jetroni بود. قدرت از آن مدل ۵۱۲ فراری ۵۰ اسب بخار بیشتر بود و با شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر در حدود ۲/۵ ثاینه پرچمدار بهترین شتاب اتومبیلهای فراری تا آن زمان بود و حداکثر سرعت آن ۲۹۰ کیلومتر در ساعت بود. طراحی آن به عهده کمپانی پینین فارینا بود که این کمپانی وظیفه خود را در طراحی یکی از زیباترین سوپر اسپرتهای تاریخ به درستی انجام داد.
در طراحی این مدل هنر پینین فارینا در قسمت دریچه های هوا بر روی در بسیار چشمگیر بود. طراحی دریچه متحرک عقب آن در مدل ۳۰۸ و دینو دیده شده بود اما طراحی چراغهای عقب آن با خطوط مشکی پوشیده شده بود نو آوری دیگری از پینین فارینا بود. در طراحی تستا روسا از فولاد برای اتاق و درب ها، از پلاستیک برای کمک فنرهای جلو و عقب و از آلومینیوم برای بقیه قسمتها استفاده شده بود. از همان ابتدای طراحی قرار بود تستا روسا از برلینتا باکسر لوکس تر و مدرن تر باشد و بنابراین در کابین صندلیهای جدید بکار گرفته شد، قطعات درون در آن جدید طراحی شده و طراحی داشبورد و ادوات و کنترلهای بر روی آن مدرن تر از گذشته گردید.
اما در دسته دنده سنتی آن تغییری حاصل نشد. اولین نمایش تستا روسا برای مشتریان مخصوص فراری در سال ۱۹۸۴ و در مودنا بود. اما معرفی همگانی این مدل در نمایشگاه پاریس و در ماه اکتبر همان سال انجام شد. در سال ۱۹۸۷ تک آینه سمت راننده که درست در وسط ستون طراحی شده بود در سمت سرنشین نیز بکار گرفته شد و بعدها محل جایگیری این دو آینه به سمت پایین ستون در آورده شد.
در طراحی بیرون و درون کابین نیز تغییرات اندکی داده شد اما بعد از این تغییرات در سال ۱۹۹۲ که جایگزین مدل ۵۱۲TR شد هیچگونه تغییری در آن حاصل نشد. در طول هفت سال تولید فراری تستا روسا ( در زبان ایتالیای به معنی اسب سرخ سر می باشد ) ۵۶۴۸ دستگاه از این مدل افسانه ای تولید شد.

نویسنده : آرمین خوئینی پور فرد

منبع : carx1