ژرمن‌ها، استاد پنالتی‌ها

تاریخ نشان داده که ژرمن‌ها در ضربات پنالتی به سادگی مغلوب هیچ تیمی نمی‌شوند؛ این نکته‌ای بود که آرژانتینی‌ها به‌خوبی از آن مطلع بودند و بسیار تلاش کردند تا کارشان به ضیافت پنالتی‌ها از هم در ورزشگاه المپیک برلین کشیده نشود.
در جام جهانی ۱۹۸۶، آلمان در مرحله یک‌چهارم نهائی مکزیک را در ضربات پنالتی شکست داد؛ مکزیکی که در جهنم آزتک و در حضور بیش از ۱۱۰ هزار تماشاگر تنها به شکست دادن آلمان می‌اندیشید. گرمای مکزیکوسیتی و مسابقه‌ای که زیر تیغ آفتاب و در بدترین و گرم‌ترین زمان ممکن برگزار شد. اما تونی شوماخر، دروازه‌بان وقت ژرمن‌ها صعود تیمش را به دور بعد تضمین کرد. فوتبال خشک و ماشینی ژرمن‌ها به مداق کسانی‌که به نظم و کار گروهی اعتقاد چندانی ندارند خوش نمی‌آید، ولی همین موضوع دست کم در ضربات پنالتی کار آنها را آسوده‌تر کرده است.
خونسردی بالای آلمانی‌ها به‌هنگام نواختن ضربات پنالتی مثال‌زدنی است.
فوتبال سراسر احساسی آرژانتینی‌ها برای بسیاری جذاب و جالب بود. آنها روی کاغذ نفر به نفر از حریف سرتر بودند و همین امر باعث شد که کلینزمن و دستیارانش تدابیر ویژه‌ای را اتخاذ نمایند. پس از گل پیروزی بخش شاگردان خوزه پکرمن، هیچ‌کس باور نداشت که این تیم در پایان ۹۰ دقیقه پیروز میدان را ترک کند. هواداران آرژانتین انتظار گل دوم را می‌کشیدند و به‌خوبی بر این امر واقف بودند که تا شنیده نشدن سوت پایان باید منتظر حملات آلمان باشد.
سرانجام یک کار ترکیبی که سرمنشاء آن میشائیل بالاک و پایان آن میرسلاو کلوزه بود میزبان جام جهانی ۲۰۰۶ را به گل تساوی رساند. آرژانتین ۴۰ دقیقه فرصت داشت تا از کشیده شدن کار به ضربات پنالتی جلوگیری کند. پکرمن که تعویض‌هایش در راستای حفظ نتیجه بود، نمی‌توانست کار خاصی را انجام دهد. خولیو کروز در خط حمله جانشین هرنان کرسپو شده بود و البته پرواضح است که هرگز توانائی‌های این دو بازیکن با یکدیگر قابل قیاس نیست. در سوی دیگر میدان ورود نویویل تازه‌نفس جان تازه‌ای به خط حمله تیم یورگن کلینزمن داده بود. خوزه پکرمن، چهره محبوب فوتبال جهان پس از باخت با استعفاء خود قصد داشت نشان دهد مقصر اصلی در شکست تیمش مقابل میزبان بوده است، اما باید قبول کرد که توانائی، هوشیاری و تدابیر ژرمن‌ها سد راه آرژانتین در رسیدن به بازی نیمه‌نهائی شد.
اینکه چگونه باید تیمی را برای رویاروئی با ستارگان بزرگ آرژانتینی که هرکدام یک مارادونای جدید به حساب می‌آیند مهیا کرد، کار چندان ساده‌ای به‌نظر نمی‌رسد. آرژانتین با کسب یک پیروزی بزرگ در دور مقدماتی برابر صربستان و مونته‌نگرو نشان داد که دارای خط حمله‌ای آتشین است، اما همین مهاجمان تیزهوش برابر خط دفاعی آلمان که بسیاری از کارشناسان آن را چندان مستحکم نمی‌دانستند، نتوانستند کاری از پیش ببرند. کلینزمن یا به‌کار گرفتن کلوزه و پودولسکی در کنار یکدیگر کوشید تا راه نفوذی به خط دفاع آرژانتین یابد.
پودولسکی در همان دقایق ابتدائی بازی با دریافت یک کارت زرد کمی محتاط‌تر کار را ادامه داد و همین امر برنامه‌های کلینزمن را تا حدودی دچار اختلال کرد. پودولسکی باید با درگیر شدن با دفاع آرژانتین فضای لازم را برای میروسلاو کلوزه فراهم می‌کرد. بالاک در مرکز میدان همچون یک قلب تپنده تیم را هدایت می‌کرد. با وجود آنکه وی در همان اوایل بازی دچار مصدومیت شده بود و مجبور شد دقایق باقی مانده را با آسیب‌دیدگی سپری کند، اما همان راه رفتن او در زمین بازی نیز برای آلمان‌ها مؤثر واقع شد. بنس لمن، دروازه‌بان این تیم که تا پیش از شروع جام حرف و حدیث‌های فراوانی در خصوص او و اولیور کان وجود داشت، یک روز کاملاً خوب را به پایان برد و جمعه‌شب به یک قهرمان ملی تبدیل شدت.
او با مهار ۴ پنالتی روبرتو آیالا و استبان کامبیاسو نشان داد که دروازه‌بان ارزشمندی است و با این‌کار پاسخ مناسبی به محبت‌های یورگن کلینزمن داد. اکنون بازی بزرگ آرژانتین به پایان رسیده و هواداران فوتبال آلمان به‌خوبی می‌دانند که شادی‌ها و جشن‌هایشان را باید هرچه سریع‌تر به پایان برسانند و به انتظار ایتالیائی‌ها بنشینند. آتروری‌ها در یک بازی راحت و روان موفق شدند برابر اوکراین که هرگز در حد و اندازه یک تیم مرحله یک‌چهارم نبود به برتری دست یابند. لوکاتونی در این بازی نشان داد که توانائی حضور در خط حمله ایتالیا را دارد. ۲ گل ارزشمند او به همراه گل دقیقه ششم زامبروتا، از اوکراین و اولگ بلوخین یک مغلوب تمام‌عیار ساخت. جدال سه‌شنبه‌شب آلمان و ایتالیا به‌طور قطع یک رؤیای بزرگ برای هر دو تیم است.
در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا و در حالی‌که همگان دوست داشتند این ۲ تیم برگزارکننده دیدار پایانی باشند، ایتالیائی‌ها در ضربات پنالتی مغلوب آرژانتین شدند و از رسیدن به بازی نهائی بازماندند. آتروری‌ها آخرین بار در سال ۱۹۹۴ ینال را تجربه کردند و این در حالی است که ژرمن‌ها ۴ سال پیش در ژاپن مقابل همان تیمی که ایتالیا را در سال ۹۴ در فینال مغلوب کرد، شکست را پذیرا شدند. پس از برزیل، این ۲ تیم پرافتخارترین تیم‌های جام جهانی هستند. آلمان با ۷ دوره حضور در فینال و ایتالیا با ۴ دوره حضور، اکنون می‌کوشند تا افتخار بزرگی را نصیب فوتبال کشورشان کنند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی