پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا
نخبگان و توسعه ایران
تاریخ نشر : ۸۵۰۳۲۸
تیراژ : ۲۰۰۰
تعداد صفحه : ۲۳۲
نوبت چاپ : ۱
شابک : ۹۶۴-۸۴۱۸-۱۹-۵
شماره کنگره : ۸۵۳۲۸۰۳۹
رده دیویی : ۳۳۸.۹۵۵
محل نشر : تهران
جلد : شومیز
قطع : وزیری
زبان کتاب : فارسی
نوع اثر : تالیف
نویسنده : شیخ‌زاده - حسین
این کتاب تلاشی است برای شناسایی عوامل توسعه نیافتگی و تبیین روش‌ها و راه‌کارهای توسعه با تاکید بر دو مفهوم 'نخبه' و 'توسعه' بر این اساس پس از تعیین چارچوب تئوریک توسعه در فصل اول، در فصل دوم به اجمال، نقش نخبگان قبل از پبروزی انقلاب اسلامی در روند توسعه، ارزیابی گردیده است. در فصل سوم تا پنجم، ضمن بررسی عملکرد و ویژگی‌های نخبگان فکری و ابزاری دوره‌ی جمهوری اسلامی، به این سئوال پاسخ داده شده که چرا به رغم برطرف شدن دو مانع اساسی توسعه یعنی استبداد و استعمار در سایه‌ی پیروزی انقلاب اسلامی، هم‌چنان به توسعه‌ی همه‌جانبه دست نیافته‌ایم؟ و سرانجام، راه‌کارهای بهبود عملکرد نخبگان و دست‌یابی به توسعه بر مبنای الگوی نخبه‌محور، بررسی شده است. در کتاب، خاطرنشان شده است: 'در دوره‌ی حاکمیت استبداد (قاجاریه و پهلوی) بخشی از نخبگان حاکم مانند شاه و برخی رجال درباری، خواهان توسعه‌ی همه‌جانبه نبودند و نخبگان توسعه‌خواه نیز در روند توسعه‌ی کشور با مشکلاتی مواجه بودند که مهم‌ترین آنها استبداد و استعمار بود. این دو عامل همراه برخی ضعف‌ها در عملکرد نخبگان توسعه‌خواه، آنها را در روند توسعه ناکام کرد. روشنفکران و نخبگان فکری نیز به دلایل مختلف نتوانستند تحول چشمگیری در روند توسعه به وجود آورند. وجود ساختار استبدادی، وابستگی فکری به تئوری‌های غربی، بیگانگی با فرهنگ بومی، اتحاد شیوه‌های افراطی در مقابله با سنت، از عوامل ناکامی آنها بود. انقلاب مشروطه نیز در رساندن کشور به مرحله‌ی توسعه‌ی موزون، ناکام ماند. روشنفکران از برخی ابعاد توسعه مانند امنیت و رفاه عمومی غفلت کرده و به دلیل عدم شناخت نیازهای مردم، نتوانستند در میان آنان، پایگاه مناسبی داشته باشند. در دوره‌ی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با وجود رفع موانع اساسی و برخورداری کشور از منابع مادی و انسانی، عامل اصلی کندی روند توسعه را باید در ویژگی‌ها و عملکرد نخبگان و مدیران کشور جست‌وجو کرد. نگاه تک‌بعدی به توسعه، فقدان اجماع نظر و اخلاق سیاسی بازدارنده از عوامل کاهش شتاب توسعه بوده‌اند. بدین‌سان دست‌یابی به توسعه‌ی همه‌جانبه در چارچوب نظام سیاسی جمهوری اسلامی و برپایه‌ی نقش محوری نخبگان، امکان‌پذیر و امری دست‌یافتنی است، اما در این راستا، باید ضمن اصلاح نظام مدیریتی کشور، نخبگان، عملکرد خود را با اهداف توسعه، هماهنگ ساخته و در روند توسعه از تشتت آرا و خنثی کردن توان یک‌دیگر پرهیز کنند'.
تیراژ : ۲۰۰۰
تعداد صفحه : ۲۳۲
نوبت چاپ : ۱
شابک : ۹۶۴-۸۴۱۸-۱۹-۵
شماره کنگره : ۸۵۳۲۸۰۳۹
رده دیویی : ۳۳۸.۹۵۵
محل نشر : تهران
جلد : شومیز
قطع : وزیری
زبان کتاب : فارسی
نوع اثر : تالیف
نویسنده : شیخ‌زاده - حسین
این کتاب تلاشی است برای شناسایی عوامل توسعه نیافتگی و تبیین روش‌ها و راه‌کارهای توسعه با تاکید بر دو مفهوم 'نخبه' و 'توسعه' بر این اساس پس از تعیین چارچوب تئوریک توسعه در فصل اول، در فصل دوم به اجمال، نقش نخبگان قبل از پبروزی انقلاب اسلامی در روند توسعه، ارزیابی گردیده است. در فصل سوم تا پنجم، ضمن بررسی عملکرد و ویژگی‌های نخبگان فکری و ابزاری دوره‌ی جمهوری اسلامی، به این سئوال پاسخ داده شده که چرا به رغم برطرف شدن دو مانع اساسی توسعه یعنی استبداد و استعمار در سایه‌ی پیروزی انقلاب اسلامی، هم‌چنان به توسعه‌ی همه‌جانبه دست نیافته‌ایم؟ و سرانجام، راه‌کارهای بهبود عملکرد نخبگان و دست‌یابی به توسعه بر مبنای الگوی نخبه‌محور، بررسی شده است. در کتاب، خاطرنشان شده است: 'در دوره‌ی حاکمیت استبداد (قاجاریه و پهلوی) بخشی از نخبگان حاکم مانند شاه و برخی رجال درباری، خواهان توسعه‌ی همه‌جانبه نبودند و نخبگان توسعه‌خواه نیز در روند توسعه‌ی کشور با مشکلاتی مواجه بودند که مهم‌ترین آنها استبداد و استعمار بود. این دو عامل همراه برخی ضعف‌ها در عملکرد نخبگان توسعه‌خواه، آنها را در روند توسعه ناکام کرد. روشنفکران و نخبگان فکری نیز به دلایل مختلف نتوانستند تحول چشمگیری در روند توسعه به وجود آورند. وجود ساختار استبدادی، وابستگی فکری به تئوری‌های غربی، بیگانگی با فرهنگ بومی، اتحاد شیوه‌های افراطی در مقابله با سنت، از عوامل ناکامی آنها بود. انقلاب مشروطه نیز در رساندن کشور به مرحله‌ی توسعه‌ی موزون، ناکام ماند. روشنفکران از برخی ابعاد توسعه مانند امنیت و رفاه عمومی غفلت کرده و به دلیل عدم شناخت نیازهای مردم، نتوانستند در میان آنان، پایگاه مناسبی داشته باشند. در دوره‌ی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با وجود رفع موانع اساسی و برخورداری کشور از منابع مادی و انسانی، عامل اصلی کندی روند توسعه را باید در ویژگی‌ها و عملکرد نخبگان و مدیران کشور جست‌وجو کرد. نگاه تک‌بعدی به توسعه، فقدان اجماع نظر و اخلاق سیاسی بازدارنده از عوامل کاهش شتاب توسعه بوده‌اند. بدین‌سان دست‌یابی به توسعه‌ی همه‌جانبه در چارچوب نظام سیاسی جمهوری اسلامی و برپایه‌ی نقش محوری نخبگان، امکان‌پذیر و امری دست‌یافتنی است، اما در این راستا، باید ضمن اصلاح نظام مدیریتی کشور، نخبگان، عملکرد خود را با اهداف توسعه، هماهنگ ساخته و در روند توسعه از تشتت آرا و خنثی کردن توان یک‌دیگر پرهیز کنند'.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران اسرائیل مجلس شورای اسلامی روز معلم دولت نیکا شاکرمی رهبر انقلاب دولت سیزدهم مجلس بابک زنجانی خلیج فارس شهید مطهری
آتش سوزی تهران پلیس زلزله پلیس راهور قتل شهرداری تهران سیل آموزش و پرورش قوه قضاییه فضای مجازی سلامت
قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو خودرو بازار خودرو دلار بانک مرکزی ایران خودرو سایپا کارگران تورم حقوق بازنشستگان
سریال نمایشگاه کتاب فیلم سینمایی عفاف و حجاب تلویزیون جواد عزتی مسعود اسکویی سینما رضا عطاران سینمای ایران دفاع مقدس فیلم
مکزیک
رژیم صهیونیستی فلسطین آمریکا غزه جنگ غزه حماس چین نوار غزه انگلیس عربستان اوکراین یمن
پرسپولیس استقلال فوتبال سپاهان تراکتور علی خطیر لیگ برتر ایران لیگ قهرمانان اروپا رئال مادرید باشگاه استقلال بایرن مونیخ لیگ برتر
هوش مصنوعی تلفن همراه اپل اینستاگرام گوگل همراه اول واکسن فرودگاه تبلیغات ناسا پهپاد
سرطان فشار خون کبد چرب بیمه بیماری قلبی کاهش وزن دیابت مسمومیت