دیدیه دروگبا، مرد طلایی قاره سیاه

مرد سال فوتبال قاره آفریقا روز ۱۱ مارس ۱۹۷۸ در «ابیجان» ساحل عاج متولد شد و مانند فوتبالیست های قاره خود خیلی زود طعم آوارگی و البته موفقیت را چشید.به طور دقیق «دیدیه دروگبا» قبل از آنكه راهی دبستان شود، همراه پدر و مادرش ساحل عاج دوست داشتنی را به مقصد فرانسه ترك كرد.
پدر او به رؤیاهای رنگی می اندیشید و پسر حیرت زده بدون آنكه بداند پاریس برای فرانسوی ها چه معنایی دارد در كوچه و خیابان های پایتخت به سبك بچه فقیرهای «ابیجان» آلودگی صوتی ایجاد می كرد! حركات پا به توپ «دیدیه» نظر هیچ استعدادیابی را جلب نكرد و دروگبا در نوجوانی عملاً یك بیكاره بود.
او وقتی با فرانسه آشنا شد، تصمیم گرفت درس ومدرسه را رها كند. این اقدام می توانست آینده تاریكی را رقم بزند اما در یكی از روزها صدای شوت او، یكی از مسؤولان استعدادیابی باشگاه «گنگان» را از خواب بیدار كرد. رؤیای دیدیه عملی شد و او پس از گذراندن چند آزمایش پزشكی لباس باشگاه متوسط فرانسه را پوشید.
رؤسای گنگان چنان شیفته سبك بازی دروگبا شده بودند كه تست فنی را فراموش كردند!روزهای اول حضور در تیم جدید آسان سپری نشد. انتقاد جای تحسین را گرفته بود. مربی می گفت دروگبا فوتبالیست تاكتیك پذیری نیست بله! دیدیه در جمع حاضر در زمین چمن محقر گنگان پذیرفته نشد و بیشتر اوقات تنها بود اما اوضاع این گونه باقی نماند.
دیدیه خشمگین گل زد و دیگر به پشت سر خود نگاه نكرد. آن جوان منزوی به اشكال مختلف شادی را با سایر همتیمی هایش تقسیم می كرد. وقتی برای اولین بار نام دروگ در سرود هواداران زمزمه شد، روزنامه ها از یك فوتبالیست سیاه پوست با مدل موهایی عجیب نوشتند. درخشش دروگبا تنها چشم آنها را خیره نكرد.
باشگاه های بزرگی چون موناكو، مارسی و پاری سن ژرمن نسبت به جذب دروگبا ابراز علاقه كردند و در شرایطی كه گنگان از طرفی نمی خواست مهره ارزشمند خود را از دست بدهد و از سویی انتخاب را به عهده خودش گذاشته بود،راز پدیده بزرگ در اولین مصاحبه اختصاصی، آشكار شد.«دروگبا» مارسی را باشگاه مورد علاقه و تیم آینده خود دانست.
جنوبی ها از شنیدن این خبر خوشحال شدند اما قیمت بالای جوان متولد ساحل عاج درآمیخته با انفعال آنها در امضای قرارداد مانع انجام یك انتقال بزرگ شد. تیم كوچك سرزمین گل همراه این مهاجم زحمتكش مانند آسانسور بین دسته اول و دسته دوم جابجا می شد و در این میان هیچ كس كوچكترین اعتراضی نداشت.
دروگبا هم راضی به نظر می رسید. گنگان كوچك فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱ در لوشامپیونه دیده شد. این دوره مصادف با روزهای طلایی «دروگ» بود. او برای اولین بار بیش از انگشتان یك دست دروازه رقبا را گشود. هواداران پاری سن ژرمن، موناكو، دست اندركاران مجله فرانس فوتبال شگفت زده شده بودند. روزنامه «اكیپ» هم سرانجام در بخش معرفی پدیده ها، ۲ ستون به دیدیه دروگبا اختصاص داد. این بار باشگاه المپیك مارسی باجیبی پر از پول و تنها به قصد امضای قرارداد راهی خانه همسایه شد.
رؤیای شیرین «دروگ» ولودروم نام داشت ؛ جایی كه می توانست هر هفته پیش چشم ۵۰ هزار هوادار متعصب و مشتاق هنرنمایی كند.دیدیه رسماً از آغاز فصل ۲۰۰۳-۲۰۰۲ پیراهن آبی و سفید را پوشید و جالب آنكه در اولین هفته با گل دقایق پایانی، تیم سابقش را از پای درآورد. طرفداران از مثلث خطرناك دروگ، میدو و اشوسك می گفتند و اعتقاد داشتند این افراد پس از سال ها، شكوه و افتخار را به ولودروم بازمی گردانند.
دروگبا برای این هدف انتخاب شده بود. چهارچوب دروازه حریفان یك به یك باز می شد. مارسی ناگهان در آخرین هفته نیم فصل اول عنوان صدرنشینی را تصاحب كرد. تیم پرطرفدار جنوب لبخند زدن را از یاد برده بود اما با نقش آفرینی یك سیه چرده متولد ساحل عاج ناگهان قهقهه سر داد. پوستر دیدیه از در و دیوار رستوران هایی كه پرچم المپیك مارسی را جلوی چشم توریست ها قرار می دادند بالا می رفت و دروگبا قهرمان قصه شیرین اما كوتاه فصل نام داشت.
تساوی خانگی مقابل موناكو صدر جدول را از اهالی جنوب فرانسه گرفت و آنها چند هفته بعد تا میانه جدول سقوط كردند، با این حال در اروپا حكایت كاملاً متفاوت به نظر می رسید. مارسی و دروگبا با حذف لیورپول بزرگ راهی نیمه نهایی شدند و آنجا پس از تساوی بدون گل بازی رفت با ۲ گل دروگبا راهی فینال شد.
دیدیه در حالی كه همراه نامزدش در رستوران های گرانقیمت شهر دیده می شد، قول قهرمانی داد. حكایت فینال با آرزوی وی در تضاد بود. اشتباه بارتز پنالتی اول را به والنسیای هوشیار تقدیم كرد و تیم دروگ ۱۰ نفره زانو زد. وقت پرواز فرا رسید و چه مقصدی بهتر از استمفوردبریج و رومن آبراموویچ؟
چلسی رسماً درژوئیه ۲۰۰۴ به ستاره جدید دنیای فوتبال یك پیراهن آبی داد و او با گلزنی در سومین بازی مقابل كریستال پالاس به قول خود ،گوشه ای از زحمات مردان لندن را جبران كرد . جدال مقابل لیورپول با یك مصدومیت عمیق توأم شد تا دیدیه ۲ ماه از میادین دور بماند. خشم او مهارنشدنی به نظر می رسید و در این راستا پس از طی دوره درمان ۱۶ بار تور دروازه رقیبان را لرزاند.ستایش از دومین گلزن لیگ برتر (پس از آنری) به اوج رسید اما او كه هیچ گاه دوست نداشت ستاره خطاب شود همان جوان آرزومند و بی ادعای حومه پاریس باقی ماند. در مقاطع پایانی فصل، اتفاقات جالبی رقم خورد.
چلسی با گل های لمپارد پس از ۵۰ سال لیگ برتر انگلستان را فتح كرد. سهم دروگبا برای فینال جام اتحادیه محفوظ ماند. او با گل هایش لیورپول را به زانو درآورد و این گونه در دل هواداران تیم جای گرفت.
● حاشیه
سبك شادی او خاص تر از ستاره ها بود اما یك بار برخلاف همیشه جشن گل برپا كرد و وارد دنیای حاشیه شد. ماجرا به بازی چلسی و پاری سن ژرمن در مرحله گروهی لیگ قهرمانان فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۴ برمی گردد، جایی كه دروگبا پس از باز كردن دروازه میزبان حركات زشتی انجام داد و ادعا كرد می خواسته نفرت خود را از دشمن تیم سابق و همیشه محبوبش یعنی المپیك مارسی نشان دهد!مطبوعات زرد جزیره دروگبا را ترور كردند اما او مرد بحران ها بود و خیلی راحت به دوران اوج بازگشت. فصل طلایی ۱۲ ماه بعد رقم خورد.
۲ گل ستاره ساحل عاج قهرمانی در سوپر جام انگلستان موسوم به «كامیونیتی شیلد» را به ارمغان آورد. ادامه داستان چگونه بود؟ خیلی زیبا و رومانتیك! برتری ۴ بر یك اهالی استمفوردبریج در آنفیلد با گل زیبای دیدیه شكل گرفت. آبراموویچ بابت گرفتن انتقام شكست تلخ مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان در فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۵ سر از پا نمی شناخت.
● آنچه از دروگبا نمی دانید
۱) دروگبا اولین بار در سن ۵ سالگی مسافرت به خارج از كشور را تجربه كرد.
۲) مایكل گوبا، دایی او یك فوتبالیست حرفه ای بود.
۳) والدین «دروگ» كارمند بانك بودند و واقعاً از اینكه دروگبا در میادین فوتبال دیده شود، ابراز نفرت می كردند اما «گوبا» آنها را متقاعد كرد دیدیه در این وادی موفقیت زیادی كسب می كند.
۴) دیدیه در عرصه اقتصاد یك صاحب نظر بزرگ است و همواره با دیدی انتقادی بر فضای حاكم بر كشورش می نگرد.
۵) پدر و مادر مهاجم فعلی چلسی پس از بازنشستگی تصمیم گرفتند پسر خود را به فرانسه بفرستند.
۶) مایكل گوبا زیباتر از هر كسی دیدیه را توصیف می كند: «او فوتبالیست فوق العاده ای است و وقتی از خواب برمی خیزد می خواهد تختخواب را به تور دروازه حریفان چلسی بچسباند. به او گفتم در خط حمله بازی كند چون مردم فقط به مهاجمان می نگرند!»
۷) دروگبا در بریتانی (زادگاهش در ساحل عاج) «تیتو» نامیده می شود.
۸) او سال ۱۹۸۹ در ۱۳ سالگی برای اولین و آخرین بار به كشورش بازگشت.
۹) در آن سال ها دیدیه تصمیم گرفت تحصیلات خود را ادامه دهد اما در اولین سال، مردود شد و به طور كلی قید مدرسه را زد.
۱۰) شیرین ترین خاطره ستاره آفریقایی در سال ۱۹۹۳ شكل گرفت، وقتی پس از مدت ها والدین خود را در آغوش كشید!
● اظهارنظرهایی راجع به دروگبا
▪ مورینیو
دروگبا نه تنها یك فوتبالیست بزرگ كه انسان دوست داشتنی است. دیدیه هیچ گاه دست از تلاش برنمی دارد و آرامش فوق العاده ای دارد.
▪ آنری میشل
دیدیه استعداد بالایی دارد و در گلزنی متبحر نشان می دهد. با نظر مورینیو موافقم، او بهترین بازیكن جهان است. امیدوارم دروگبا سال های سال كنار ساحل عاج بماند!
▪ فرانك لمپارد
واقعاً كمتر بازیكنی را چنین باانگیزه دیده ام. پسر چلسی بهترین مهاجم لیگ برتر انگلستان شناخته می شود و خوشحالم كه بهترین پاس هایم به او می رسد . دروگ كاملاً بی حاشیه به نظر می رسد و بیشتر اوقات این بازیكن را ساكت ترین عضو رختكن یافتم.
▪ زاكورا
همبازی من همیشه نهایت تلاش خود را انجام می دهد. او افتخار ساحل عاج است. به بازی كنار اعجوبه افتخار می كنم. شنیدم دروگبا اعلام كرده می خواهد سال ها در تیم ملی بازی كند. چه خبر خوشحال كننده ای!

منبع : روزنامه ابرار ورزشی