بهار آمده جشن بگیریم

برخلاف ایرانی‌ها، مردم خیلی از کشورهای دیگر، آغاز سال نو را در بهار تجربه نمی‌کنند
اما تغییرهایی که در این موقع در طبیعت اتفاق می‌افتد، آن‌قدر در زندگی آدم‌ها مهم است که از زمان‌های قدیم، فرا رسیدن بهار و شکل گرفتن این تغییرها را جشن می‌گرفته‌اند؛ گرم و زنده شدن زمین، تولد دوباره گیاهان و ... آنها حتی ساختمان‌هایی می‌ساخته‌اند که به کمک آنها می‌توانسته‌اند رسیدن روز اول بهار را تشخیص بدهند؛ روزی که در آن طول شب و روز با هم برابر می‌شود.
مراسم و جشن‌های مربوط به بهار در ویتنام، از اواسط زمستان شروع می‌شود و تا حدود سه ماه بعد از سال نوی خودشان طول می‌کشد.
در بخشی از این جشن‌ها، مردم پای کوه «ین‌تو» جمع می‌شوند تا مراسم ین‌تو را اجرا کنند. این مراسم با حرکت اژدها و شیر و ورزش‌های رزمی آغاز می‌شود و با دعای مردم برای رسیدن به صلح و فراوانی برای همه، تمام می‌شود. اجرای اپرایی که شعر آن مخصوص کوه ین‌تو نوشته شده، مسابقه کُشتی و مراسم دیگر از بخش های دیگر جشن‌های بهاری ویتنامی‌هاست.
هر سال، روز اول بهار، مردم زیادی از همه جای دنیا در کنار هرم پله‌ای «چیچِن‌ایتزا» در کشور پِرو، دور هم جمع می‌شوند تا ماری را که با تابش خورشید روی این ساختمان به حرکت در می‌آید، تماشا کنند؛ هرچند این مار خوش‌خط و خال، یک مار واقعی نیست؛ هرم چیچِن‌ایتزا طوری ساخته شده که روز اول بهار، تابش خورشید بر روی آن سایه‌روشن‌هایی را به وجود می‌آورد؛ این سایه‌روشن‌ها شبیه ماری است که دارد از پله‌های هرم پایین می‌آید.
در مراسم بهاری کشور تایوان، مردم، مثل خیلی از مراسم دیگرشان، به همدیگر هدیه می‌دهند، اما دادن بعضی از هدیه‌ها در این مراسم مرسوم نیست، چیزهایی مثل حوله، آینه، چتر، کیک شیرین و ... چون هر کدام از اینها در مراسم خاص دیگری مثل تسلیت گفتن یا مراسم سال نو، هدیه داده می‌شوند ، معنای خاص خودشان را دارند و اگر در آغاز بهار به کسی هدیه داده شوند، تعبیر خوبی ندارد.
ژاپنی‌ها روز اول بهار، آرامگاه درگذشتگانشان را تمیز و پاک می‌کنند،‌ برای آنها دعا می‌کنند و در کنار این آرامگاه‌ها، گل، میوه، برنج و هدیه‌های دیگر می‌گذارند. مردم ژاپن ، در زمان‌های قدیم، فکر می‌کردند این‌طوری به کسی که درگذشته کمک می‌کنند راحت‌تر به جهان دیگر برود. این مراسم که «شون‌بون‌نُهی» نام دارد، یک هفته طول می‌کشد، اما روز اصلی آن، روز اول بهار است که در ژاپن تعطیل رسمی است.
در کشور چین، مردم حدود یک ماه و نیم جشن بهاری می‌گیرند. هر چند نام این جشن بهاری است، اما در حقیقت در زمستان شروع می‌شود. بخشی از مراسم این جشن، خانه تکانی است که در آن مردم بیرون و داخل خانه‌ها و همه وسایلشان را کاملاً تمیز می‌کنند. بعد از آن خانه‌هایشان را طوری تزئین می‌کنند که فضایی شاد و آماده جشن ایجاد کنند. روی کاغذهای قرمز هم با مرکب سیاه، شعرهایی عیدانه به روش سنتی خوشنویسی می‌کنند و به در خانه‌هایشان می‌زنند.این نوجوانان چینی دارند برای مراسم سال نو، شعری بهاری را به روش سنتی خوشنویسی می‌کند
در زوریخ، پایتخت کشور سوئیس هم آمدن بهار را جشن می‌گیرند. در این جشن که «زشلاوتِن» نام دارد، ۲۶ دسته از شغل‌ها و گروه‌های مختلف، رژه می‌روند و بعد مراسم سوزاندن «آدم‌برفی» اجرا می‌شود. در این مراسم یک عروسک پنبه‌ای را که به شکل آدم‌برفی درست شده، می‌سوزانند. این کار نشانه‌ای است از این که زمستان و سرما تمام شده .
ماهی، یکی از مهم‌ترین نشانه‌های سال نوی چینی است و معنی فراوانی روز افزون دارد.

آتوسا رقمی

منبع : همشهری آنلاین