آنهایی که آمدند و ماندند

دنیس بركمپ و ضربات ناگهانی اش را به یاد می آورید؟جناحین رؤیایی آرسنال با حضور اورمارس و امانوئل پتی را چطور؟ بله! حتماً می دانید اریك كانتونا در منچستریونایتد چه شاهكارهایی رقم زد! این بازیكنان، روزی روزگاری نظر یك چشم تیزبین را جلب كردند و پس از امضای قراردادی نه چندان گرانقیمت، در تیم جدید آنقدر گلزنی كردند كه به یك اسطوره تبدلی شدند. نقل و انتقالات كارساز دوران معاصر فوتبال انگلستان چگونه رقم خورد؟
● دهه شصتی ها
دیومك كی در آخرین سال دهه ۵۰ از «میدولتینی» به تاتنهام پیوست و باشگاه لندنی را به سمت قهرمانی های دوگانه (فتح توأمان لیگ و جام حذفی جزیره) در سال های ۱۹۶۱ ، ۱۹۶۲ و ۱۹۶۷ رهنمون كرد؛ هرچند به دلیل آسیب دیدگی فینال جام در جام اروپا در سال ۱۹۶۳ و تجربه یك قهرمانی فرا كشوری همراه تیمش را از دست داد.
«دنیس لاو» نیز تنها با ۱۱۵ هزار پوند به منچستریونایتد پیوست. او كه در ایتالیا دوران ناموفقی را پشت سر گذاشته بود، طی ۴۰۹ بازی برای شیاطین سرخ، ۲۳۷ گل زد و «سلطان اولدترافورد» نام گرفت.حكایت پیتر شیلتون هم چندان متفاوت نبود.
او از ناتینگهام فارست اخراج شد، به مانسفیلد رفت، لباس دروازه بانی استوك سیتی را پوشید و بار دیگر به اولین باشگاهی بازگشت. «برایان كلاف» افسانه ای كه اصلاً به وی اعتقاد نداشت، پس از ۲ قهرمانی متوالی در لیگ اروپا، «پیتر» را بهترین بازیكن تیم خود نامید. «جیم گریوز» از اعضای تیم قهرمان جام جهانی ۱۹۶۶ یك انتقال موفق را تجربه كرد. او میلان را به مقصد تاتنهام ترك كرد و در تیم جدید ۲۶۶ گل در ۳۸۰ بازی به ثبت رساند؛ آنچه ركورد گلزنی یك بازیكن در تاریخ تاتنهام و فوتبال باشگاهی انگلستان محسوب می شود.
آلن هانسن، فیل نیل و كوین كیگان از باشگاه های گمنامی به لیورپول آمدند و عصر طلایی لك لك ها را تداوم بخشیدند. هانسن ۸ جام لیگ و ۳ جام قهرمانی لیگ اروپا را به دست آورد.فیل نیل (اولین خرید باپ پیسلی، مربی افسانه ای دهه ۸۰ لیورپول) ۵۰ بازی ملی، ۶۰۰ حضور در لیگ، ۷ مدال قهرمانی فوتبال انگلستان و ۴ مقام اول لیگ اروپا را در ویترین افتخاراتش قرار داد.كیگان هم تنها فوتبالیست انگلیسی به حساب می آید كه ۲ بار پیاپی مرد سال فوتبال اروپا شده است.
«شاه كو» پس از ۳۲۳ بازی، ۱۰۰ گل زده و بالای سر بردن جام قهرمانی فصل ۱۹۷۷ اروپا، آنفیلد را ترك كرد و چند سال بعد اظهار داشت هرگز طی دوران حضور در لیورپول حسرت كسب عناوین قهرمانی را نخورده و هرگاه سرود معروف هواداران باشگاه (هیچ گاه تنها نخواهی ماند) را می شنید، اشك در چشمانش جاری می شد.از دیگر نقل و انتقالات مهم این دهه می توان به «فرانی لی» (او از بولتون به منچسترسیتی رفت) و همچنین «لری للوید» (از كاونتری به ناتینگهام فارست) اشاره كرد.
● سیاه و سفید ها
كولمنِ موشكی حاضر شد در دسته سوم هم برای فولهام بازی كند. او با بازی های خوب خود تیم لندنی را آرام آرام به لیگ برتر سوق داد اما یك تصادف شدید به دوران بازی «كریس» خاتمه داد و او مجبور شد به مربیگری روی بیاورد. كولمن كه هم اكنون در اسپانیا مربیگری می كند، فولهام را مدت ۳ فصل متوالی در میانه های جدول لیگ برتر نگه داشت.
دیكسون سال ،۱۹۸۳ هنگامی كه آبراموویچ در روسیه اسباب بازی می فروخت، به چلسی پای گذاشت و اكنون شوچنكو باید ۱۸۰ گل دیگر بزند تا ركورد گلزنی او برای آبی ها را بشكند!دیوید جیمز، كریس وادال و آلن شیرر، ۳ نمونه تقریباً مشابه محسوب می شوند. اولی در پورتس موث ركورد بسته نگه داشتن دروازه در۱۴۲ بازی را به خود نوشت.
دومی هم آنقدر در تاتنهام درخشید كه همگان فراموش كردند كارگر ساده یك كارخانه بوده و پنالتی حساس مرحله نیمه نهایی جام جهانی ۱۹۹۰ را از دست داده است. نفر سوم تنها بازیكن باشگاهی انگلستان به حساب می آید كه در ۲ باشگاه بیش از ۱۰۰ گل زده. «آلن» بلكبرن را پس از سال ها به مقام قهرمانی لیگ انگلستان رساند اما در نیوكاسل افتخار بزرگی به دست نیاورد. بلكبرن بدون او سقوط آزادی را تجربه كرد.
برایان رابسون هنگام حضور در منچستریونایتد، یگانه شورآفرین تیم ضعیف «اتكینسون» (مربی وقت باشگاه) نام گرفت. دیوید پلات بیشتر با گل زیبای ثانیه های پایانی بازی مقابل بلژیك در مرحله یك هشتم نهایی جام جهانی ۱۹۹۰ به یاد آورده می شود اما هنگامی كه از «كریو» به تاتنهام پیوست، خاطرات شیرین و گل های زیبایی رقم زد؛ هرچند خیلی زود به «باری» ایتالیا رفت. «پائولو دی كانیو» مرد همیشه جنجالی فوتبال ایتالیا به عنوان بازیكن وستهام، یك داور را به دیسك كمر مبتلا نمود.
متأسفانه اظهارات او بیش از تعصبش در میدان به چشم می آمد! در سوی مقابل نویل ساوتهال، تونی كاسكارینو، مارك اورمارس، روی كین وایان راش به خاطر رقم زدن یك عصر طلایی برای تیم هایشان، مورد ستایش عام و خاص قرار گرفتند. روحیه جنگندگی كین و گلزنی راش نمای خاصی از زیبایی فوتبال انگلستان را به رخ مدعیان لیگ های خارجی كشاند.
نیكلاس آنلكا، جان بارنز، پیتر اشمایكل، جیانفرانكو زولا، دنیس بركمپ، پل مك گراث، گری پالیستر و ایان رایت با یك انتقال موفق به صف اسطوره های فوتبال انگلستان پیوستند. در میان آنهایی كه اواخر دهه ۹۰ چهره شدند، بركمپ یك نمونه استثنایی بود. هلندی ترسو با آن حركات و ضربات ناگهانی «معجزه هایبری» نامیده می شد. اگر آنری ركورد گلزنی ایان رایت را نمی شكست، دنیس بهترین بازیكن تاریخ آرسنال نام می گرفت؛ هرچند خرید او هنوز كار مثبت «بروس راچ» مربی وقت توپچی ها به نظر می رسد.
● نسل جدید یا بنزین سبز
در این سیاهه ۷ نام چشم نواز است. كریس رونالدو به خاطر حركات ناب تكنیكی و پتر چك به جهت كمترین فراز و نشیب درون دروازه چلسی، موردتوجه هستند. اسی ین قدرت بالایی دارد. رونی جنگندگی و ظرافت را توأمان به نمایش می گذارد. ته وز معرف فوتبال ناب آرژانتین شده و دارن بنت، چشم بازار نقل و انتقالات را كور كرده است.
● بهترین؟
كانتونا و اشمایكل. سلطان اولدترافورد را با ۳ نكته خاص به یاد می آوریم؛ یقه پیراهنی كه همیشه بالا زده می شد، گل هایی كه به زیباترین شكل ممكن به ثبت می رسید و آن ضربات خاص ورزش های رزمی روی صورت اوباش هواداران كریستال پالاس.
او از لیدزیونایتد (دشمن دیرینه منچستریونایتد) راهی اولدترافورد شد و جام های زیادی را كه خود بزرگترین عاملش بود، بالای سر برد. گل زیبای اریك در فینال جام حذفی فصل ۱۹۹۶-۱۹۹۵ مقابل لیورپول (یگانه بازی دوران اخیر رقبای سنتی در فینال قدیمی ترین جام دنیا) را از یاد برده اید؟ دقیقه ۸۵؛ ارسال زیبای بكهام از روی نقطه كرنر، یك استپ سینه، شوت سرضرب گانتونا و... گل! شادی خاص مرد فرانسوی را چطور؟
اریك یك بار دروازه تیمی را گشود و سپس با حالتی تمسخرآمیز و پرغرور، بدون آنكه از جای خود تكان بخورد. به حاضران در ورزشگاه ذل زد؛ البته با چرخش مداوم گردن!در مورد اشمایكل (ملقب به بینی سرخ) نیز به یاد آوردن تصویر ماندگار یك دفع توپ كه وی را در حال پرش تا نزدیكی های بالای تیرك دروازه نشان می دهد، كافی است.
از همه مهمتر او به این طریق ضربه یك لیورپولی را مهار كرد! فراموش نكنید «پیتر كبیر» چند فصل بعد در حساس ترین لحظات بازی منچستریونایتد و نیوكاسل (مدعیان قهرمانی فصل ۱۹۹۷-۱۹۹۶ لیگ برتر) در حالت تك به تك ضربه «كالیمور» را برگشت داد و مهاجمان تیمش بلافاصله گل پیروزی را به ثمر رساندند تا در نهایت شیاطین سرخ اختلاف امتیاز فراوان با رقیب را جبران كرده و بار دیگر بر جام قهرمانی بوسه بزنند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی