صهیونیسم" با "انسانیت" رابطه ای ندارد

از میان انبوه فیلم های خبری شبکه های مختلف تلویزیونی دنیا از فاجعه غزه، یک سکانس از یک پلان گزارشی تصویری از بی بی سی در ساعت ۱۷و ۵۳ دقیقه چهارشنبه ۲۵دیماه ۱۳۸۷ به وقت تهران ، شاید اشاره به بسیاری از ریشه های وقایعی که امروز در غزه مظلوم قربانی "دموکراسی " می گذرد ، و شاهد آن هستیم ، داشته باشد . قصد من تحلیل مسایل و موضوعات نیست . قصد دراین نوشتار فقط نگاه به موضوع از نگاه تاریخ است . گزارش بی بی سی بعد از ساعت ذکر شده ، چند بار دیگر تکرار شد . با توجه به شناختی که از نوع کار بی بی سی و مواضع انگلیس در ارتباط با جنگ جاری در غزه و اصولا پیدایش صهیونیسم و جنایاتی که امروز در منطقه می گذرد ، دارم ، فقط می توانم بپذیریم که آنچه پخش شد ، فقط و فقط یک اتفاق بوده است !
اما آنچه پخش شد همراه با اندکی اطلاعات برای آشنایی بیشتر با محیط – قضاوت با شما با هر دین و مذهب ، هر گرایش و تمایل سیاسی و اجتماعی و فرهنگی ، و اما اول اطلاعات مختصری که لازم است ، و بعد آنچه از بی بی سی نشان داده شد : "کریات شیمون " یک شهرک صهیونیست نشین در همسایگی غزه است ، که با آن فاصله ای اندک دارد . این فاصله آنقدر کم است (بین یک کیلومتر تا حداکثر چهار کیلومتر ) که هر تحولی در آسمان غزه و مزارع اطراف و خیابانهای دور شهرغزه را ازآن می توان دید. در فاصله بین کریات شیمون و غزه یک جاده اسفالته شمالی – جنوبی در اختیار نظامیان اسراییلی است که سمت شرقی آن (سمتی که کریات شیمون قرار دارد) و اسراییلی ها آنرا نقطه صفر! مرزی ( کاربرد این اصطلاح و یا هر اصطلاح دیگری معطوف به امور مرزو مرزداری درباره سرزمین های اشغالی فلسطین در تعارض کامل با حقوق بین الملل است چون اسراییل هیچ وقت یک واحد سیاسی دارای مرزهای مشخص ، اصل اول و اساسی تشکیل یک واحد سیاسی نبوده و هیچ وقت نیز مرزهای خود را تعریف نکرده و به لحاظ حقوقی نیز قادر به آن نمی باشد که این خود بحث دیگری است .) می خوانند . این نقطه – خط آسفالته - آخرین حدی می باشد که اسراییل برای تردد صهیونیستها قائل شده است .
و اما آنچه بی بی سی نمایش داد و گفت : در همه ی روزهایی که غزه زیر بمباران شدید جنگنده های اسراییلی قرار دارد ( و بخصوص شبها که اسراییل برای نمایش قدرت بیشتر و البته دریافت تلفات زیادتر و همچنین بهره گیری از اصول جنگ روانی از بمب های فسفری استفاده می کند - پرتاب آنها با نور زیاد و شعاع های نوری فراوان همراه است) صهیونیست ها با جمع شدن در کنار خط مرزی !! (‌همان جاده اسفالته ) همزمان با این بمب اندازیها و برخاستن صدای انفجارها ( که هر بار جان عده ای فلسطینی را می گرفت و می گیرد ) به رقص و پای کوبی می پردازد!
در ادامه این مطلب بخش هایی از تاریخ تمدن ویل دورانت از فصولی که به شرح جنگهای صلیبی پرداخته است را مرور کنیم. بزرگترین و مهم ترین نکته در این جنگها نقش اصلی و تحریک کننده ای است که اجداد صهیونیست های فعلی دراین خونین ترین جنگهای میانی تاریخ داشتند و دورانت هم به آنها مفصلا و مستندا پرداخته است . دورانت در جلد سوم تاریخ تمدن ، از جمله می نویسد که در جنگ سوم وقتی صلیبیون پیروز شدند و به بیت المقدس در آمدند ، آنچنان " جنایاتی کردند که تاریخ از بازگو کردن آنها شرم دارد . در همه ی کوچه ها و مساجد دست و پاهای قطع شده دیده می شد " و سربازان صلیبی از روی دست و پاهای قطع شده و بدنهای مثله گردیده مسلمانها عبور می کردند و اسب می راندند . فقط در یک قلم از این جنایات مناره های مسجد الاقصی پر سده بود از سرهای بریده و...
و اما در جنگ هفتم ، این بار مسلمانها پیروز شدند . دورانت می نویسد : مسلمانها که پیروز شدند اولین اقدامی که کردند آزاد سازی بدون قید و شرط تمامی کودکان و زنان بود. آنها حتی "سربازان غیر مزدور " – سرباز مزدور به فردی اطلاق می شود که برای دریافت پول می جنگد و جنگ او حالت و جنبه دفاعی از خود ، عقیده و سرزمینش ندارد - را آزاد کردند . مسلمانان ولی برای آزادی سران و فرماندهان جنگهای صلیبی پرداخت "جزیه "‌را شرط کردند و همه ی آنها با پرداخت جزیه آزاد شدند . همان کاری که رسول خدا حضرت محمد مصطفی (ص)پیش از آن شکل کامل تر آنرا به اجرا گذاشتند و اسرای جنگی کفار را به دو شرط آزاد می نمودند که یکی از آنها آموختن سواد و حرفه و فن به مسلمانان و دومی پرداخت جزیه بود . در تاریخ جنگهای صلیبی در همه ی منابع تاریخی این نکته هم ضبط و ثبت است که : در آخرین دور از این جنگها ، صلیبیون مدتهای مدید در محاصره مسلمانان بودند. شرایط جغرافیایی هم به نفع مسلمانان پیش می رفت . ذخایر غذایی صلیبیون پایان یافته بود و بیماری در میان آنها روایج یافت تا جایی که تلفاتی بسیاری دادند و فرماندهان ارشد آنها نیز به بستر بیماری افتادند. در این میان نیروهای اطلاعاتی مسلمانان خبر از وضعیت بد دشمن آوردند و فرماندهان زمان را بهترین فرصت برای حمله نهایی و یکسره کردن کار دانستند. نوشته شده است که : اما ! فرمانده سپاه اسلام نامه ای به فرمانده صلیبی ها نوشت و در آن اعلام آمادگی کرد که برای سربازان دشمن خود غذا بفرستد و حتی گفت که آماده است دارو و وسایل درمانی و پزشک حاذق برای مداوای او و سربازانش بفرستد . و...
نوشته شده است :‌ آن فرمانده صلیبی ، نامه را وقتی دریافت کرد ، گفت که اگر عمری داشتم حتما مسلمان می شدم . و دست از جنگ کشید.
در تاریخ هست که هم کوروش و هم نادر و هم سرداران بزرگ دیگر ایرانی هم ، در جنگهای خود حتی دستور عمومی و اکید داده بودند که سربازان کشته شده دشمن با احترام و رعایت شعائر دفن شوند و درحق فرماندهان و بزرگان آنها تمامی آداب و رسوم نظامی و دینی در تکریم شخصیت و شان فردی آنها بکار برده شود که در تاریخ مفصل دراین باره نوشته شده است ، و جالب توجه اینکه اغلب نویسندگان نیز مانند دورانت غیر مسلمان بودند.
لطفا این پاره های تاریخ را علاوه بر موارد ناگفته بسیار به جهت پرهیز از مطول شدن مطلب ، در کنار آن سکانس از آن پلان فیلم خبری بی بی سی در تاریخ مذکور ببنید و مرور کنید.

رئوف پیشدار

منبع : خبرگزاری جمهوری اسلامی ـ ایرنا